بازيگر بازنشسته دلتنگ سينماست
رابرت ردفورد چشم انتظار اجراي عدالت
بهار سرلك
رابرت ردفورد مثل هميشه در نخستين نشست خبري جشنواره فيلم ساندنس كه روز پنجشنبه برگزار شد، حضور يافت. اما برخلاف 34 دوره گذشته اين بار پس از گفتن جملاتي اين رويداد را ترك كرد. به گزارش ايندي‌واير، موسس اين جشنواره سينمايي مستقل گفت حالا كه اين جشنواره ديگر به معرفي نيازي ندارد بنابراين وقت آن رسيده كه به جاي ديگري برود تا تمركز بيشتري روي مقوله فيلم بگذارد.
او در ابتداي نشست خبري گفت: «فكر مي‌كنم به برهه‌اي رسيده‌ايم كه بتوانم به جاي ديگري بروم چون چيزي كه در اين سال‌ها دلتنگش بوده‌ام وقت گذراندن با فيلم‌ها و فيلمسازان و ديدن آثارشان و حضور در جامعه‌شان است. فكر نمي‌كنم ديگر ساندنس به معرفي نياز داشته باشد؛ اين جشنواره راه خودش را طي مي‌كند و برايش خوشحالم بنابراين بگذاريد فقط بگويم كه از حضورتان در اينجا سپاسگزارم.»
اين روزها دغدغه اين بازيگر كه با فيلم «پيرمرد و تفنگ» خود را بازنشسته كرد، فقط سينما نيست؛ همين پاييز بود كه ردفورد با انتشار «بيانيه‌اي مختصر درباره مسائل بزرگ» در وب‌سايت موسسه ساندنس خبرساز شد. در روزهايي كه خبر تاييديه برت كاوانا در ديوان عالي دست به دست مي‌شد، ردفورد براي نخستين‌بار در عمرش احساس مي‌كرد «در زادگاهش جايي ندارد» و «با غم و اندوه تماشاگر موقعيتي است كه خدمتگزاران مدني مردم را رو سياه مي‌كنند.»
پس از اينكه ردفورد نشست خبري ساندنس را ترك كرد، روزنامه واشنگتن‌پست يادداشتي را به قلم او منتشر كرد؛ اين بازيگر و فيلمساز در اين يادداشت نوشته است: «مشخصا رييس‌جمهوري داريم كه به هر چه نظر مي‌كند آن را بي‌ارزش مي‌كند. او كسي است كه نمي‌فهمد (يا غمي ندارد) كه وظيفه‌اش دفاع از دموكراسي ما است.»
ردفورد اسمي از دونالد ترامپ نمي‌آورد با وجود احساسش را نسبت به او و دولتش كتمان نمي‌كند: « با خشم و نوميدي اتفاقاتي را كه اين روزها اين به اصطلاح رهبران امريكاي امروز پيش چشم‌مان رقم مي‌زنند، نگاه مي‌كنم. با اين حال مدام به خودم يادآور مي‌شوم كه ما پيشتر از اين چالش‌ها سربرآورده‌ايم؛ به مرز آشفتگي رسيده‌ايم و در آخرين لحظه خودمان را به سمت قواعدي كه هنوز داريم، كشانديم.» و سپس اين پرسش را مطرح مي‌كند: «دوباره مي‌توانيم اين كار را انجام دهيم؟» او معتقد است استيضاح يا بررسي‌هاي كنوني رابرت مولر، دادستان ويژه، راه‌حل نيست بلكه روند انتخاباتي است. ردفورد مي‌گويد: «بياييد با قدرت آراي‌مان روي بازپس‌گيري كشورمان تمركز كنيم.» اگرچه او به نام سياسمتداري كه ارزش راي دادن داشته باشد، اشاره نمي‌كند اما مشخصا طرفدار ميچ مك‌كانل نيست. ردفورد، مك‌كانل را كسي مي‌داند كه سياست‌هاي پارتيزاني، وفاداري كوركورانه و افراطي، ايدئولوژي‌هاي منسوخش را به وظيفه‌اش براي ايجاد توازن در دستگاه ترامپ ترجيح مي‌دهد.
ديگر اين وضعيت نارضايتي ردفورد را در پي ندارد و فقط چشم انتظار اجراي عدالت است: «من مصمم تحت تاثير صداهاي جديدتر و جوان‌تري كه به علت اين اتفاقات مي‌پردازند، براي اجراي عدالت بجنگم. آسيب‌هاي زيادي براي ترميم، شكاف‌هايي براي پر كردن و كارهاي براي انجام وجود دارند. درگير شدن در اين مبارزه ارزشمند است، اين طور فكر نمي‌كنيد؟»