كنشگري محيط‌زيست را قرباني نكنيم
شينا انصاري
در شرايطي كه كشور ما با مشكلات عديده زيست‌محيطي روبه‌روست، افزايش حساسيت‌ها و دغدغه‌ها نسبت به مسائل محيط‌زيست در جامعه مي‌تواند نقش بسيار موثري در جلوگيري از تخريب‌ها و تخلفات داشته باشد. بالا رفتن سطح مطالبات مردمي در موضوعات محيط‌زيستي كه تا دو دهه قبل در زمره اولويت‌هاي دست چندمي در كشور بودند و امروز از حاشيه به متن ارتقا يافته و محور اصلي رخدادها، بحث‌ها و اخبار شده‌اند، اتفاقي ميمون و مبارك است. نكته اينجاست كه بايد توجه داشت فعاليت كنشگران محيط‌زيست و مطالبات آنان در مباحث مختلف همچون جلوگيري از پروژه‌هاي مخرب طبيعت، نابودي جنگل‌ها و تخريب باغات، كاهش آلودگي هوا، حفظ حقوق حيوانات و ساير محورها به واسطه تسويه‌حساب‌هاي سياسي و تهييج و تحريك برخي جريانات از مسير اصلي خود منحرف نشود. در واقع افتادن در جذر و مد هيجانات زودگذر و عدم دقت در تشخيص موج‌هاي احساسي از حركت‌هاي نظام‌مند براي رفع مشكلات ريشه‌اي محيط‌زيست، بي‌شك قرباني شدن كنشگري واقعي و به‌تبع آن لوث شدن اقدامات جمعي نهادهاي مردمي محيط‌زيست براي تاثيرات بنيادين خواهد بود.
طرح و انتشار وسيع چند خبر زيست محيطي طي هفته گذشته از جمله قطع شبانه درختان وليعصر و ماجراي سگ‌ها، گرچه در جاي خود موضوعاتي بسيار مذموم و غيرقابل پذيرش هستند، ولي گستردگي حواشي اين اخبار باتوجه به زمان سپري شده از هر دو رخداد، اهميت شناخت صحت همه جوانب خبر در عصر شبكه‌هاي مجازي را پررنگ مي‌كند و اين واقعيت را مي‌رساند كه در حال حاضر كنشگري محيط‌زيست علاوه بر سواد و فهم اكولوژيك، نيازمند آگاهي رسانه‌اي نيز هست. به عبارت ديگر، كنشگري در عرصه حساس كنوني محيط‌زيست به مثابه شمشيري دو لبه مي‌تواند در صورت سازماندهي مناسب اقدامات، به ارتقاي سطح مطالبات و مشاركت‌هاي مردمي در حفاظت از محيط‌زيست بينجامد يا با افتادن در تله جريانات با اغراض خاص به حاشيه كشيده شده و حداقل فرصت‌هاي اثرگذاري خود بر بهبود وضعيت محيط‌زيست را نيز وانهد. از اين رو هوشياري در كنش‌هاي جمعي، اتكا به جريانات اصيل و پرهيز از رفتارهاي هيجاني از جانب كنشگران محيط‌زيست، امكان بهره‌گيري بيشتر از ظرفيت‌هاي موجود براي پرسشگري، بالا رفتن مداخلات در تصميم‌گيري‌ها و اثربخشي فعاليت‌ها را در پي خواهد داشت.