مشكلات اقتصادي تنها شامل زنان سرپرست خانوار نميشود
شهلا ميرگلويبيات٭
افزايش تعداد زنان سرپرست خانوار و مشكلاتشان اخبار جديدي نيست و مشكلات اقتصادي هم فقط شامل زنان سرپرست خانوار نميشود بلكه بخش اعظمي از مردم و خانوادهها به علت پايين بودن پايه حقوق دچار مشكلات اقتصادي هستند و اكثر خانوادهها زير خط فقراند اما در اين ميان، مشكل زنان سرپرست خانوار شديدتر از بقيه است. در اين سالها كميته امداد هم مستمري زنان سرپرست خانوار تحت پوشش خود را افزايش نداده و مستمريهاي پرداختي در حد 40 و 50 و 60 هزار تومان است كه با يارانه پرداختي دولت برابري ميكند. ما از معاونت امور زنان رياستجمهوري توقع داريم گزارش دادن را رها كرده و اجراي قوانين و تدوين آييننامهها و اشتغالزايي براي زنان سرپرست خانوار و تامين منابع مالي مورد نياز براي ايجاد اشتغال را در هيات دولت و معاونت نظارت راهبردي رياستجمهوري دنبال كند و بهخصوص، اقدامات موثر براي اشتغالزايي زنان جواني كه به علت مشكلات فرهنگي و تغيير نگرش و سبك زندگي بر اثر ماهواره و اينترنت طلاق گرفتهاند را در اولويت قرار دهد. امروز نه فقط با بيكاري و مشكلات زنان سرپرست خانوار مواجهيم بلكه اعتياد هم در جمعيت زنان بيداد ميكند. متاسفانه در سوي مقابل شاهديم كه مراكز فرهنگي ما بسيار پراكنده هستند و گرفتار موازيكاري شدهاند. سازمان بهزيستي و كميته امداد و خيرين هركدام براي خودشان كار ميكنند و هيچ مركزيتي وجود ندارد. در سوي ديگر با مساله اشتغال مواجهيم و در حالي كه تمام اين مشكلات مثل حلقههاي زنجير به يكديگر وابسته است، كاهش توليد و عدم حمايت از توليد داخل، ما را به وضعيتي رسانده كه صنعتمان مانند يك كشتي به گل نشسته است و بايد پرسيد كه وزارت صنعت در اين ميان چه ميكند؟ كارخانهها با 20 درصد ظرفيت كار ميكنند كه همين امر باعث تعديل و اخراج كارگر و اعلام ورشكستگي كارخانه و افزايش تعداد بيكاران ميشود. وضعيت بخش كشاورزي هم البته بهتر از صنعت نيست و در مجموع، آنقدر كه ارجحيت واردات را شاهديم برنامهاي براي حمايت از توليد نميبينيم. در حالي كه بيكاري كارگر به افزايش مشكلات خانواده و افزايش آمار طلاق و بروز آسيب اجتماعي براي زن سرپرست خانوار يا بدسرپرست منجر ميشود و از آنجا كه حتي براي مردان، شغل به اندازه كافي وجود ندارد، زن سرپرست خانوار يا بدسرپرست براي تامين معاش خانواده مجبور ميشود در مسيرهايي قرار بگيرد كه مشكلزا خواهد بود. در شرايط امروز، تمام زنان سرپرست خانوار از مشكلات موجود مطلعند. بنابراين، امروز نياز به سخنراني نداريم و نيازمند راهحل اجرايي و تاثيرگذار در زندگي مردم هستيم. بايد براي حل اين مشكلات، مرحله به مرحله و سطح به سطح اقدام شود كه البته كار يكشبه هم نيست و ما هم انتظار حل يكشبه نداريم و دور از انصاف است كه توقع داشته باشيم مشكلاتي كه در اين سالها انبار شده در مدت كوتاهي حل شود. اما حل مشكلات زنان سرپرست خانوار نيازمند اقدامات عاجل و ورود ساير وزارتخانههاست. روزانه تعداد زيادي از اين زنان به ما مراجعه ميكنند و در حالي كه مهمترين مشكلشان، معضلات اقتصادي است، ما هم آنها را براي اشتغال معرفي ميكنيم اما مشكلات اقتصادي و فرهنگيشان با هم گره خورده و البته تعداد اين زنان هم طي دو سال گذشته بيشتر شده است. چون طي دو سال گذشته، كشور هم با مشكلات اقتصادي و تحريم مواجه بوده و دولت هم در اين مدت ظرفيت استخدام نداشته اما در آن سو هر سال با زنان فارغالتحصيل دانشگاه مواجهيم كه در واقع تعداد بيكاران فارغالتحصيلمان هم رو به افزايش است و دولت هم قادر به جذب تمام فارغالتحصيلان نيست چون منابع مالي براي جذب اين افراد ناكافي است و بدنه دولتي هم به اندازه كافي از نيروهاي دانشگاهي فربه شده است.
٭عضو فراكسيون زنان مجلس