فلاحت‌پيشه: رييس‌جمهور از شكايت دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي ناراحت بود
دردسرهاي ميز قرمز
فائزه عباسي| دعوا بر سر پيشنهاد «ميز قرمز» آنقدر بالا گرفته كه كار به شكايت و دادخواهي آن هم از سوي دبيرخانه شوراي امنيت ملي رسيده است و حالا سخنگوي هيات نظارت بر رفتار نمايندگان از بررسي اين شكايت در هيات نظارت خبر مي‌دهد؛ جلسه‌اي كه البته به دليل طولاني شدن مباحث ديگر وقتش به بررسي صحبت‌هاي نماينده اسلام‌آباد غرب و سخنگوي شوراي امنيت ملي نرسيد. آنطور كه جمالي نوبندگاني به ايسنا مي‌گويد: «در توضيح اين شكايت آمده است با وجود مستندات شوراي عالي امنيت ملي فلاحت‌پيشه اظهارنظرهايي مربوط به ايران و امريكا كرده است كه مغاير با سياست نظام مبني بر عدم مذاكره بين ايران و امريكا بوده است.» او مي‌گويد: «شماره مصوبات و تاريخ آن را هم براي ما فرستاده‌اند كه مدعي‌اند آقاي فلاحت‌پيشه در زمان رياست كميسيون امنيت ملي پيشنهاد ميز مشترك بين ايران و امريكا در قطر و عراق را داده است كه امريكا از اين موضوع تبليغ و سوء‌تعبير كرده مبني بر اينكه فشارها به جمهوري اسلامي موثر واقع شده و ايران پيشنهاد مذاكره را پذيرفته است. البته در اين باره آقاي فلاحت‌پيشه گفته كه موضوع بحثش مذاكره نبوده و منظورش كاهش تنش بوده است. آنها مي‌گويند سخنگوي شوراي امنيت ملي توضيحاتي را ارايه كرده كه بعد از آن توضيحات هم مجددا آقاي فلاحت‌پيشه با خانه ملت مصاحبه‌اي داشته و دوباره صحبت‌هايش را تكرار كرده است از اين حيث شكايتي مطرح شد كه البته اين موارد به زمان رياست آقاي فلاحت‌پيشه در كميسيون امنيت ملي برمي‌گردد.»
2 ماه قبل
«بالاترين مقامات ايران و امريكا جنگ را رد كرده‌اند اما بازيگران ثالثي براي ويران كردن بخش بزرگي از دنيا عجله دارند. بايد يك ميز قرمز در عراق يا قطر از مسوولان دو طرف تشكيل شود. كار ويژه اين ميز مديريت تنش است.» همه‌چيز بعد از انتشار اين توييت در صفحه توييتر حشمت‌الله فلاحت‌پيشه كه در آن مقطع رياست كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس را به عهده داشت، شروع مي‌شود؛ توييتي كه گويا چندان به مذاق دبيرخانه شوراي امنيت ملي خوش نيامد. به فاصله چند ساعت «كيوان خسروي» سخنگوي شوراي امنيت ملي در واكنش به اين اظهارنظر مصاحبه‌اي با فارس انجام مي‌دهد و در مورد چگونگي تعيين و اجراي سياست‌هاي مربوط به مديريت تنش‌هاي منطقه‌اي كه به يكي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي منتسب شده است، مي‌گويد: «تنها نهاد صاحب صلاحيت براي اظهارنظر در موضوعات راهبردي كشور، دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي بوده و اظهارنظرهايي كه خارج از اين مجرا بيان مي‌شود، فاقد وجاهت است.»
بعد از صحبت‌هاي سخنگوي شوراي نگهبان بار ديگر اين فلاحت‌پيشه است كه دست به كار مي‌شود و اين‌بار در كمتر از 280 كاراكتر خسروي را مخاطب قرار مي‌دهد و مي‌نويسد: «با احترام خطاب به سخنگوي شوراي امنيت ملي؛ آن شورا مسوول تصميم‌گيري در موضوعات كلان سياست خارجي است ولي اجازه تحديد اظهارنظر را ندارد. به ويژه آنكه هنوز اعتقاد دارم انفعال در مديريت تنش، بازيگران ثالث را بر اين موج منفي سوار كرده است.»
اين مناظره غيرمستقيم ميان رييس كميسيون امنيت ملي و سخنگوي شوراي امنيت ملي به همان 27 ارديبهشت ماه ختم نشد و فرداي آن روز فلاحت‌پيشه در مصاحبه‌اي با خانه ملت پيشنهاد «ميز قرمز» را توضيح مي‌دهد. او در اين مصاحبه مي‌گويد: «اين پيشنهاد شخصي من است؛ البته افراد بايد دقت داشته باشند كه مديريت تنش با مذاكره تفاوت دارد.» فلاحت‌پيشه ادامه مي‌دهد: «شبيه چالش امروز ايران و امريكا در دوران جنگ سرد در سطح گسترده‌تري وجود داشت، در آن زمان هم امكان مذاكره براي بهبود رابطه وجود نداشت اما سازوكارهايي براي مديريت تنش بين طرفين جهت برقراري خط ارتباطي و تلفني چيده شد. متاسفانه بازيگران ثالثي براي افزايش چالش بين ايران و امريكا عجله دارند در حالي كه مقامات مسوول دو كشور اعلام كردند كه هدف‌شان جنگ نيست، اما اين بازيگران ثالث به‌شدت به دنبال راه‌اندازي جنگ و امنيتي كردن فضا هستند. دو طرف در اين شرايط نيازمند مديريت تنش هستند كه با مذاكره متفاوت است، در مديريت تنش دو طرف فضاي بحراني را بهبود مي‌بخشند.» اين صحبت‌هاي فلاحت‌پيشه همان مصاحبه‌اي است كه به روايت جمالي نوبندگاني، دبيرخانه شوراي امنيت ملي را آزرده‌خاطر كرده و براي همين دست به شكايت برده‌اند؛ موضوعي كه به نظر مي‌رسد با اصول 84 و 86 قانون اساسي منطبق نيست.
به بهانه توييت
هرچند جلسه ديروز هيات نظارت مجالي براي توضيحات فلاحت‌پيشه نداشت اما رييس سابق كميسيون امنيت ملي از آنچه در اين يك‌سال گذشت دل پردردي داشت. او درباره شكايت دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي به «اعتماد» مي‌گويد: «اين شكايتي كه مطرح شده است نشان از ضعف روزافزون مجلس دارد و اين ديگر نوبر است كه شوراي عالي امنيت ملي حق اظهارنظر را از مجلس بگيرد. من بي‌صبرانه منتظر بودم توضيحاتي را در جلسه ديروز هيات نظارت بر رفتار نمايندگان ارايه دهم اما ديگر نوبت به من نرسيد و اين مساله به هفته ديگر موكول شد.» او ادامه مي‌دهد: «اولا بي‌سوادي سياسي كسي كه شكايت كرده است براي من خيلي مهم است چراكه آن افراد تفاوت ميان مديريت تنش و مذاكره را تشخيص نداده‌اند. من بارها در مصاحبه‌هايم اعلام كرده‌ام ايران و امريكا راهبردي براي مذاكره ندارند و حتي اعلام كرده‌ام در شرايط امروز امكان مذاكره ميان ايران و امريكا وجود ندارد؛ لذا اين تفاوت دارد با آن چيزي كه افراد در شكايت‌شان به آن اشاره كرده‌اند.» فلاحت‌پيشه بار ديگر به توضيح آنچه مطرح كرده بود مي‌پردازد و مي‌گويد: «آنچه من مطرح كردم به هيچ عنوان به معناي مذاكره نيست بلكه بحث من فقط مديريت تنش بود.» او ادامه مي‌دهد: «جالب اينجاست كه شوراي امنيت مطرح كرده است مصوبه‌اي ابلاغ كرده كه به موجب آن نبايد موضوعي در اين رابطه (مذاكره) مطرح شود.در اين راستا من بارها اعلام كرده‌ام توييت‌هاي بنده نظر‌هاي كارشناسي و شخصي بنده است.» او مي‌گويد: «من از 22 سالگي تحليل سياسي مي‌كنم و اكنون هم كمتر كسي است كه اين همه در عرصه تحليل مسائل سياسي كشور حضور داشته باشد. اين ادعاي شوراي امنيت ظلم و مخالف با اصل 86 قانون اساسي است.» فلاحت‌پيشه مي‌گويد: «اتفاقا براساس قانون اساسي كسي جرم مرتكب مي‌شود كه تلاش مي‌كند نماينده را از اين حق محروم كند و اين نشان‌دهنده يك روحيه نظامی است كه در برخي نهادها وجود دارد.»
رشته‌اي كه سر دراز دارد
آنچه از روايت حشمت‌الله فلاحت‌پيشه برداشت مي‌شود شكايت شوراي امنيت ملي شايد در ظاهر مربوط به اظهارات اين نماينده مجلس درباره مديريت تنش باشد اما در باطن ريشه در اختلاف‌نظرهايي دارد كه در طول يك‌سال رياست فلاحت‌پيشه بر كميسيون امنيت ملي ميان دو طرف ايجاد شده است. فلاحت‌پيشه مي‌گويد: «در پاسخ به اين سوال كه چرا چنين شكايتي رخ داد بايد بگويم اين شكايت ربطي به توييت بنده ندارد بلكه اصل قضيه اين است كه بنده وقتي رييس كميسيون شدم در آن زمان با توجه به اينكه مسائل سياست خارجي و مشخصا لوايح مرتبط با FATF مطرح شده بود كه در آن زمان بارها به دبير شوراي عالي امنيت ملي نامه دادم و از ايشان در موارد مختلف دعوت كردم كه در كميسيون حضور پيدا كنند اما هيچ‌وقت انجام نشد. من با آقاي بروجردي رييس سابق كميسيون مشورت كردم، گفت ايشان هيچ‌گاه به كميسيون نمي‌آيد كه از نظر من اين توهين به كميسيون است.» او گفت: «در مجالس هفتم و هشتم بارها آقاي لاريجاني و پس از ايشان سعيد جليلي در كميسيون حاضر شدند.» فلاحت‌پيشه مي‌گويد: «من حتي حضوري به آقاي شمخاني عرض كردم شما بايد در كميسيون حضور پيدا كنيد كه اين اتفاق رخ نداد. وقتي ايشان حاضر نيستند به كميسيون بيايند نبايد هم انتظار داشته باشند رابطه‌اي شكل بگيرد.» فلاحت‌پيشه درباره مصوبه شوراي عالي امنيت ملي كه اين شكايت براساس آن تنظيم شده است نيز مي‌گويد: «مصوبه‌اي از سوي شوراي امنيت نه براي كميسيون امنيت ملي و نه براي بنده كه رييس آن بودم به هيچ‌وجه ارسال نشده و حتي تماسي هم از سوي شوراي امنيت در اين مورد گرفته نشد. اتفاقا يكي از گله‌هايي كه من دارم اين است كه در طول اين يك‌سال هيچ هماهنگي ميان شوراي امنيت ملي با كميسيون صورت نگرفت و بعد از اين بود كه يك‌باره اين شكايت مطرح مي‌شود.» او مي‌گويد: اميدوارم اين‌بار هيات نظارت بر رفتار نمايندگان از حق مجلس دفاع كند. تضعيف مجلس توسط كساني كه تلاش مي‌كنند مجلس در راس امور نباشد سياستي است كه بنده هيچ‌گاه در برابر آن كوتاه نمي‌آيم.»
مخالفت روحاني با شكايت شمخاني
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه در روايتش از شكايت شوراي امنيت يك باب ديگري را هم باز مي‌كند و آن بي‌خبري رييس شوراي امنيت ملي از شكايت دبيرخانه است. او مي‌گويد: «جالب آن است كه وقتي من موضوع شكايت شوراي امنيت را با آقاي اميري (معاون پارلماني رييس‌جمهور) مطرح كردم ايشان به من گفت آقاي رييس‌جمهور از اين موضوع خبر نداشته است و حتي آقاي رييس‌جمهور به بنده (اميري) گفت از اين موضوع اطلاع نداشته و حتي آقاي روحاني از اين موضوع ناراحت بودند كه من در نا‌مه‌اي به آقاي روحاني ناراحتي خود را از اين موضوع نشان دادم. من در اين نامه ابراز تاسف كردم كه آقاي روحاني با شعار آزادي بيان در انتخابات راي آورد اما مي‌بينيم در شوراي عالي امنيت ملي كه ايشان رييسش است دبيرخانه آن اين شكايت بي‌سابقه را مطرح مي‌كند.»
او در پايان مي‌گويد: «از نايب‌رييس كميسيون قضايي تشكر مي‌كنم كه با ادله قانوني اعلام كردند اين شكايت هيچ‌وجهه قانوني ندارد.»