انتقاد كاربران فضاي مجازي و فعالان مدني از توييت نماينده مجلس درباره معتادان متجاهر
وقتي دست بيمار معتاد را گرفتيد
آنوقت خبر خوش بدهيد
گروه اجتماعي| به دنبال توييت توهينآميز يك نماينده مجلس درباره معتادان متجاهر، موجي از اعتراض در شبكههاي اجتماعي وهمچنين فعالان مدني به راه افتاد. دو روز قبل و در پي اجراي طرح ساماندهي معتادان متجاهر در منطقه 12 توسط پليس مبارزه با مواد مخدر، محمود صادقي؛ نماينده تهران در مجلس در توييت خود نوشت:«يك خبر خوش در آستانه #چهل_سالگي_انقلاب ! پاكسازي پايتخت از لوث وجود معتادان متجاهر؛ دبير كل ستاد مبارزه با مواد مخدر قبلا هم خبر داده بود كه در سال گذشته ۳۵۰ هزار نفر از خردهفروشان و معتادان متجاهر دستگير و #ساماندهي شدند.»
صادقي در حالي معتادان متجاهر را در اين نوشتار مجازي مورد توهين قرار داده بود كه ديروز، محمدجواد فتحي؛ رييس فراكسيون پيشگيري از جرايم و آسيبهاي اجتماعى مجلس با اشاره به جمعآوري بيش از ۱۵۰ امضا براي ارايه طرح دو فوريتي حفظ كرامت آسيبديدگان اجتماعي به خانه ملت گفت:«طرح مذكور در نظر دارد اين معضل اساسي را به نحوي كه كرامت آسيبديدگان اجتماعي حفظ شود در جامعه پيادهسازي كند و نگاه در اين طرح به جامعه مخاطب به عنوان افراد آسيبديده اجتماعي است نه مجرم و به دنبال پيشگيري از تحقق و وقوع آسيبهاي اجتماعي بيشتر است. »
توهين نماينده مجلس به قشر آسيبديدگان جامعه در حالي صورت گرفت كه بنا به تاكيد وزير كشور، معتادان متجاهر به عنوان آسيبديدگان اجتماعي نيازمند كمك و حمايتهاي اجتماعي هستند و رهبري هم ارديبهشت 95 در فرمايشات خود تاكيد كرده بودند كه:«ما مردم را بايد عائله خودمان بدانيم. ما مسوولان كشوريم ديگر... اين ملت، اين كشور، اين مرزها، اين فضاي زندگي، عائله ماست. به مساله آسيبهاي اجتماعي در سطح كشور جوري نگاه كنيم كه اگر اين آسيب در داخل خانواده خود ما بود، آنجور نگاه ميكرديم. اگر بنده يك بچه معتاد داشته باشم چه حالي دارم؟ اگر كسي در خانه يك دختر فراري از خانه داشته باشد چه حالي دارد؟ تصورش را بكنيد، اگر اين دختر از خانه ديگري هم فرار كرد، ما بايد همان احساس را به خودمان تلقين كنيم ولو طبيعتا نداشته باشيم... ما بايد به اين قضيه در سطح جامعه حساس باشيم و به فكر علاج باشيم... ما در واقع اهتماممان به وضعيت مردم مثل اهتماممان به داخل خانواده خودمان باشد.»
به دنبال توييت توهينآميز اين نماينده مجلس، كاربران شبكههاي اجتماعي هم واكنشهاي تندي نسبت به اظهارات اين نماينده نشان دادند و از جمله نوشتند كه:«اين شيوه برخورد با قشر آسيبديده جامعه به جاي خود؛ شما به عنوان نماينده مردم، همه مردم از جمله اين بندگان خدا، شرم نداريد از به كار بردن اين كلمات در قبال همنوع؟»
همچنين فعالان مدني هم در مقابل اين توهين نماينده مجلس واكنش نشان دادند. زهره صيادي؛ فعال مدني به ايلنا گفت:«كيفيتِ زندگي با زرق و برقهاي لباسِ شبيه همه داشتن، خانه شبيه همه داشتن، ساختمانِ مدرسه شبيه همه داشتن و امثال اينها تفاوت دارد، كيفيت زندگي، ديدن ريشه مشكلات و همياري براي حل اين مشكلات و نارساييهاست. كيفيتِ زندگي آدمها با شادماني، همدلي، سوگواري گروهي، سازندگي و بالندگي موثر بر هم و چيزهايي شبيه اين تعريف ميشود. بايد قبول كنيم شكلِ نابرابرِ تقسيمِ امكانِ دسترسي و بهرهمندي از سواد و ثروت در طولِ زمان، شيوههاي متفاوتي از زندگي ايجاد كرده است؛ شيوههايي كه خيلي از آنها ممكن است درست نباشد اما همگي در وهله اول، محصول همان تقسيم نابرابر است. آقايان نمايندگان مجلس، روزي كه يك انسان با پوششِ متفاوت و بيماري اعتياد را در شهر ديديد و با لبخند، دستهايش را در دستهايتان گرفتيد و يادش آورديد كه براي دنيا اهميت دارد كه باشد و سلامت باشد، آن زمان به خودتان بگوييد؛ يك خبرِ خوش! آن روز به مردم بگوييد؛ يك خبر خوش! ما همديگر را دوست ميداريم! ما عزت ِ نفسِ همديگر را محترم ميداريم! ما براي هم اهميت داريم! حتي خردهفروشهاي مواد و تجاهر هم بازتوليدِ سرمايه و سرمايهدارها هستند. نظامِ سرمايهاي كه گريزراهِ كسبِ معيشت به قيمتِ خدشه بر آبرومندي و جان را پيشنهاد ميكند و سرمايهداري كه پس برجِ عاج تا انتهاي چشمهايش هم كه مواد استفاده كند، خوراك مناسب و پوششِ پذيرفته شده، مانعِ تجاهرش ميشوند و او اگرچه معتاد است، ليكن هرگز متجاهر و متهم نميشود!»