برخيز و اول بكش (341)
فصل سي و يكم -شورش در واحد 8200
چه كسي براي ترور تصميم مي‌گيرد
نويسنده: رونن برگمن / ترجمه: منصور بيطرف
آمير و همكارانش در پايگاه توربان واحد 8200، رسما مسوول متوقف كردن حملات تروريستي بودند، اما به‌طور غير رسمي، آنها تصميم مي‌گرفتند كه اسراييل چه كسي را بكشد. در حقيقت، شارون بود كه اختيار كشتن‌هاي هدفمند را داشت و ميان دفتر نخست‌وزير و آنها زنجيره طولاني از فرمان‌ها وجود داشت. اما سياستمداران صرفا توصيه‌هاي جامعه اطلاعاتي را تصويب مي‌كردند كه در نهايت تا حد زيادي آن هم توسط كارشناس شبكه اطلاعات فهميده مي‌شد. يك كارشناس شبكه اطلاعات گفت: «نقش ما در انتخاب اهداف براي ترور غم‌انگيز بود. من بر حسب تخمين خودم مي‌توانستم تصميم بگيرم كه اگر فردي هماهنگ‌كننده يك هسته ترور است، محكم به آن بچسبم و اطلاعات كافي در خصوص او به عنوان يك هدف براي حذف جمع‌آوري كنم . اگر آن مرد واقعا در ترور دست داشت فرآيند حذف او چند هفته و نه بيشتر طول نمي‌كشيد.»
غالبا، واحد 8200، ساختمان‌هايي را براي بمباران گزينش مي‌كرد. شارون همراه با رييس ستاد اي‌دي‌اف، موشه ياآلون، تشكيلات خودگردان را كاملا مسوول هر حمله‌اي مي‌دانستند حتي اگر عاملان حمله از سازمان‌هايي مانند حماس و جهاد اسلامي فلسطين كه مخالف تشكيلات بودند، بودند. در نتيجه اسراييل بعد از هر حمله اقدامات تنبيهي عليه تشكيلات خودگردان اعمال و تاسيسات آن را بمباران مي‌كرد. اكثر اين تاسيسات دفاتر غيرنظامي دولت بود و برخي از اوقات يك ساختمان به كرات بمباران مي‌شد حتي بعد از آنكه آنها كاملا تخريب شده بودند و متروكه شده بود. بمباران‌ها به فلسطيني‌ها پيام مي‌داد و در عين حال راهي براي رهبران و سربازان اسراييلي بود تا خشم و نفرت خود را بيان كنند.
آمير گفت: «اهداف براي بمباران تلافي‌جويانه به اين منظور كه به يك هدف محكم نظامي دست يافته شود انتخاب نمي‌شد، بلكه در عوض يك پيام سياسي بود كه اين‌گونه خلاصه مي‌شد«به آنها نشان خواهيم داد».»
اوايل، اسراييل به رهبري فلسطين خاطرنشان مي‌كرد كه نيروي هوايي در نظر دارد يك ساختمان خاص را تخريب كند تا مردمي كه در آنجا هستند فرصت تخليه را داشته باشند . اما در طول زمان اين حركت تا حد زيادي كنار گذاشته شد و بعدا هر چه به پايان سال 2002 نزديك مي‌شد، نيروي هوايي غالبا در شب و بدون پيش‌آگاهي و با اين فرض كه ساختمان در آن ساعت خالي است، بمباران مي‌كرد. اين كار اكثرا يك اردوكشي صرفا نمادين بود.
توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه