125 هزار تومان حقوق براي يك «عاشيق»
عاشيق «مسيحالله رضايي» با نيمقرن سابقه فعاليت هنري، بدون بيمه شدن و فقط با 125 هزار تومان حقوق در ملارد روزگار ميگذراند.
به گزارش سرويس موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عاشيق مسيحالله رضايي را اقوام چهارگوشه ايران ميشناسند. كسي كه 27 داستان دلنشين از عشق و حماسه را در سينه دارد. اين خواننده كه در بسياري از نقاط ايران شناخته شده است، براي خودش طرفداران پر و پا قرصي هم دارد و هنوز هم با نفس گرم و دلنشينش ميخواند و چگور مينوازد.
با روي گشاده پذيرايمان ميشود و ميگويد: با 72 سال سن و 50 سال سابقه نوازندگي چگور و خوانندگي داستانهاي ايلات و عشاير ايران، هنوز بيمه نيستم و ماهي 125 هزار تومان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي حقوق ميگيرم. بنابراين درخواست من اين است كه در سالهاي پاياني عمرم مسوولان از هنرمنداني مانند من حمايت كنند و داراي مستمري و بيمه شوم.
درباره خودش توضيح ميدهد: زندگي ما با زندگي ايلات و عشاير عجين است و از بچگي در روستا با نوازندگي ني، قارقي و چاوور روزهايمان را ميگذرانديم و هر وقت به دامن طبيعت ميرفتم در كنار نوازندگي اين سازها، بالابان هم ميزدم.
او با اشاره به سرنوشت نوازندگي و عاشيقي خود ميگويد: ابتدا نوازنده بالابان بودم و در كنار عاشيق اسماعيل شاهمرادي، يوسف اسماعيلي و يوسف قراخاني ساز ميزدم و همه داستان، لحن، كلام و سبك موسيقي ايلات و عشاير را كه واقعا منحصربهفرد است آموختم. از آنجا كه بالاترين مقام، رسيدن به هنر عاشيقي است، به اين حوزه وارد شدم و به لطف خدا توانستم پيشرفت زيادي داشته باشم كه بيش از هر چيز، مديون لطف خدا و حمايت مردم ايلات و عشاير هستم.
رضايي جوهره داستانهاي ايلاتي و عشايري ايران را كه بهويژه در خطه استانهاي مركزي، قم، همدان، البرز و قزوين رواج دارد، داشتن داستانهاي غني فرهنگي، تاريخي، مذهبي با چاشني عشق و حماسه ارزيابي ميكند و ميگويد: اين داستانها كه سينه به سينه و نسل به نسل در تاريخ و فرهنگ اين اقوام جريان داشته و دارد، ويژگي ممتازي به فرهنگ موسيقايي اين قوم بخشيده كه در ساير اقوام كمتر وجود دارد يا اساسا وجود ندارد.