آدرس فساد
ساسان آقايي
اگر ميخواهيد بدانيد كه چرا برخي چيزهايمان بر مدار درستي نميگردد، مرور سخنان وزير كشور دولت روحاني در مجلس، واكنش برخي اعضاي مجلس نهم و صفحههاي نخست روزنامههاي ديروز كشور كفايت ميكند؛ وزيري كه با سند «پولهاي كثيف» به مجلس ميرود اما از گفتن «حقيقت» ابا دارد، نمايندگاني كه به جاي «اصل» فساد تنها به دنبال كشاندن وزير به زمين سوخته و فرعي «پوزشخواهي» هستند و رسانههايي كه از يك ساعت دفاعيه وزير تنها «عذر ميخواهم» را شنيدهاند.به قاعده ،روز يكشنبه بايد پرسش نخست افكار عمومي، رسانهها و نمايندگان مجلس اين ميبود كه «آدرس فساد كجاست؟» و وزير كشور نيز هيچ رسالت ديگري نداشت جز فاش گفتن آشكار و بدون پردهپوشي آن، اما آنقدر عادت كردهايم به ناديده گرفتن فساد كه يكشنبه از راديو نشنيديم وزير كشور به شكل رسمي از «10 هزار ميليارد تومان» پول در گردش موادمخدر، «25 ميليارد دلار» قاچاق كالا، «20 ميليارد دلار» فرار مالياتي، «27 هزار خودروي لوكس» وارداتي بدون پرداخت حق گمركي و محمولههاي قاچاق دارويي «30 ميلياردي و 50 ميليارد توماني» خبر ميدهد. رقمها اصلا كوچك و حقير نيستند، برخي از آنها در مقام مقايسه بزرگتر و ويرانكنندهتر از فساد سه هزار ميلياردي و 9 هزار ميلياردي بوده و خواهند بود اما روز يكشنبه از 25 ميليارد دلار قاچاق كالا و 20 ميليارد دلار فرار مالياتي در سال و 3 ميليارد دلار گردش پول موادمخدر در كشور هيچ كس نگران نشد، حتي و حتي رسانهها كه وقتي اين رقمها را ميشنوند، به قاعده بايد چشمهايشان تا بيخ گرد شود و پرسش و پرسش و پرسش را دستور كار خود قرار دهند اما از اساس اين آمارهاي رسمي را نديدند و آسان از آن گذشتند. اين را ميشود يك خوشبختي تمام عيار ناميد براي آن «فرد 35 ساله، 5 كلاس درس خوانده» كه با ترانزيت موادمخدر «2300 ميليارد تومان» درآمد دارد...
.... براي آن كساني كه محمولههاي چند ده ميلياردي كالا و دارو به داخل قاچاق ميكنند يا به اسم «مددبگيران كميته امداد» دهها هزار خودروي لوكس را بدون پرداخت حق گمركي به ايران ميآورند و با قيمتهاي ميلياردي ميفروشند. آنها ميتوانند درست به مانند كارتالهاي بزرگ متهم به فرار از ماليات يا باندهاي بزرگ ترانزيت موادمخدر آسوده به كسب و كار پرسود خود ادامه دهند و نگران نباشند كه ممكن است وزيري يا وكيلي يا رسانهاي رد اين «پولهاي كثيف» را بگيرند و برملا سازند. تا آن هنگام كه دولت و مجلس، رسانهها و مردم، گرفتار در چرخهاي بسته از كشمكش سياسي بيهوده و درگيريهاي جناحي بيپايانند، هميشه اين فرع ماجراهاست كه بر اصل آن چيرگي مييابد؛ نسبت ما با موضوع را اين تبيين ميكند كه «چه كسي گفته» نه اينكه «چه چيزي گفته»، هميت و غيرت ما بيشتر خرج تعصبهايي شبهفوتبالي ميشود تا حقيقتيابي و در اين شرايط مستقر كنوني، اصلا شگفتانگيز نيست كه فساد حيات و ممات پر پي و پيماني دارد. 48 ساعت گذشته پاسخي به اين پرسشهاست كه چرا همه ميخواهند «فساد» برچيده شود و همچنان گسترش دارد،زمين خواريها برقرار است، رييسجمهور از «تجمع پول و قدرت و رسانه» ميگويد و همدستي آنها پرقدرتتر ادامه مييابد و از ميز كارمندان تا روسا، رشوه و به قول وزير بهداشت «زيرميزي» ميرويد و به جايي برنميخورد. فساد و دستاندركاران آن، باهوش نيستند، تنها خوب ياد گرفتهاند كه در اين زمين بازي پرچاله، در كدام درزها جا بگيرند كه مخفي بمانند و چگونه هيزم تنور جنگهاي سياسي بينتيجه را فراهم آورند تا رشته فرجيداناها را پنبه كنند. مفهوم هر بزنبزن سياسي در اين كشور براي آنها چيزي نيست جز ميليارد ميليارد پول كثيف ديگر و اين دستگاه فربه به روايت آمار فضلي، آمادگي كاملي دارد تا براي افروختن هر دعواي سياسي تازهاي ريخت و پاش كند، آدرس فسادي كه وزير كشور «سربسته» از آن گفت، درست همين جاست؛ همانجايي كه اكنون در طراحي بگومگوي تازه سياسي هستند!