در حسرت صلاح ليورپول

تيم ملي مصر در آخرين بازي ‌اش در جام جهاني درحالي مغلوب عربستان شد كه پيش از آغاز جام بسياري از مصري ها اميدوار بودند بازي سوم اين تيم مقابل عربستان، كليد صعودشان به مرحله يك‌هشتم نهايي جام جهاني باشد. اما كار مصر در دو بازي نخست تمام شد و برد و باخت در بازي با عربستان ديگر اهميتي براي مصريها نداشت. زانو زدن قاهره در برابر حجاز در آخرين بازي مسلمين در گروه اول جام جهاني، ناشي از بي انگيزگي چشمگير محمد صلاح و يارانش در اين بازي بود. مصري ها آمده بودند براي نخستين بار به مرحله دوم جام جهاني صعود كنند. ولي آنها در همان بازي اول مقابل اروگوئه، كارشان چو زلف يار پريشان و درهم شد. در غياب محمد صلاح، سوارز و يارانش با خوش شانسي از پس مصري ها برآمدند و در بازي دوم هم، كه محمد صلاح در تركيب مصر جاي گرفت، معلوم شد كه ميان صلاح جام جهاني با صلاح ليورپول تفاوت از زمين تا آسمان است. محمد صلاحي كه تازه از بند آسيب ديدگي رها شده بود، با آن بازيكن درخشاني كه مصر را به جام آورده بود و در ليگ برتر جزيره خوش مي درخشيد، به كلي فرق داشت. صلاح در برابر روسيه نتوانست كار بزرگي انجام دهد و در برابر عربستان هم او اشتهاي چنداني براي گلزني نداشت. او بهترين فرصت مصر را از دست داد و تيم كشورش نتوانست 2 بر صفر از عربستان پيش بيفتد. با اين حال، شبح كمرنگ محمد صلاح در همين جام دو گل براي مصر به ثمر رساند. صلاح اگر صرفا به فكر رسيدن به مراحل بالاتر جام نبود، مي توانست در همين بازي با عربستان، يكي دو گل ديگر هم بزند و در جام جهاني 4 گله شود. گارينشاي بزرگ در جام جهاني 1962 با 4 گل آقاي گل جام جهاني شد. ولي محمد صلاح به فكر ثبت اين ركوردهاي شخصي نبود. وقتي كه با شكست مقابل روسيه روياي مردم مصر از دست رفت، محمد صلاح هم در اين جام بي رويا شد. روياي او رويايي ملي بود نه شخصي. او نمي خواست و نمي توانست در شب نااميدي مردم مصر، به موفقيت شخصي خودش بينديشد و در راه تحقق رويايي شخصي گام بردارد. هم از اين رو جام را با بي انگيزگي و فقط با زدن دو گل ترك كرد. اگر راموس آن خطاي لعنتي را در فينال ليگ قهرمانان اروپا مرتكب نشده بود، شايد الان صلاح با گل هايي بيشتر مصر را براي اولين بار به مرحله يك هشتم نهايي جام جهاني رسانده بود.