تور خالي و پز عالي
مهدي استاد احمد
اينچنين مي‌خواند ماهيگير ناخوش‌روزگار
دل به دريا مي‌زنم اما در آنجا نيست كار
در دلم توفان و توي چشم‌هايم موج غم
زندگي از رونق افتاده است و تور از اعتبار
مرد ماهيگير را قدري سياست لازم است
عقل مي‌گويد نبايد زد به دريا بي‌گدار
مي‌شود وقتي گل‌آلود آب درياي خزر
مي‌كند چين از خليج فارس ماهي را شكار