شرمساري جامعه جهاني در برابر روهينگيا
در يك‌سالگي آغاز بحران روهينگيا در ميانمار رويترز گزارشي از شرايط آوارگان ارايه داده است. رشيده بيگوم كه خانه خود را در ميانمار حدود يك سال پيش ترك كرد و به بنگلادش گريخت، تلاش كرد تا از دست نظاميان ميانماري رهايي پيدا كند. او اكنون يك فرزند هشت‌ماهه دارد و هنگام حملات ارتش حامله بوده و فرزند خود را در اردوگاه پناهجويان به دنيا آورده است. او اكنون با خانواده‌اش در يكي از اردوگاه‌هاي بنگلادش زندگي مي‌كند كه مسلمانان روهينگيا در اين منطقه مستقر هستند. رشيده بيگوم مي‌گويد كه به‌شدت نگران آينده است. او به خبرنگار رويترز مي‌گويد: من اكنون نگران آينده پسرم هستم. ما ترسيده‌ايم. هيچ آموزش و پرورشي وجود ندارد و هيچ اميدي به تحصيل نيست. من هيچ آينده‌اي را نمي‌بينم كه وجود خارجي داشته باشد. لازم به ذكر است سازمان ملل بارها و بارها اقدام ارتش ميانمار را يك پاكسازي قومي ناميده است.
عفو بين‌الملل نيز اعلام كرد كه با وجود گذشت يك سال از جنايت‌هاي ارتش ميانمار عليه روهينگيايي‌ها، همچنان عاملان آن از مجازات مصون مانده‌اند.به گزارش ايسنا، به نقل از سايت النشره، تيرانا حسن، از مدير عفو بين‌الملل در بيانيه‌اي به مناسبت سالروز جنايت ارتش ميانمار عليه روهينگيايي‌ها اعلام كرد: اين اولين سالگرد به دليل شكست مجامع بين‌المللي در مجازات عاملان جنايات ضد بشري، نماد شرمساري است. وي افزود: به دليل عدم مجازات عاملان اين جنايت توسط رهبران جهان هيچ چيزي وجود ندارد كه مانع از ادامه اين اعمال از سوي ارتش ميانمار شود. با وجود گذشت يك سال از اين جنايت همچنان هزاران زن، كودك و مرد روهينگيايي به دليل حملات مداوم از خانه‌هاي خود فرار مي‌كنند و به اردوگاه‌هاي آوارگان در بنگلادش پناه مي‌برند.
مدير واكنش بحران عفو بين‌الملل در ادامه تاكيد كرد: تا زماني كه عاملان اين جنايات در ارتش ميانمار آزاد باشند، هر ايده‌اي مبني بر اينكه آوارگان روهينگيايي مي‌توانند به صورت داوطلبانه و امن به خانه‌هاي خود بازگردند، مضحك است.