سكوت در مقابل دور زدن تحريم
هرچند كه در سال‌هاي تحريم قبلي تجربه‌هايي در مورد مراودات تجاري با ساير كشورها بر مبناي ارز آنها داشتيم. براي مثال در آن سال‌ها با هند يا چين بر مبناي ارز آنها يعني روپيه يا يوآن مبادلات انجام مي‌شد اما دولت‌هاي اين كشورها الزام داشتند كه 50 درصد پول نفتي كه از ايران مي‌خرند را بايد در قالب صادرات از هند به ايران توسط تجار خريداري شود. اين روال با تاكيد بر اينكه بايد كالاها صد در صد هندي باشند نيز موجب شد تا دايره كالاهاي صادراتي از هند محدود شده و پول بيشتري همواره در دست هندي‌ها باقي بماند. اين شرايط در حالي بود كه بسياري از نيازهاي ايران از سوي هند قابل تامين نبود. در آن زمان تنها توانستيم مبادلات با هند در اين قالب را از ماليات‌هاي هندي معاف كنيم. اين روال در مورد چين هم صادق بود و مشكلات خاصي داشت مثل هزينه تبديل يوآن. البته بايد ذكر شود كه تصميم امروز بانك مركزي موحب شده تا هزينه تبديل يوآن و يورو تا 8 درصد افزايش يابد كه باز هم بازرگان از اين محل متضرر مي‌شود. روالي كه مجددا سكوت در مقابل راهكارهاي دور زدن تحريم در شرايط فعلي را مورد توجه قرار مي‌دهد.
دبيركل سابق اتاق بازرگاني