راهكار تندروها
براي بازگشت به قدرت
آذر منصوري
عضو شوراي مركزي حزب اتحاد ملت ايران
با نزديك شدن به انتخابات رياست‌جمهوري دوازدهم، طبيعي است كه جريان‌هاي رقيب دولت يازدهم در تدارك برنامه‌ها و راهبردهايش براي پيروزي در رقابت سال 96 باشند. وقتي موضوع رقابت مطرح مي‌شود، عدم رعايت چارچوب‌هاي اين رقابت به عنوان موضوع قابل بحث خود را نشان مي‌دهد. به خصوص با توجه به اينكه رقيب دولت يازدهم و اصلاح‌طلبان، مجلس دهم را هم با وجود نابرابر بودن صحنه رقابت نتوانست اكثريت مجلس را از آن خود كند.
با توجه به نتيجه‌اي كه به دست آمد مي‌توان گفت مجلسي معتدل و همراه با دولت شكل گرفته است. به نظر مي‌رسد كه مخالفان دولت از فقدان برنامه‌هاي ايجابي به دليل شكست در زماني كه سه دوره از مجلس و دو دوره دولت را در اختيار داشتند در كنار همراهي ديگر اركان قدرت با اين نهادها بيشتر ماموريت خود را معطوف به جنبه‌هاي تخريبي دولت تا انتخابات 96 خواهند كرد. در زمان باقي مانده تا انتخابات چند برنامه را در دستور كار خود قرار مي‌دهند. آنها با بهره‌گيري از رسانه‌هاي فراگير و امكاناتي كه در اختيار دارند، سعي مي‌كنند دولت يازدهم را دولتي ناكارآمد در اذهان عمومي جلوه دهند؛ دولتي كه نتوانسته در زمينه‌هاي اقتصادي گام موثري بردارد. آنها به اين موضوع همچنان كه تاكنون چنين بوده اشاره نخواهند كرد كه عامل ركود در كشور چه بوده است و خارج كردن كشور از ركود به چه الزاماتي نياز دارد و اينكه بخش عمده‌اي از عامل اين ركود ميراث مخربي است كه از دولت گذشته به جاي مانده است. رانت‌ها و باندهايي در دولت گذشته تشكيل يا قوت گرفتند، امروز مانع اقداماتي است كه دولت در زمينه اقتصادي و معيشت مردم انجام مي‌دهد.
مخالفين دولت به هيچ‌وجه در تخريب دولت به چنين واقعيت‌هايي نخواهند پرداخت. هر ميزان دولت و حاميان آن بتوانند موضوع را بيشتر تشريح كنند، مي‌تواند به دولت كمك كند و در بين مردم اميد ايجاد كند. اين مساله بستگي به اين دارد كه مجلس دهم چقدر بتواند به دولت در حل مشكلات پيش رو كمك كند. دولت بايد با توجه به تركيب مجلس به مشكلات اساسي كشور، توجه به مطالبات مردم و همراهي با دولت و پرهيز از مسائل حاشيه‌اي، تلاش مخالفين دولت را به حداقل ممكن تقليل دهد. همچنان‌كه در اين مدت هم مشاهده شده، طرح شعارهاي پوپوليستي، تمركز بر شعارهاي عدالت‌محورانه و رفع تبعيض‌ها توسط رقباي دولت يازدهم به عنوان يك راهبرد توسط مخالفان دولت استفاده خواهد شد. اگر دولت به لحاظ گفتماني- رويكردي توجه بيشتري به رفتارهاي مخالفان دولت داشته باشد و اقداماتي كه براي جلوگيري از كوچك‌تر شدن سفره مردم و كنترل تورم انجام دهد را به گوش مردم برساند، اين شعارهاي پوپوليستي اثري نخواهد داشت. هر چند جامعه‌اي كه در آن با فقدان احزاب موثر مواجه هستيم به وجود آمدن چنين مشكلاتي در آن طبيعي است. بايد تلاش كرد اثرگذاري مخافان دولت با طرح اين شعارها را به حداقل ممكن كاهش دهيم. ديگر راهبرد جريان‌هاي افراطي اين است كه بين دولت و احزاب و شخصيت‌هاي حامي دولت فاصله بيندازند. در همين راستا هم موضوعاتي مانند عبور اصلاح‌طلبان از دولت در سال 96 را طرح مي‌كنند. رمز اصلي موفقيت دولت در انتخابات و پس از آن انسجام نيروهاي سياسي با آن بود. اين ائتلاف ممكن‌ترين راهبرد براي برداشتن گام‌هاي بعدي است. آنها همچنين تلاش مي‌كنند بين دولت و اركان ديگر حاكميت شكاف ايجاد كنند و به تقابل‌ها دامن بزنند اما با توجه به رويكرد دولت يازدهم كه رويكردي اعتدالي همراه با تعامل است اين توطئه اثر چنداني نخواهد داشت. دولت براي اينكه بتواند در زمينه چرخش چرخ توسعه در كشور گام‌هاي اساسي بردارد از يك طرف نياز دارد كه پايگاه اجتماعي خود را حفظ كند و به مطالبات مردم توجه داشته باشد و از طرف ديگر نياز دارد كه بتواند اركان ديگر قدرت را با خود همراه كند.