آسيب به اقتدار نظامي، در صورت سوگيري جناحي
حسين كنعاني‌مقدم| مثل معروفي است كه «سياستمداري كه از مسائل نظامي سررشته ندارد، فردي ترسو و بزدل است و فرد نظامي كه در سياست تخصص نداشته باشد، خطرناك است.» به هر حال اين مساله‌اي است غيرقابل‌انكار. با اين همه بحثي كه در جمهوري اسلامي مطرح است، به مقطع خاصي در سال‌هاي نخست پس از پيروزي انقلاب و مشخصا 8 سال جنگ تحميلي بازمي‌گردد. زماني كه يكي از بهترين شرايط براي آزمون جوانان انقلابي فراهم شد و بسياري نيز از اين آزمون خطير سربلند بيرون آمدند. در چنين شرايطي نمي‌توانيم مرزي جدي ميان كسي كه شغلش نظامي‌گري است و كسي كه كارش سياسي‌گري است، قائل شويم.
با اين همه اما توصيه‌هايي از جانب بنيانگذار انقلاب اسلامي در منع حضور نظاميون در مناسبات سياسي و جناحي در دست است كه نظاميون دست‌كم به معناي جناحي نبايد به سياست ورود كند. فراموش نكنيم هر انساني داراي گرايش‌هاي سياسي طبيعي است و با اين همه، بحث اين است كه يك نظامي نبايد در احزاب فعال شده و فعاليت سياسي به‌معناي فعاليت جناحي داشته باشد.
در چنين شرايطي اما شاهد بوديم كه فرمانده پيشين سپاه پاسداران اظهاراتي را در يك برنامه تلويزيوني داشته‌اند كه شائبه‌هايي را به همراه داشته است. حال آنكه ايشان با توجه به مسووليتي كه در مقام مشاور فرهنگي در نيروهاي مسلح دارد، مي‌تواند در چنين مواردي اظهارنظر كند اما اينكه راسا از يگان‌هاي تحت امر خود بخواهد كه به طور مثال از جناحي خاص حمايت كند، مصداق مداخله در سياست است و مي‌تواند مصداق دخالت نظاميان در سياست به حساب بيايد.
اين نكته نيز حائز اهميت است كه ما در شرايط مختلف، بايد به راي مردم احترام بگذاريم؛ قطعا راي مردم تعيين‌كننده سرنوشت آنها است و نبايد از ابزار نظامي براي تاييد شخص يا جرياني سياسي استفاده كنيم؛ چنان‌كه اگر اين اتفاق بيفتد، اعتماد مردم به نيروهاي مسلح كه مهم‌ترين نشانه اقتدار و امنيت كشور است، صدمه ديده و مورد آسيب قرار مي‌گيرد.
فعال سياسي اصولگرا