از پاريس تا نيوزيلند

حتي اگر بنا بر توييت نماينده چند دوره مجلس شوراي اسلامي آقاي محمد دهقان نيوزيلند را جزو اروپا بدانيم و مردم آن چشم آبي‌هايي كه در فسق و فجور فرو رفته باشند، باز هم نمي‌توان از نوع اطلاع‌رساني فاجعه تروريستي مسجد جامع نور شهر كرايست چرچ كشور نيوزيلند واقع در اقيانوسيه در همسايگي استراليا گذشت. وقتي در هفتم ژانويه سال 2015 دو برادر تروريست به دفتر مجله طنز شارلي ابدو حمله‌ور شدند و با كشتن 12 نفر و زخمي كردن 10 نفر از دفتر مجله خارج شدند و به دفتر چاپخانه‌اي در 35 كيلومتري شمال پاريس در شهرك دمارتن پناه بردند تلويزيون فرانسه از همان آغاز حمله به صورت مستقيم تعقيب و گريز پليس را به سرتاسر جهان نشان مي‌داد و صحنه ‌الله‌اكبر گفتن دو برادر- سعيد كواشي و شريف كواشي - را با تكرار جمله - ما انتقام پيامبرمان را گرفتيم- لحظه به لحظه تكرار مي‌كردند اما حادثه تيراندازي و كشتار مسلمانان بي‌گناه - مسجد نور شهر كرايست چرچ- به مدت 16 دقيقه طول كشيد؛ 16 دقيقه‌اي كه پليس كمترين واكنشي را نشان نداد باور اين مساله دور از ذهن است كه اطراف مسجد نور، مكاني‌ كه در ساعت 5/1 بعد از ظهر جمعه كه نماز جمعه به صورت هفتگي در آن محل برگزار مي‌شد زيرنظر پليس نباشد، روز جمعه در كشورهاي مسيحي تعطيل نيست. شاهدان عيني مي‌گويند مرد سياه پوشي را ديده‌اند كه وارد مسجد شده و بعد صداي چند شليك را شنيده‌اند. به گفته شاهدان، تروريست مسلح قبل از ورود پليس فرار كرده است، دومين مسجدي كه مورد حمله در همان شهر كرايست چرچ قرار گرفت مسجد لينوود بود كه بعد از حادثه مسجد اول در آنجا تيراندازي صورت گرفت و 10 نفر كشته شدند فيلمي كه از حمله اول توسط تروريست ضبط شده بود و در فيس بوك به معرض تماشا گذاشته شد 16 دقيقه زمان تيراندازي را نشان مي‌دهد پليس از بازداشت 4 تن ياد مي‌كند؛ سه تن از آنان مرد و يك نفر زن هستند. تنها تصوير مهاجم اصلي كه تبعه راستگراي استراليايي است نشان داده شده و تاكنون هويت سه نفر ديگر فاش نشده است. مسوول اين تيراندازي به گفته پليس نيوزيلند يك مانيفست 74 صفحه‌اي ضدمهاجرت از خود بر جاي گذاشته كه ...

در آن توضيح داده چه كسي است و دليلش از اين تيراندازي چه بوده و عمل خود را يك اقدام تروريستي خوانده است.

در نوشته حاضر قصد دارم تفاوت نگاه رسانه‌ها به اين دو حادثه در دو كشور غيراسلامي را نشان دهم. در فرانسه كه دو برادر مسلمان به دفتر مجله شارلي ابدو حمله كردند متولد فرانسه و تربيت يافته فرهنگ و نوع نگاه حاكم بر اختلاف بين مسلمانان و مسيحيان در جامعه اروپايي بودند. كاريكاتورهاي مجله شارلي ابدو را برنتافتند و براي جلوگيري از توهين آشكار به حضرت رسول (ص) دست به اقدامي زدند كه جامعه مسلمانان هم با وجود توهين‌آميز بودن كاريكاتورهاي موهن مجله شارلي ابدو اين اقدام تروريستي را محكوم كرد. هر چند در همان تاريخ دلسوزان مسلمان نوشتند تيراژ مجله شارلي ابدو كمتر از 5 هزار نسخه بود اما حمله به دفتر مجله باعث انتشار كاريكاتورهاي توهين آميز در سطح ميليوني در سرتاسر جهان شد؛ اقدامي كه دل هر مسلماني را به درد آورد، اما نگاه تلويزيون فرانسه و ثابت ماندن دوربين روي حركت مهاجمين به صورت 24 ساعته جاي تأمل داشت. وقتي داعش كه همانند همه حركت‌هايي از اين دست عاملين را منتسب به خود اعلام مي‌كند سعيد و شريف كواچي را عضو داعش دانسته و هجمه به مسلمانان را شروع كردند، اعمال تروريستي در هر جا و به هر قصد و انگيزه‌اي كه باشد مغاير با همه اصول انساني است. نمي‌توان به بهانه مخالفت با انديشه و فكر، فردي را ترور كرد، ترور هر كجا و به دست هركه باشد بد است. همان اندازه عمل اسراييل غاصب نسبت به اعراب فلسطيني مذموم و غيرانساني است كه حوادث شبه جزيره بالكان يا اعمالي كه در ميانمار صورت مي‌گيرد. سوريه همان اندازه از خشونت تروريسم آسيب ديده كه عراق و فرانسه، اما نوع نگاه به حوادثي از اين دست توسط رسانه‌ها جاي تأمل دارد. رييس پليس نيوزيلند دنبال آن است كه همه تصاويري كه اتفاقا عامل انتشار آن تروريست مهاجم بود را از فضاي مجازي پاك كند اما پليس فرانسه در تمام مدتي كه دنبال تروريست‌هاي مهاجم به دفتر مجله شارلي ابدو بودند را مستقيما به همه جهانيان نشان مي‌داد. دوربين به خانه برادران كوشكي رفت و با ديگر اعضاي خانواده آنان گفت‌وگو كرد به محله‌اي كه بزرگ شده بودند حتي از علايقي كه داشتند لابد چون مسلمان بودند و به مسيحيان حمله كردند هرچند عمل آنان قابل دفاع نبود اما اطلاع‌رساني در نيوزيلند قطره چكاني است كه اسامي سه نفر ديگر از مهاجمين را هنوز به درستي نمي‌دانيم. از مانيفست 74 صفحه‌اي هم خبري نيست و اين تفاوت نگاه در حادثه‌اي كه اكثريت هر دو طرف از آن نفرت دارند را نمي‌توان به سادگي هضم كرد. آن روزي كه جورج بوش بعد از حوادث برج‌هاي دوقلوي نيويورك از جنگ‌هاي جديد صليبي ياد كرد بذر تفكر اسلام هراسي را پخش كرد و زماني كه دونالد ترامپ ممنوعيت مسافرت اهالي 6 كشور مسلمان به امريكا را در دستور كار قرار داد مجامع بين‌المللي به عملكرد او اعتراض نكردند كه نمي‌توان اهالي چندين كشور را به جرم مسلمان بودن تروريست خواند هر چند بر اين باورم عده‌اي كه تحت نام اسلام چه در قامت طالبان و چه در سيماي داعش به جان مسلمانان افتادند و به گفته خانم مركل- قاتل و مقتول هر دو‌ الله‌اكبر‌گويان به مصاف هم مي‌روند. اما نمي‌توان از اين تفاوت عملكرد رسانه‌اي به همين سادگي گذشت؛ حمله تروريستي به دو مسجد در نيوزيلند سند مظلوميت مسلمانان صلح دوستي است كه در جوامع خود از ترس تندروي‌هايي كه زندگي در موطن اصلي آنان را سخت و غير‌قابل تحمل كرده است و با هزاران مشقت به باور خود به سرزمين امني رسيده‌اند كه بتوانند در آرامش زندگي كنند اما برداشت غير‌مسلمانان از مسلمين اين است كه همه مسلمانان تروريستند مگر خلافش ثابت شود. ظاهرا سال‌ها طول مي‌كشد تا ذهنيت جنگ‌هاي صليبي و تروريست بودن همه مسلمانان را حداقل از فضاي رسانه‌هاي فراگير دور كنيم به مسافتي به اندازه سفر از نيوزيلند تا پاريس.