مبارزه دولت با فساد در گفتوگوي «اعتماد» با جواد هروي:
وزير كشور واهمه نداشته باشد
گروه سياسي| جواد هروي، از نمايندگان نزديك به جريان اصلاحات در مجلس چندان از عملكرد دولت براي مبارزه با فساد راضي نيست. او در گفتوگويي كوتاه با «اعتماد» بر عقبنشينيهاي سريع دولت در پروندههاي مبارزه با فساد تاكيد ميكند و آن را يك نقطه ضعف ميداند.
بحث پولهاي كثيف با توضيحات وزير كشور به يك نقطه جديد رسيد. ارزيابي شما از عملكرد عمومي دولت در اين حوزه با توجه به بحثهايي كه مطرح شده، چيست؟
اينكه ما به مدد سياستهاي دولت يازدهم توانستهايم در عرصه بينالمللي و خارج از مرزهاي خودمان توفيقاتي را حاصل كنيم، جاي خوشحالي دارد. اما در رابطه با مباحث داخلي كشور عدهاي واقعا سوالات و ابهامات و مطالباتي دارند. من احساس ميكنم كه آقاي رحماني فضلي حرفهايي براي گفتن داشت اما امكان طرح آنها را پيدا نكرد. البته ايشان قدري هم در سخنانشان آدرس دادند و اگر دقيق شويم و نگذاريم برخي قسمتها روي ديگر سخنان ايشان سايه بيندازد، متوجه ميشويم كه وزير كشور در اصل چندان هم حرف خود را پس نگرفت.
چرا نتوانست يا نخواست كه بگويد؟
نمي دانم. وزير كشور بعد از رييسجمهوري عاليترين مقام سياسي دولت است. اما احساس ميكنم كه متاسفانه ايشان در قبال مسائل نتوانست يا نخواست شفافسازي كند. اين هم قطعا به دليل برخي ملاحظات بوده كه من واقعا نميدانم براي موضوع مهمي مثل مبارزه با فساد اقتصادي كه اين همه مورد تاكيد مقام معظم رهبري و علما و مراجع است، چرا بايد ملاحظهكاري يا به عبارت بهتر محافظهكاري كنيم. من احساس ميكنم كه دولت تمايل بسيار زيادي براي ورود به بحث مبارزه با فساد دارد و با انرژي وارد اين مساله ميشود. اما اين كافي نيست، چرا كه سابقه يك سال و نيم اخير نشان داده كه با اندك ملاحظهكاري يا فشاري، دولت به همين سرعت هم عقب ميرود. هرچه باشد آن ملاحظات رنگ و بوي خوبي از منظر عمومي ندارد. شما اگر در سطح مجلس هم دقت كرده باشيد نمايندگان ناراضي بودند.
از چه چيز ناراضي بودند؟
ما به هر حال از هيات رييسه انتظار داشتيم تا اين جلسه با حضور وزير كشور به صورت غير علني برگزار ميشد تا اظهارنظرها راحتتر انجام ميشد.
اگر غيرعلني ميشد يعني اتفاق ديگري ميافتاد؟
قطعا. اگر جلسه غيرعلني بود، مسائل بسيار مهمتري با مصداق مطرح ميشد. همان طور كه جلسه آقاي ظريف و صالحي هم غيرعلني برگزار شد و نتيجه خوبي در پي داشت. امروز هم هيات رييسه ميتوانست اين كار را بكند و به نظر من خوب عمل نكردند. حالا به احتمال زياد اگر وزير كشور شفاف هم سخن ميگفت حملات زيادي به او ميشد. اما سخن ما اين است كه وزير كشور به عنوان يك قدرت سياسي نبايد واهمه داشته باشد. ما نميخواهيم كشور ما مثلا مثل ايتاليا باشد و دستگاههاي مافيايي در آن تصميم بگيرند. من صريح ميگويم كه ما نميخواهيم در نظام جمهوري اسلامي ايران وزير كشور براي سخن گفتن شفاف ابا داشته باشد.