مديريت سرمايه فكري؛ الزام تحقق اقتصاد مقاومتي
نوزدهمين همايش مشترك انجمن مديريت ايران و دانشگاه خاتم، با عنوان همايش علمي-كاربردي اقتصاد مقاومتي در تاريخ 24 دي سال 1396، در محل دانشگاه خاتم و با حضور استادان، اقتصاددانان، اعضاي انجمن‌هاي علمي، اعضاي انجمن مديريت ايران، كارشناسان و جمعي از دانشجويان برگزار شد. به گزارش روابط‌عمومي بانك پاسارگاد، در اين همايش دكتر جليل خاوندكار، دبير و عضو هيات‌مديره انجمن پارك‌ها و مراكز رشد فناوري كشور، در خصوص «مديريت سرمايه فكري؛ الزام تحقق اقتصاد مقاومتي» سخنراني كرد. وي در ابتدا با تاكيد بر اهميت دانش، لزوم به‌كارگيري سرمايه فكري و... گفت: بدون توجه به سرمايه فكري، محال است كه بتوانيم اقتصاد مقاومتي را تحقق بخشيم. در حقيقت براي تحقق اقتصاد مقاومتي، چاره‌اي جز اهميت به دانايي نداريم. وي در ادامه با ذكر چند سوال و اشاره به مقايسه‌اي ميان كشورهاي نيجريه و سودان با ژاپن و هنگ‌كنگ افزود: خداوند به كشورهاي نيجريه و سودان نعمت‌هاي بسياري داده است اما در كشورهاي ژاپن و هنگ‌كنگ، با سخت‌گيري طبيعت مواجه هستيم. در نيجريه و سودان غفلت انساني، ناشكري و كفر وجود دارد در حالي كه در ژاپن و هنگ‌كنگ همت انساني وجود دارد. به زبان ساده در دو كشور اول لا يعلموُن و در دو كشور بعدي يعلمون حاكم است. اين مثال اهميت سرمايه فكري را نشان مي‌دهد. بنيانگذار پارك علم و فناوري تصريح كرد: در ادبيات توسعه با GDP سروكار داريم. در بحث روابط بين‌الملل به زبان امروز و مديريت جهان به زبان ديروز با گروه‌هاي مختلف مرجع در جهان مانند جي20، جي7، جي8... روبه‌رو هستيم. گروه‌هايي از كشورهاي داراي GDP بالا كه غني‌ترند و دست بالا را در اقتصاد جهاني دارند. اقتصادهاي قدرتمند ديروز مانند امريكا، انگليس، فرانسه، آلمان و... همچنين اقتصادهاي رو به رشد امروز مانند چين، روسيه، هند، برزيل و... رشد، توسعه و بهره‌وري خود را مديون كارآفريني، كارآفرينان و فضاي آزاد كسب و كار هستند. به همين‌دليل سهم توليد ناخالص داخلي به عنوان معرف حضور در بازار جهاني، معادلات جهاني و مديريت‌جهاني شناخته‌شده است كه با پويايي جامعه محقق مي‌شود. اين پويايي الزاما از كارآفريني و كسب‌و كار است. دكتر خاوندكار ادامه داد: متاسفانه ما اين مهم را فراموش كرده‌ايم. به همين دليل با كاهش رشد بهره‌وري و رشد اقتصادي مواجه بوديم و نشانه‌هاي خطر را درك كرديم. اين مشكلات در نكردن ما است. توليد ناخالص داخلي يعني تمام آنچه كه مردم در داخل توليد مي‌كنند. يعني تمام آنچه بنگاه‌هاي بزرگ، كسب و كارهاي متوسط، كوچك، خرد و افراد انجام مي‌دهند. عدم كارايي اين بخش‌ها، به اتفاقات خوبي نمي‌انجامد. وي در ادامه با اشاره به راه‌حل اين معضلات خاطرنشان كرد: زندگي مي‌تواند بر سبك‌هاي مختلفي استوار باشد. سبك زندگي مبتني بر سرمايه فيزيكي، سبك زندگي مبتني بر سرمايه مالي و سبك زندگي مبتني بر سرمايه فكري. بهترين سبك زندگي، مبتني بر سرمايه فكري است.