معلمان و «روز خبرنگار»
همكاري معلمان و خبرنگاران تا اندازه‌اي در پديدآوري حساسيت‌هاي اجتماعي درباره آموزش كامياب بوده است؛ حساسيت‌هايي كه همواره زمينه ساز فشارهاي اجتماعي براي هر گونه بهسازي و دگرگوني‌هاي بنيادين بوده و خواهد بود. از ديگرسو ارتباط خبرنگاران با معلمان- به عنوان يكي از لايه‌هاي دروني‌تر آموزش- توانسته هر دو سوي ماجرا را در برخوردهاي خبري - تحليلي‌شان واقع‌گراتر كرده و زمينه بازتاب ژرف‌تر گرفتاري‌هاي ساختار آموزشي را فراهم كند. امروز كمتر خبرنگاري است كه ريشه همه گرفتاري‌هاي آموزش و پرورش مانند خشونت در مدرسه، تنبيه بدني، افت آموزشي، ناكارآمدي آموزش در زندگي روزمره دانش‌آموزان، فرسودگي و ناتواني سياست‌ها، روش‌ها و امكانات آموزشي در پديدآوري آموزشي بهينه و به روز بي‌انگيزگي دانش‌آموزان نسبت به درس و كلاس و مدرسه و كتاب و دانشگاه و... را تك عاملي بدانند يا همه را برآمده از معلم يا خانواده يا حتي تيم وزارتي بدانند. همكاري اين بخش از معلمان توانسته پرسش‌هاي خبرنگاران از فرادستان آموزشي را ريشه‌اي‌تر و اثربخش‌تر و كاربستان را نسبت به گذشته پاسخگوتر كند و ...
به هر روي همكاري ارزشمند خبرنگاران اجتماعي- آموزشي با فرهنگيانِ فعال در گستره رسانه زمينه‌ساز فضاي تازه‌اي در گستره آموزش كشور شده و اميد به بهسازي را فزوني بخشيده است. نگارنده به عنوان يك معلم، روز خبرنگار را به همه اين عزيزان شادباش گفته و اميدوار است زمينه براي گسترش همكاري‌هاي ارزشمند اين دو گروه اجتماعي روز به روز بيشتر شود.