يك هفته پنل گفت‌وگوي تئاتري در عمارت روبرو
نمايندگان 6 كشور به ايران سفر مي‌كنند
عمارت روبرو به زودي ميزبان برپايي پنل گفت‌وگو بين هنرمندان تئاتر ايران و 6 كشور خارجي خواهد بود. فريبرز كريمي كه مديريت هنري برپايي اين رزيدنسي يا پنل گفت‌وگو را برعهده دارد در توضيح برنامه و هدف مورد نظر از اجراي اين برنامه مي‌گويد: «قصد اين بود كه نسل جديد هنرجويان و دانشجويان تئاتري با فضاي بين‌المللي موجود در اين عرصه بيشتر آشنا شوند. دغدغه ما اين بود كه تا حدي متوجه شويم تاثير جغرافيا و فرهنگ روي كار اين هنرمندان چگونه است. اين ايده با ديدن كار باقي هنرمندان مطرح شد و فكر كرديم بهتر است راجع به اين موضوع صحبت كنيم. سال گذشته اولين دوره رزيدنسي‌ها برگزار شد و البته امسال محدوديت سني هم در نظر گرفته‌ايم تلاش شد شرايط متفاوتي حاكم شود.»
او به حضور 6 نماينده خارجي و 4 نماينده از ايران در جريان اين يك هفته اشاره مي‌كند و ادامه مي‌دهد: «همه اين شركت‌كنندگان بايد ابتدا لينك ويديوي كارهاي قبلي‌شان را براي ما مي‌فرستادند و هم انگيزه خود را توضيح مي‌دادند. در ايران از طريق خبرگزاري‌ها فراخوان داديم و براي هنرمندان خارجي هم از طريق سايت‌هاي بين‌المللي صدور فراخوان وارد عمل شديم. اما نكته قابل توجه اينكه، امسال تعداد تقاضاي هنرمندان خارجي براي حضور در ايران بيشتر شد و به حدود 30 نفر رسيد.»
به گفته كريمي نمايندگاني از جريان تئاتر كشورهاي هلند، بلژيك، آلمان، تركيه، لبنان و افغاستان در اين دوره از رزيدنسي‌ها كه از 15 تا 21 ارديبهشت ماه در عمارت روبه‌رو برگزار مي‌شود حضور خواهند داشت. او مي‌افزايد: «در دعوت از اين چهره‌ها شكل كار آنها را هم مد نظر داشتيم و اينطور نبود كه از هر شيوه تئاتري مثل عروسكي يا محيطي فقط يك گروه دعوت شوند. براي مثال دوستي كه از كشور افغانستان در اين جمع حضور دارد، مدرك فوق ليسانس ادبيات نمايشي خود را در ايران دريافت كرده و قرار است نمايشنامه‌اش به زودي توسط يك ناشر ايراني منتشر شود. به اين ترتيب او نخستين هنرمند افغانستاني است كه نمايشنامه‌اش در ايران به چاپ مي‌رسد.» مدير هنري برپايي پنل‌هاي گفت‌وگو بين هنرمندان تئاتر، «شرايط جغرافيايي و فرهنگي» موجود در افغانستان را از جمله دلايل عمده دعوت از اين هنرمند عنوان كرد. كريمي در ادامه همچنين از علاقه جدي خود براي حضور كشورهاي آسيايي گفت اما در عين‌حال تاكيد كرد: «ولي متاسفانه امكان‌پذير نشد و اروپايي‌ها همكاري بيشتري داشتند.»
كريمي درباره ارزيابي خود از نتيجه برپايي اين پنل‌هاي گفت‌وگو مي‌گويد: «در گذشته خيلي اتفاق‌هاي مشابه رخ داد اما در حد همان يك هفته باقي ماند. نشست‌ها و كارگاه‌هاي آموزشي برگزار شد اما اينطور نبود كه همه اين هنرمندان واقعا از صبح تا شب كنار يكديگر زندگي كنند. در پنل طراحي شده توسط ما اين افراد از تئاتر ديدن تا غذا خوردن كنار هم هستند و اين موجب مي‌شود بين آنها ايده‌هايي براي كار به وجود بيايد. در تلاش هستيم اگر ايده‌اي مطرح شد امكان توليد و اجرايش فراهم شود. بعد در ايران اجرا خواهيم گرفت و براي حضور اجرا در جشنواره‌هاي بين‌المللي مكاتبه خواهيم كرد.»
اين هنرمند جوان مي‌افزايد: «ما بايد متوجه باشيم كه مي‌توانيم راجع به آثار با يكديگر صحبت كنيم و در جريان دغدغه همنسلان خود در ديگر كشورها قرار بگيريم. همه اينها موجب شد كه به ايده برگزاري رزيدنسي برسيم. شايد از دل همين رزيدنسي به ايده‌هاي ديگري هم دست پيدا كنيم. پتانسيل تئاتر ايران بسيار زياد است ولي افزايش ورودي و خروجي دانشگاه‌ها و تعداد سالن‌ها موجب شده از اين توانايي به‌صورت نظام‌مند استفاده نشود. ما به اندازه خودمان سعي مي‌كنيم اين نيروها در مسير درستي قرار بگيرند.»