پيشنهاد قوز بالا قوز

پيشنهاد آقاي حسين موسويان در مورد استعفاي دولت اگر درست باشد، موجب تعجب است چرا كه: ايشان بهتر از من و ما مي‌دانند كه دولت و رييس‌جمهور در ايران در يك محدوده و چارچوب كار مي‌كند. اين‌طور نيست كه اگر دولتي رفت و دولتي ديگر آمد سياست‌هاي بنيادي نظام بتواند تغيير كند. در ديگر كشورها كه روساي كشور با انتخابات اغلب هر 4 سال يك‌بار مي‌آيند و مي‌روند، انتخابات زودرس مي‌تواند چاره‌ساز باشد. مثلا اگر رفتن اوباما و آمدن ترامپ را يك انقلاب به شمار آوريم كه طبقه سياسي- اجرايي در واشنگتن را به كل تغيير داد، اغراق نكرده‌ايم. عمده كار دولت در ايران اداره اقتصاد است. اما مي‌دانيم رشد و افول اقتصاد در خلأ انجام نمي‌شود و كم و كيف سياست‌هاي داخلي و خارجي اثر تعيين‌كننده در اقتصاد دارد. بعني بدون تغيير اين سياست‌ها، هر دولتي هم كه بيايد در يك محدوده كوچك مي‌تواند از طريق بازي با عدد و رقم‌ها و شاخص‌ها موثر باشد. در واقع اصل اقتصاد بر‌مي‌گردد به سرمايه‌گذاري و جلب اعتماد سرمايه‌گذار، اعم از خارجي و داخلي و اين جلب اعتماد هم بر مي‌گردد به آن سياست‌هاي داخلي و خارجي وگر نه نيامدن سرمايه خارجي و رفتن سرمايه داخلي يا حداكثر درگير شدن‌شان در دلار و سكه و... ادامه خواهد داشت. در صورت انتخابات زودرس، با توجه به مقوله تاييد صلاحيت، كانديداها همين‌هايي خواهند بود كه مي‌شناسيم. دو باره آقايان ولايتي و حداد و محسن رضايي و... خب، اينها و مانند اينها مي‌توانند آن تغييرات اساسي مد نظر را موجب شوند؟ به‌علاوه، يك دولت جديد هم در يك چارچوبي مي‌تواند همكاران خود را برگزيند چرا‌كه صلاحيت هر مقامي از معاون اداره تا وزير بايد توسط دو ارگان ذي‌ربط تاييد شود. قضيه كاوه مدني كه يادمان نرفته. خب به اين ترتيب، يك انتخابات زودرس كه چند ماه كشور را فلج مي‌كند و قوز بالا قوز مي‌شود، چه مشكلي را مي‌تواند حل كند.