حمله به «اميد» با رمز «فريب »
انتخابات مجلس شوراي اسلامي كه تمام شد موضوع تركيب هيات رييسه مجلس در دستور كار قرار گرفت. اصلاحطلبان هم اعلام كردند به جز موضوع رياست كه در فضايي اخلاقي و دوستانه رقابت خواهند كرد، حاضرند در ساير كرسيهاي هياترييسه به تعامل بپردازند. با رايگيري براي هيات رييسه موقت مسعود پزشكيان، عبدالكريم حسينزاده و قسيم عثماني سه عضو فراكسيون اميد بودند كه راهي هيات رييسه موقت شدند. اما رسانههاي اصولگرا بدون توجه به اينكه اين نتايج نهايي نيست و در 48 ساعت آينده دستخوش تغيير خواهد شد با ذوقزدگي مثالزدني به استقبال شكست خودساخته براي اصلاحطلبان رفتند. موثرترين روزنامه اين جريان تيتر يك خود را اينگونه انتخاب كرد: «دستاورد «اميد» در بهارستان /تقريبا هيچ!» روزنامه ديگري هم تيتر اول خود را به اين عنوان
اختصاص داد: «حباب «اكثريت اصلاحطلبان» تركيد.» روزنامه نزديك به راستسنتي نيز با بازتاب مصاحبههاي نبي حبيبي و امير محبيان در صفحه اول خود مدعي شد اصلاحطلبان و دولتيها در انتخابات شكست خوردهاند. روزنامه اصولگراي كمتر شناختهاي نيز كه گويي آثار يك «تكرار ميكنم» را هنوز نتوانسته هضم كند تيتر اول خود را اينگونه انتخاب كرد: «آقايان تكرار ميكنيم: توجيه نكنيد.» اين تيتر اشاره به پيام تصويري سيد محمد خاتمي پيش از انتخابات مجلس داشت كه از موثرترين عوامل شكست 30 بر صفر اصولگرايان در تهران بود. اما ساختارشكنترين روزنامه اين گروه سياسي نيز متاثر از پيام تصويري سيد محمد خاتمي تيتر اول خود را انتخاب كرد تا عمق نفوذ آن پيام تصويري را نشان دهد. اين روزنامه شعار اصلي اصلاحطلبان در انتخابات را تيتر اول خود انتخاب كرد تا طعنهاي به آن شعار داشته باشد:«تكرار شكست اصلاحطلبان اينبار در انتخابات هياترييسه مجلس دهم/ گام دوم!»
اما اين تنها 5 روزنامه اصولگرا بود. خبرگزاريهاي فارس، تسنيم، نسيم و سايتهاي متعدد و ريز و درشت اصولگرايان نيز در دهها مصاحبه با چهرههاي اصولگرا تلاش كمنظيري براي القاي شكست اصلاحطلبان و حاميان دولت به كار بستند. غافل از آنكه افكار عمومي مدتهاست از آنها و رسانههايشان اثرپذيري و حرفشنوي ندارد.
اما هدف اصلاحطلبان در اين انتخابات تشكيل مجلسي با كمترين تندرو بود. مجلسي كه در آن كوچكزادهها و رساييها و حسينيانها و...حضور ندارند. آيا اين هدف امروز محقق نشده است؟ قاضي برنده و بازنده انتخابات نه رسانههاي اصولگرا با بودجههاي كلان هستند و نه روزنامههايشان با تيراژ چند هزارتايي. قاضي مردمي هستند كه به تغيير راي دادند و حالا هيات رييسهاي پيشرويشان است كه اگر راي نميدادند باز هم در اختيار تندروها قرار ميگرفت.