يك تصميم اشتباه
جمشيد پژويان ٭
مجلس شوراي اسلامي با حذف 24 ميليون نفر از فهرست يارانه‌بگيران در حالي موافقت كرده است كه اين تصميم مبنا و محل مشخصي براي اجرا ندارد. به نظر مي‌رسد حذف يك باره 24 ميليون نفر از يارانه‌بگيران در شرايط فعلي اقدامي نادرست و البته فاقد مبناي اجرايي باشد. مجلس در حالي اين پيشنهاد را مورد تصويب قرار داده است كه هنوز راهكارهايي براي شناسايي برخورداران وجود ندارد. راهكار نمايندگان براي شناسايي برخورداران چيست؟ برخي موافقان اين طرح بي‌درنگ مي‌گويند حساب‌هاي بانكي؛ اين در حالي است كه از طريق موجودي حساب‌هاي بانكي نمي‌توان به دارايي واقعي افراد پي برد. در ايران عمده سپرده گذاران بانك‌ها را طبقه متوسط و ضعيف كشور تشكيل مي‌دهند. افرادي كه خانه خودشان را فروخته‌اند يا به طرق ديگري بخشي از دارايي خود را در بانك‌ها گذاشته‌اند تا از اين طريق نيازهاي معيشتي روزمره خود را كاهش دهند. نكته جالب اينجاست كه جايگاه سرمايه‌گذاري ثروتمندان اتفاقا بانك نيست. آنها ترجيح مي‌دهند به جاي بانك‌ها در بخش‌هايي ديگر حضور داشته باشند. اگر بخش‌هاي مختلف اقتصادي را بررسي كنيد مي‌بينيد كه كدام حوزه‌هاي اقتصادي سودده‌تر و كدام حوزه‌هاي اقتصادي زيان‌ده‌تر هستند. طبيعتا ثروتمندان پول‌شان را در بانك نمي‌گذارند كه از اين طريق بتوان آنها را شناسايي كرد. من به عنوان كسي كه از ابتدا در جريان تدوين طرح هدفمندي يارانه‌ها بودم و خودم از موافقان اين طرح به شمار مي‌روم، معتقدم نمايندگان مجلس طرحي ارايه داده‌اند كه به سود كشور نيست و اجراي آن حاصلي جز زيان ندارد. ٭ كارشناس اقتصادي