آثار مرادي كرماني در حافظه جهاني ثبت مي‌شود
ايستادن به احترام مرد بزرگ ادبيات ايران
رسول آباديان
هوشنگ مرادي‌كرماني نياز به معرفي ندارد چون حالا ديگر نه به عنوان يك نويسنده بلكه به عنوان يكي از مفاخر فرهنگي كشور مطرح است. نويسنده خوش قلب و هميشه خندان «قصه‌هاي مجيد» از آن جمله نويسندگاني است كه رسيدن به مرز نويسندگي‌اش آرزوي هر نويسنده‌اي است. جايزه‌هاي معتبر جهاني كه تاكنون نصيب اين نويسنده شده، نشان مي‌دهد كه مرادي‌كرماني نه تنها در كشور خودش به اوج شهرت و محبوبيت رسيده بلكه در بعضي كشورهاي جهان هم خواننده دارد و دوست داشته مي‌شود. مرادي‌كرماني، چهره بي‌ادعا و پركار ادبيات كودك و نوجوان ماست. چهره‌اي كه به تنهايي توانسته به جاي چندين نفر در اين زمينه اثر خلق كند و بدرخشد. خبر خوب براي دوستداران اين نويسنده خوب كشورمان اين است كه چهاردهمين جلسه گروه ارزيابي آثار براي ثبت كميته ملي حافظه جهاني با حضور اعضاي ثابت اين كارگروه و متخصصان آثار در محل سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران برگزار شد. در اين جلسه دو مجموعه آثار شامل مجموعه آثار هوشنگ مرادي‌كرماني و مجموعه‌هاي خطي آستانه شاه‌نعمت‌الله ولي در كرمان مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفتند كه مجموعه آثار مرادي‌كرماني به جهت تاثيرگذاري بسيار زياد داخلي و خارجي در ميان گروه‌هاي متعدد فرهنگي- اجتماعي، سني- جنسي و بهره‌مندي از موضوعات مهم و بكر مورد توجه اين كارگروه قرار گرفت. همان طور كه همگان مي‌دانند، مرادي‌كرماني در واقع سبك جديدي در داستان‌نويسي ايجاد كرده و در كنار عامه‌نويسي و الهام از سبكي شاعرانه، آثار خود را به ايجاز، احساس، طنز و واقع‌گرايي مزين كرده است. در داستان‌هاي اين نويسنده معاصر، آداب و رسوم مناطق مختلف مورد توجه قرار گرفته است و به همين جهت داستان‌هاي او جنبه آموزشي بسيار زيادي دارد. از سوي ديگر در داستان‌هاي مرادي‌كرماني به موضوعات متنوع اجتماعي، محيط‌زيستي، فرهنگي همچون فقر، خشكسالي، روابط درون و بين‌نسلي توجه شده است. اين آثار مورد اقبال جهاني واقع شده به طوري كه هم‌اكنون به زبان‌هاي متعدد ترجمه شده و جوايز فراواني از آن خود كرده و فيلم‌ها، سمينارها و همايش‌هاي متعددي بر اساس اين آثار شكل گرفته است و به همين دليل موارد فوق به عنوان شاخص‌هاي مهم مورد توجه كميته ملي حافظه جهاني قرار گرفت. او در جايي گفته است كه من وارد ادبيات كودك نشده‌ام بلكه ادبيات كودك در من شكل گرفته است. قبل از نوشتن براي كودكان براي راديو متن مي‌نوشتم. يكي از نوشته‌هايم كه خوب هم جواب داد و قرار بود ۱۳ روز طول بكشد، قصه‌هاي مجيد بود كه ۴ سال طول كشيد. فكر مي‌كنم كه بازتاب كودكي در من مانده است؛ من در كودكي مانده‌ام و هر چه بگذرد، كودكي از ذهنم نمي‌رود. هر كسي كه كودكي‌اش را از دست بدهد، جانش را از دست مي‌دهد و مي‌ميرد...