جلوه‌هاي عرفاني سُكر در شعر سنايي
عرفان اسلامي در جغرافياي ايران، سايه‌روشن‌هاي متفاوت با ديگر اقاليم تمدن اسلامي دارد. يكي از اين تفاوت‌ها، گرايش عارفان ايراني به سكر (مستي عرفاني) در برابر صحو (هوشياري) است. پيشواي سكريان يا اصحاب سكر در عرفان اسلامي، بايزيد بسطامي است و عارفان مكتب خراسان از نام‌آوران اين گرايش هستند. ادبيات فارسي نيز كه تحت تاثير عرفاني اسلامي شكل گرفته است از همين سايه‌روشن‌هاي سكرآلود برخوردار است كه آن را شورانگيز و دل‌پذير كرده است و جلوه‌هايي از آن در شعر سنايي بازتاب دارد. چهل‌وهفتمين نشست از مجموعه درس‌گفتارهايي درباره سنايي در روز چهارشنبه ۱۴ آذر ساعت16:30 به بررسي «جلوه‌هاي عرفاني سكر در شعر سنايي» اختصاص دارد كه با سخنراني دكتر اكرم جودي‌نعمتي، عضو هيات علمي دانشگاه امام صادق(ع) در مركز فرهنگي شهركتاب واقع در خيابان شهيد بهشتي، خيابان شهيد احمد قصير (بخارست)، نبش كوچه سوم برگزار مي‌شود و مباني و پيامدهاي سكر و صحو در عرفان اسلامي با تاكيد بر شعر سنايي تحليل و بررسي مي‌شود.