نامه سرگشاده نماينده رشت در واكنش به اظهارات اخير سعيد جليلي
درباره شش سال مذاكرات هستهاي خود توضيح دهيد
گروه سياسي| نماينده رشت پاسخ سخنان سعيد جليلي را داد؛ سخناني كه او هفته پيش با كولهباري از كنايه نسبت به رييسجمهوري در دانشگاه گيلان مطرح كرده بود. جملهاي كه بيشتر از همه در ميان آن سخنان برجسته شد، به جايي برميگشت كه گفت: «اگر رييسجمهور بودم زير برجام را امضا نميكردم». گفتههاي جليلي اما بيش از اين حاوي نقدها و حملات بسيار بيشتري به توافق هستهاي بود. حالا اما بعد از يك هفته غلامعلي جعفرزاده، نماينده رشت در نامه سرگشاده خود جليلي را به پاسخگويي درباره عملكرد شش سالهاش در مذاكرات هستهاي فراخوانده؛ عملكردي كه از نگاه جعفرزاده و البته بسياري ديگر از موافقان برجام زمينه قسمت عمدهاي از مشكلات اقتصادي امروز جامعه است. جعفرزاده در پاسخ به اين سخن جليلي كه اگر رييسجمهور بودم زير برجام را امضا نميكردم نوشته «اصولا آنچه باعث شد تا در انتخابات سال 92 مردم به راه و روشي كه دقيقا عكس خواسته شما بود راي دهند و راه ديگر انتخاب كنند همين آگاهي مردم به روشي بود كه حالا بار ديگر بر آن تاكيد كردهايد. » او از جليلي پرسيده است: «چرا برخود لازم ديدهايد بار ديگر به مردم يادآوري كنيد اگر بزنگاه انتخاب، نام شما را روي برگههاي راي مينوشتند، چه سرنوشتي در انتظار ملت و مملكت بود؟ سوالي كه پاسخ آن را هيچكس نميداند!» اين نماينده مجلس همچنين درباره نقد جليلي و همفكران او به عدم آغاز سرمايهگذاري خارجي در ايران بعد از امضاي برجام هم چند سوال را مطرح كرده و پرسيده: «در واقع شما نيز معتقد هستيد كه راه عبور از مشكلات فعلي، سرمايهگذاري است و حالا من از شما ميپرسم كه چه شرايطي و مسير چه كساني، سرمايهگذاران را از كشور ما دور كرد؟ و سرمايههاي آنها را به كشورهاي همسايه سوق داد؟ واقعا گمان ميكنيد راه افزايش سرمايهگذاري در كشور ادامه دادن مسيري بود كه در آن براي فروش نفت خود نيز مجبور بوديم پاي بابك زنجانيها را به معاملات نفتي كشور باز كنيم؟ آيا به سهم خود و دوستانتان در از دست رفتن امنيت سرمايهگذاري در ايران فكر كردهايد؟ آيا ميتوانيد به كارهايي كه در دوره مسووليت خود براي كاهش ريسك سرمايهگذاري و افزايش امنيت اقتصادي در ايران انجام دادهايد اشاره كنيد؟ آيا فكر نميكنيد شما هم در وضعيتي كه كشور به آن دچار شد مسوول هستيد و حاليه بايد به جاي انتقاد از كساني كه گام اول را براي حل مشكلات برداشتهاند لااقل گامي در جهت جبران گذشتهبرداريد؟ اگر شما واقعا نگران سرمايهگذاري در كشور هستيد لطفا بفرماييد تاثير كارهايي نظير حمله به سفارت عربستان در القاي توهم ناامن بودن ايران را چطور ارزيابي ميكنيد؟»
جعفرزاده همچنين از جليلي خواسته تا «اگر واقعا از وضعيت كشور در آن روزها خبر» ندارد از نمايندگاني همچون او سوال كند تا آنها بگويند كه كشور بعد از آن دوره مذاكرات در چه وضعيتي بود. نماينده رشت تاكيد دارد كه او و همكارانش در مجلس با پوست و استخوان خود معناي تحريمها و قطعنامهها را لمس كردهاند. سوال بعدي جعفرزاده از جليلي اين است كه «از شما كه همچنان آن راه را ترجيح ميدهيد سوال ميكنيم كه چرا به جاي تاختن به مذاكره كنندگان فعلي دستاوردهاي مذاكرات قبلي را براي مردم نميگوييد؟»
او همچنين با يادآوري اين جمله جليلي در دانشگاه گيلان كه « كسي با گفتوگو مخالف نيست، اما مهم اين است كه چگونه گفتوگو شود» تاكيد ميكند كه جليلي و دوستان او همچنان در مقام «مطالبهگري» نشستهاند و انتظار دارند تيم مذاكرهكننده تمام اتفاق را به آنها گزارش كنند. اين كنايه جعفرزاده در واقع مقدمهاي است براي او تا به شكل جدي از سعيد جليلي بپرسد كه چرا خود وي درباره دوره 6 ساله مذاكرات هستهاي در دولتهاي نهم و دهم هيچ گزارش و توضيحي نداده است؟ جعفرزاده از يك سو سخنان ولايتي در مناظرههاي انتخاباتي سال 92 را كه خطاب به جليلي گفته بود «مذاكره بيانيه خواندن نيست» يادآوري ميكند و از سوي ديگر با اشاره به اظهارات سال گذشته ابوترابيفرد، نايبرييس مجلس به او يادآور ميشود كه در دوران مسووليت خود حتي دعوتهاي مكرر مجلس براي پاسخگويي را رد كرده است. در ادامه اين بخش از نامه جعفرزاده آمده است: «شما در آن 6 سالي كه دستاوردش براي ملت و مملكت چنان بود كه همه ديديم، حتي يك بار درجايگاه پاسخگويي ننشستيد تا نمايندگان مردم در مجلس و يا كارشناسان فن و يا اصحاب رسانه سوالات خود را درباره آنچه در مذاكرات ميگذرد و آنچه هزينه ميشود و آنچه به دست ميآيد از شما بپرسند. »
جعفرزاده تاكيد كرده است: «حالا كه بار ديگر با ادبياتي شبيه روزهاي مناظرههاي انتخاباتي، از موضع بستانكار وارد صحنه شدهايد و روايتي قهرمان گونه از «امضا نكردن» سند توافق به عنوان نقطه قوت خود ارايه كردهايد، جا دارد تا با توجه به سوالات و ايراداتي كه شما و دوستان و حاميانتان در مقابل تيم مذاكره كننده دولت فعلي مطرح كرده و ميكنيد، ما نيز به عنوان نمايندگان مردمي كه در انتخاباتهاي 92 و 94، به مشي و رويكرد شما «نه» گفتند، از شما بخواهيم كه يك بار هم در جايگاه پاسخگويي قرار بگيريد و پيش از اينكه از موضع بستانكار درباره اين سه سال مطالبهگيري كنيد، از موضع مسوول و پاسخگو، درباره آن شش سال توضيح دهيد.» او البته به كنايه خطاب به جليلي ميگويد: «بديهي است كه ما نه بنا داريم و نه دوست داريم كه رفتاري مانند رفتار دوستان شما مذاكره كنندگان موفق كشورمان داشته باشيم و تضمين ميدهيم كه در روز سوال از شما در مجلس دهم، نه روي كسي بتن بريزيم و نه كسي را خائن معرفي كنيم.»