خسارت‌هاي آلودگي آب را با ريال
و تومان نمي‌توان سنجيد
ضياءالدين الماسي، مديركل دفتر بررسي آلودگي‌هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست در كارگاه تخصصي محيط زيست دريايي و نقش رسانه در تنوير افكار عمومي گفت: آب پتانسيل حمل عوامل بيماري‌زا و باكتري‌ها را دارد و انواع بيماري‌ها مانند وبا و حصبه از طريق آب منتقل مي‌شود كه خسارت‌هاي زيست محيطي آلودگي آب را با ريال و تومان نمي‌توان سنجيد. نشانه‌هاي عمومي آلودگي آب از جمله تغيير بو و رنگ آب، فساد، لكه‌هاي پسماند و از بين رفتن ماهي‌هاست. او در توضيح ديدگاه‌هاي خود در اين عرصه گفت: از جمله آلاينده‌هاي آب مواد زائد اكسيژن‌خواه يعني موادي كه براي فساد آنها اكسيژن لازم است، عوامل بيماري‌زا، مواد غذايي، تركيبات آلي سنتز شده، نفت، مواد شيميايي معدني و كاني‌ها، رسوبات، مواد پرتوزا و گرما هستند و نكته مهم اينكه موادي مانند برخي زباله‌ها كه به طور همزمان حاوي مواد زائد اكسيژن‌خواه، عوامل بيماري‌زا، مواد گياهي و... هستند. اين مسوول اظهار كرد: اكسيژن يك عامل حياتي براي سلامت آب در درياست و وجود اكسيژن براي ساختن يك اكوسيستم براي رشد و زيستن آبزيان و گياهان است. آب زماني آلوده مي‌شود كه غلظت DO (اكسيژن محلول در آب) به زير سطح مورد نياز براي بقا زيست طبيعي در آن برسد. به گزارش ايسنا، مديركل دفتر بررسي آلودگي‌هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست گفت: مقدار اكسيژني كه براي فساد باكتريايي و بيولوژيك يك ماده نياز است يا BOD (نشانگر حضور آلاينده در آب) با DO رابطه عكس دارد و معيار BOD مهم‌ترين ابزار سنجش مواد آلي قابل تجزيه زيست‌شناختي و شاخصي براي سنجش آلودگي آب است. الماسي همچنين بيان كرد: واكنش‌هاي شيميايي در اثر ورود مواد شيميايي قابل تركيب با اكسيژن به آب طبيعي يا COD كه باعث ايجاد نياز شيميايي به اكسيژن شده و مقدار بالاتر آن نشانه آلودگي بيشتر آب است. در طبيعت تنها انسان نيست كه با توليد فاضلاب يا پساب باعث آلودگي آب‌ها مي‌شود بلكه فعاليت حيوانات نيز در اين آلوده‌سازي موثر است و در صورتي كه به عنوان مبناي مقايسه ميزان آلودگي انسان را معادل يك BOD فرض كنيم، حيوانات ديگر نظير اسب، گاو، گوسفند، خوك و مرغ خانگي به ترتيب ۱۱.۳، ۱۶.۴، ۲.۵، ۱.۹ و ۰.۹۱ خواهد بود. او با اشاره به انواع فاضلاب خاطرنشان كرد: ورود عوامل بيماري‌زا از طريق دام و انسان مي‌تواند آب‌هاي ساحلي را آلوده كند به همين دليل نياز به تصفيه فاضلاب‌ها براي جلوگيري از آلودگي و بازچرخاني آب وجود دارد. تصفيه آب براي تامين بهداشت عمومي و مهار بيماري‌هاي واگير ناشي از آلودگي‌هاي فاضلاب، حفظ منابع آب همچنين استفاده مجدد انجام مي‌شود.