پرگار
گزارش وزير كار از استعفاي ۱۰۰هزارشاغل
وزير كار مي‌گويد در يك سال اخير ۱۰۰هزارنفر از ۲۰۰هزار نفر به‌كارگماري كاريابي‌ها از شغل خود انصراف داده و دوباره به جمع بيكاران پيوسته‌اند. تغيير ذائقه شغلي و گرايش به مشاغل لوكس از دلايل اين پديده است. به گزارش مهر، مقامات دولت تدبير و اميد معتقدند مسائل امروز بازار كار با مشكلاتي كه در دهه‌هاي گذشته بوده تفاوت كرده و به بيان ديگر بيكاري پيچيده‌تر شده است. ديگر افراد بيكار تنها در جست‌وجوي يك شغل نيستند و ويژگي‌هاي كار نيز براي‌شان مهم است. درواقع اغلب افراد به همان ميزان كه به دور ماندن از بيكاري اهميت مي‌دهند، به همان نسبت نيز به ماهيت شغل، جايگاه اجتماعي، اسم و رسم شغل، ميزان حقوق و مزاياي آن و برخي مسائل مرتبط با شغل نيز اهميت مي‌دهند كه به صورت كلي چيز بدي نيست ولي آفت‌هايي را نيز براي كشور به همراه خواهد داشت. بر پايه اين گزارش، در شرايط فعلي بازار كار كه صدها هزار جوان در جست‌وجوي شغل هستند، دشواري پيدا كردن يك كار با امنيت شغلي مناسب، داراي حقوق و مزاياي قابل اعتنا، قرار گرفتن در رده‌هاي شغلي خوب اجتماعي و موضوعاتي از اين دست نيز باعث شده تا صف درخواست برخي شغل‌هاي طولاني و از آن‌سو صف حضور در برخي ديگر از مشاغل به كلي خلوت و خالي از متقاضي بماند. اين مساله باعث شده تا در طول يكي دو دهه نيروي متقاضي كار جامعه در برخي رشته‌ها و تخصص‌ها به طرز قابل‌توجهي افزايش يابد و از آن‌سو، نيروي آماده براي انجام برخي مشاغل كاهش يابد. اگر صف حضور در برخي رشته‌هاي دانشگاه‌ها را با برخي ديگر از رشته‌ها مقايسه كنيم، غفلت سياست‌گذاري و تبليغات اداره‌كنندگان جامعه در مورد شناساندن و معرفي بسياري از مشاغل مورد نياز كشور و ايجاد جذابيت‌هاي كاذب در برخي مشاغل ديگر را به خوبي درخواهيم يافت.
ايجاد جذابيت كاذب در برخي مشاغل
كارشناسان بازار كار همواره بر اين نكته تاكيد مي‌كنند كه برخي افراد حاضرند سال‌ها بيكار بمانند و رنج آن را به تن بخرند اما حتي حاضر نيستند فعاليت خود را از يك شغل سطح پايين‌تر شروع و آن شغل را امتحان كنند. اين مساله طي يكي دو دهه اخير بر نحوه انتخاب رشته‌هاي دانشگاهي جوانان نيز به خوبي خود را نشان داده است به نوعي كه هميشه صف ورود به دانشگاه در برخي رشته‌هاي داراي جايگاه اجتماعي شلوغ و پُرترافيك و صف برخي ديگر از رشته‌ها خلوت بوده است. البته بيان اين مسائل نافي غفلت سياستگذاران و دولت‌ها و عدم شناخت برنامه‌ريزان از نيازهاي بازار كار كشور نيست، چرا كه دولت‌ها بايد در طول سال‌هاي فعاليت خود سرمايه‌گذاري‌هاي مناسبي را در اين بخش انجام مي‌دادند و بخش خصوصي را نيز براي فعاليت در عرصه اشتغال‌زايي تشويق مي‌كردند تا امروز كشور با انبوهي از تقاضاي پاسخ نگفته براي كار مواجه نباشد. جدي نگرفتن مساله بيكاري در طول ساليان متمادي از سوي دولت‌ها، عدم سياستگذاري‌هاي مناسب و هدايت منابع به سمت طرح‌هاي موقتي و ضربتي و تدوين مقررات دست و پاگير براي سرمايه‌گذاران عرصه توليد نيز در اين بخش مزيد بر علت است. همچنين ناتواني در هدايت درست تقاضاهاي شغلي به سمت حِرف گوناگون و تنها باز گذاشتن درهاي دانشگاه‌ها براي توليد مدارك كاغذي نيز دليل ديگري بر شكل‌گيري صدها هزار بيكاري براي نيروهاي بالقوه و در نتيجه كاهش توان برخورداري كشور از امكان فعاليت اقتصادي بخش مولد جامعه است. به عقيده برخي كارشناسان بازار كار، امروز دسترسي به اطلاعات و وجود ارتباطات فراوان اجتماعي، همچنين شناخت ماهيت مشاغل گوناگون و اطلاع از جايگاه‌هاي احتمالي مشاغل، بالا رفتن توقع جامعه از شغل و درآمد، گرايش به زندگي شهرنشيني و لوكس و مسائلي از اين دست باعث شده افراد جست‌وجوي شغل را نيز به نحو خاصي پيش ببرند. اين جست‌وجوها حتي در خارج از مرزهاي كشور نيز صورت مي‌گيرد و افراد گاهي براي كسب يك موقعيت شغلي مدنظر خود حاضر مي‌شوند فرسنگ‌ها از سرزمين خود دور شوند.