يك سخنراني و صد حاشيه
نطق حسن روحاني پس از مدتها بار ديگر باز شده اما اينبار واكنش فضاي سياسي كشور، لااقل آن بخش كه به حاميان دولت معروفند، با آنچه در گذشته اتفاق ميافتاد، متفاوت است. هر چند پاسخ مخالفان دولت به «هاي» روحاني، اينبار هم همچون هميشه «هوي» بود. داد و قالي كه در مواردي چنان شدت گرفت كه رسانهاي به لباس روحانيتِ رييسجمهوري هم رحم نكرد و سياستمداري هم آنچه مهمترين مقام سياسي-اجرايي كشور به زبان آورده بود.
در اين ميان اما چنانچه اشاره شد، رويكرد اصلاحطلبان و حاميان دولت نسبت به چند موردي كه در گذشته چنين اتفاقاتي ميافتاد، متفاوت بود. آنها تقريبا يكپارچه بيش از آنكه به استقبال سخنان تند و تيز رييسجمهوري بروند، از اين گفته و نوشتند كه «خوب بود اما دير!» اينكه حالا در ششمين سال رياستجمهوري حسن روحاني، تكرار آنچه در ميتنيگهاي انتخاباتي مطرح ميشد، نه دردي از مشكلات كشور و شهروندان دوا ميكند، نه حتي به كار سياستمداران ميآيد تا با آن دهان منتقدانشان را ببندند. اصلاحطلبان همچنين گفتند كه حتي اگر فسادي در كشور رخ داده و رييسجمهوري قصد افشاگري دارد، بايد با زباني شفاف و صريح، از جزييات سخن بگويد و كليگويي راه چاره نيست. همزمان اين سياسيون بهكرات تاكيد كردند كه هنوز هم خود را به حمايتهاي انتخاباتي و غيرانتخاباتي خود از دولت و شخص حسن روحاني متعهد ميدانند و اگر نقدي ميكنند، از سر شفقت است و دلسوزي. اينكه هنوز هم دير نشده و اگر روحاني همين امروز در ششمين سال رياستجمهوري خود آماده و مهياي حل مشكلات ريز و درشت مملكت است، آنها با هر آنچه در توان دارند، همراه رييسجمهوري قانوني مملكت و دولت مستقر هستند تا مگر باري از خاطر شهروندان برداشته شود.
آنچه در ادامه ميخوانيد بخشهايي است از هجمههاي شديد مخالفان و انتقادهاي مشفقانه موافقان دولت.