خداحافظ خوزه لوئيس براون

خبر درگذشت خوزه لوئيس براون براي كساني كه با مارادونا عاشق فوتبال شده‌اند، اهميت دارد. كساني كه جام جهاني 1986 جايگاه ويژه‌اي در خاطرات فوتبالي‌شان دارد. خوزه لوئيس براون در جام 1986 مدافع مياني تيم ملي آرژانتين بود. اكثر ايراني‌ها و احتمالا اكثر فوتبالدوستان دنيا، تا قبل از بازي فينال توجه چنداني به خوزه لوئيس براون نداشتند. درخشش مارادونا تا قبل از بازي فينال به حدي بود كه ساير بازيكنان آرژانتين چندان به چشم نمي‌آمدند. دست كم از چشم فوتبالدوستان عادي پنهان مي‌ماندند. در كنار مارادونا، تا قبل از بازي فينال، حداكثر خورخه والدانو و خورخه بوروچاگا در طول جام ديده شده بودند؛ چون كه فوروارد بودند و به هر حال فوروارد بيش از مدافع ديده مي‌شود. اما در بازي فينال جام 1986، همه فوتبالدوستان دنيا با فوتباليست فرصت‌شناس و مقاومي به نام خوزه لوئيس براون آشنا شدند. در آن بازي فرانس بكن‌بائر، سرمربي آلمان، لوتار ماتيوس را مامور مهار مارادونا كرده بود. همين ماموريت باعث شد مارادونا در فينال در حد بازي‌هاي قبلي درخشان نباشد؛ ولي به هر حال مارادونا آن قدر زهردار بود كه علاوه بر ماتيوس، هوش و حواس اكثر بازيكنان آلمان متوجه او بود. به ويژه بازيكنان دفاعي آلمان. در دقيقه 22 مسابقه، خطايي به سود آرژانتين در سمت چپ زمين آلمان رخ داد. بازيكنان آرژانتين وارد محوطه جريمه آلمان شدند. توپ ارسال شد و مدافعان آلمان چنان نگران گلزني مارادونا بودند كه به خوزه لوئيس براون پيش‌تاخته توجهي نكردند. عجيب اينكه هارولد توني شوماخر، گلر خاص تيم ملي آلمان هم مرتكب اشتباه شد و به قصد مشت كردن توپ از روي سر مارادونا، از دروازه خارج شد؛ ولي توپ براي مارادونا سانتر نشده بود. توپ ارسالي از شوماخر و مدافعاني كه نزديك مارادونا ايستاده بودند گذشت و خوزه لوئيس براون با جاگيري هوشمندانه‌اش، موفق شد دروازه آلمان را باز كند. گلزني دفاع مياني در فينال جام جهاني، امر نادري است كه بيست سال بعد توسط ماتراتزي در فينال 2006 تكرار شد. گل براون اطمينان از قهرماني را به تيم آرژانتين تزريق كرد و آنها بدون استرس به بازي ادامه دادند. اما اين گل تاريخي، تمام هنرنمايي براون در فينال 86 نبود. خوزه لوئيس براون در آن بازي، مثل بكن‌بائر در ديدار تاريخي آلمان و ايتاليا در نيمه‌نهايي 1970، به سختي آسيب ديد ولي با آسيب‌ديدگي تا آخر به بازي ادامه داد. براون بر اثر برخورد با يكي از بازيكنان آلمان از ناحيه شانه و كتف به‌شدت آسيب ديد ولي وقتي كه پزشك تيم آرژانتين در كنار زمين مشغول مداواي او بود، به پزشك تاكيد كرد كه به تعويض او حتي فكر هم نكند! شرح واقعه از زبان خود براون خواندني است: «يكي از بازيكنان آلمان با سرعت آمد و به من كوبيد. دقيقا به اين مفصل شانه من ضربه خيلي شديدي وارد شد. ناگهان دردي غير قابل تحمل كل اين ناحيه از شانه و بالاتنه من را فرا گرفت. رفتم كنار زمين، به پزشك تيم ملي نگاه كردم و گفتم دكتر، به بيرون كشيدن من حتي فكر هم نكن. از آن لحظه به بعد پيراهنم را به دندان مي‌گرفتم، براي اينكه از درد فرياد نكشم پيراهنم را زير دندان‌هايم فشار مي‌دادم و بازي مي‌كردم. تا آن لحظه هزار مشكل و دردسر را پشت سر گذاشته بودم كه به آنجا يعني فينال جام جهاني برسم، فكرش را مي‌كنيد حاضر بودم به خاطر ضربه‌اي كه به كتفم خورده بود بازي در فينال جام جهاني را از دست بدهم؟ نه، به هيچ‌وجه.» گل براون به آلمان، تنها گل ملي او بود ولي براون ثابت كرد با يك گل بهار مي‌شود. الان 33 سال است كه مردم آرژانتين در حسرت تكرار فينال 86 و از راه رسيدن مدافع گلزني چون براون هستند. خوزه لوئيس براون متولد 1956 بود و در 30‌سالگي قهرمان جهان شد. او دير به تيم ملي آمد. در 27 سالگي به تيم ملي آرژانتين پيوست و در 33 سالگي از اين تيم جدا شد. يعني از 1983 تا 1989. 34 بازي ملي انجام داد و نشد كه در جام 1990 هم در كنار مارادونا تاريخ‌ساز شود. مربيگري را از 39 سالگي (1995) آغاز كرد و تا 2013 در اين حرفه، سرمربي يا مربي تيم‌هاي باشگاهي نه چندان بزرگي بود كه اكثرا آرژانتيني بودند (جز تيم باشگاهي بلومينگ در بوليوي). شايد مهم‌ترين تجربه‌اش در اين وادي، مربيگري تيم زير 17 سال آرژانتين بود. براون در شش سال پاياني عمرش با بيماري آلزايمر دست و پنجه نرم مي‌كرد و ديگر نتوانست در دنياي مربيگري حضور داشته باشد. او با همان يك گلي كه براي تيم ملي آرژانتين در فينال جام جهاني به ثمر رساند، در تاريخ فوتبال آرژانتين جاودانه شده است. خوزه لوئيس براون را، از حيث غيرت و مقاومت در تاريخ فوتبال، به حق مي‌توان فرانس بكن‌بائر فوتبال آرژانتين ناميد.