گپي با محمود سماك‌باشي
جشنواره باعث گردهمايي اهالي سينماست
دارنده سه سيمرغ بلورين بهترين صدابرداري از جشنواره فيلم فجر براي فيلم‌هاي «جدايي نادر از سيمين» اثر اصغر فرهادي، «مسافران» به كارگرداني بهرام بيضايي و «من ديه‌گو مارادونا نيستم» ساخته بهرام توكلي معتقد است در هر سن و سالي كه باشي كسب جايزه و تشويق باعث سرافرازي يك فيلمساز مي‌شود و او هم همچون ديگر كارگردان‌ها از تشويق‌ها و تمجيدهايي كه جشنواره فجر تاكنون نسبت به او داشته به وجد آمده و خوشحال است.
محمود سماك‌باشي به «اعتماد» مي‌گويد: «خوشحالم جوايزي كه كسب كردم بابت فيلم‌هاي ارزنده‌اي بوده كه در تاريخ سينما ماندگار شده و مخاطب خوبي كسب كرده است.»
او در ادامه صحبتش به نكته‌اي اشاره مي‌كند و آن اينكه متاسفانه در جشنواره فيلم فجر هم همچون ديگر رويدادهاي كشور رانت، ارتباطات و فاميل‌بازي مرسوم است. اين صدابردار توضيح مي‌دهد: «6 سال پيش فيلم «آشغال‌هاي دوست‌داشتني» به كارگرداني محسن امير يوسفي را كار كردم كه هر سال به دلايلي اين فيلم از فهرست فيلم‌هاي حاضر در جشنواره باز ماند و به دلايل كاملا كودكانه هر ساله از نمايش آن در جشنواره جلوگيري شد. اما اين نكته را مي‌دانم مجموع عواملي كه در اين فيلم كار كرديم هيچ كدام در راستاي مخالفت با چيزي در توليد اين فيلم مشاركت نداشتيم.» سماك‌باشي در ادامه توضيح مي‌دهد: «به غير از آشغال‌هاي دوست‌داشتني دو فيلم ديگر هم مسووليت صدابرداري آن با من بود. فيلم «ماهور» اولين فيلم بلند سينمايي مجيد نيامراد كه راجع به موسيقي و اساتيد موسيقي است كه به جشنواره امسال راه پيدا نكرد، اما مي‌دانم جزو فيلم‌هاي هنري خوبي است كه مي‌توانست يكي از فيلم‌هاي اول جشنواره امسال باشد. دومين فيلم «آنجا همان ساعت» به كارگرداني سيروس الوند كه در بخش رزرو نمايش داده مي‌شود، مطمئنم و يقينا مي‌گويم كه فيلم آقاي الوند اگر جزو فيلم‌هاي اول راه پيدا كرده به جشنواره فجر نباشد، مي‌تواند فيلم بيستم باشد اما همان‌طور كه گفتم رانت و فاميل‌بازي در جشنواره فجر وجود دارد.»
از نظر سماك‌باشي جشنواره فيلم فجر جشن دولتي است كه ويترينش هنر است و در راس آن فيلم‌هاي سينمايي قرار مي‌گيرد كه در اين ايام نمايش داده مي‌شود: «جشنواره فيلم فجر شروع سال جديد سينمايي است و باعث گردهمايي اهالي سينما مي‌شود، اميدوارم به بهترين شكل برگزار شود.» وي در پايان صحبتش درباره تماشاي فيلم‌هاي جشنواره فجر به اين نكته اشاره مي‌كند: «آدم فيلم‌بيني نيستم و از آنجايي كه معمولا تماشاي فيلم‌هاي ايراني به خاطر مشكلات صدابرداري كه دارند، برايم آزار‌دهنده است و فيلم‌هايي هم كه خودم صدابردار بودم به ياد مشكلات حين كار مي‌افتم معمولا فيلم‌ها را نگاه نمي‌كنم چون به لحاظ تخصصي تماشاي فيلم‌ها برايم سخت مي‌شود.
در سال‌هاي اخير تهران به كارگاه بزرگي تبديل شده و هر كوچه‌اي اين روزها خانه‌هاي قديمي در حال تخريب است تا از نو ساخته شود به همين جهت آلودگي صوتي در آن زياد است و همين باعث سختي و دشواري كار مي‌شود و در اين شرايط هر صدابرداري نمي‌تواند كار كند اما جوان‌ها تحمل‌شان بيشتر است.»