در حاشيه حضور اليور استون در جشنواره جهاني فيلم فجر

سرانجام پس از چهار دهه اليور استون، سينماگر مشهور امريكايي و دريافت‌كننده سه جايزه اسكار ميهمان سي و ششمين جشنواره جهاني فيلم فجر شد. او به كشوري پا گذاشت كه امريكا را شيطان بزرگ خطاب مي‌كند و در هر مناسبت سياسي پرچم اين كشور را به آتش مي‌كشد يا روي آن رژه مي‌رود. كارگردان سه‌گانه معروف جوخه (1986)، متولد چهارم جولاي (1989) و بهشت زمين (1993) در جشنواره‌اي حضور يافت كه توسط نظام جمهوري اسلامي برگزار مي‌شود و در بخش‌هاي مختلف آن به ويژه بخش زيتون‌هاي زخمي فيلم‌هايي اكران شد كه با منافع و سياست‌هاي امريكا كاملا در تضاد و تقابل قرار داشت. اليور استون در برنامه زنده تلويزيون جمهوري اسلامي شركت كرد و سياست‌ها و برنامه‌هاي كاخ سفيد از دوران تهاجم به ويتنام تا حمله اخير موشكي به سوريه را به چالش كشيد و سخناني بر زبان آورد كه سال‌هاست مسوولان ما در داخل و خارج كشور در تريبون‌هاي مختلف فرياد مي‌زنند. كارگردان فيلم جي‌اف‌كي وارد كشوري شد كه سال‌هاست از سوي امريكا و متحدانش در تحريم قرار دارد، ورود اتباع آن به امريكا ممنوع است و سايه شوم جنگ بر سر آن سايه انداخته. او به ايران آمد، در نشست‌هاي مطبوعاتي شركت كرد، در مراسم اختتاميه جشنواره جهاني فيلم فجر در كنار وزير و نماينده مجلس شوراي اسلامي و مديران كشوري سخنراني كرد و جايزه صلح داد و پس از قدم زدن در بلوار كشاورز تهران به كشورش بازگشت. رفتار اليور استون اين سوال را در ذهن پديدار مي‌سازد، به راستي اگر چنين رفتاري از سوي يكي از سينماگران ايراني در جشنواره‌هاي امريكايي يا اروپايي سر بزند، به چه سرنوشتي دچار خواهد شد؟ آيا او مي‌تواند در كشور به فعاليت حرفه‌اي‌اش ادامه دهد يا با انواع چالش‌ها مواجه مي‌شود؟ شايسته است در حاشيه سفر اليور استون به جمهوري اسلامي ايران اين موضوع نيز از سوي برخي رسانه‌ها، نهادها و صاحبان تريبون‌ها كه نسبت به سينماگران ايراني حساسيت دارند مورد بررسي و كنكاش قرار گيرد و اگر لازم شد در رويكردشان تغيير و بازنگري انجام دهند. فراموش نكنيم براي جهاني شدن آرمان‌هاي‌مان بايد همواره سعه صدر و تحمل نظرات و ديدگاه‌هاي متفاوت و حتي مخالف را داشته باشيم و به سهولت صاحبان انديشه و هنرمندان را از گردونه خارج نسازيم.