دستاورد طلايي ايران به عنوان رييس جنبش عدم تعهد
فلسطين يكصد و نود و يكمين عضو NPT شد
گروه ديپلماسي|حضور وزير امور خارجه جمهوري اسلامي به عنوان رييس جنبش عدم تعهد در اجلاس بازنگري معاهده عدم گسترش سلاحهاي هستهاي با دستاوردي چشم گير همراه شد: عضويت فلسطين به عنوان يك كشور در اين پيماننامه مهم بينالمللي. سالهاست كه فلسطين به عنوان يك كشور مستقل در مجامع بينالمللي محسوب نميشود و از زماني كه محمود عباس، رييس دولت خودگران فلسطين در مجمع عمومي سازمان ملل در سال ۲۰۱۱ ميلادي درخواست خود را به براي ثبت دولت مستقل فلسطين در سازمان ملل مطرح كرد، خواست فلسطينيان همچنان معلق مانده است.
اكنون در اجلاسي كه براي بازنگري در معاهدهاي كه ميخواهد راه را براي اشاعه و گسترش سلاح هستهاي ببندد و رژيم صهيونيستي كه خود بمبهاي هستهاي بسياري داراست و به عنوان عضوي ناظر در آن شركت كرده، درخواست فلسطين براي عضويت در اين پيماننامه مهم بينالمللي با خواست و حمايت جمهوري اسلامي ايران به عنوان رييس جنبش عدم تعهد سرعت بيشتري به خود گرفت و در نهايت پذيرفته شد و اين معنايي ندارد جز برداشتن يك گام مهم براي عضويت اين كشور در مجامع مهم بينالمللي. اكنون فلسطين ديگر ميتواند اميد داشته باشد تا خودگران خوانده نشود و روند كشور خوانده شدن آن تسريع بيشتري بيابد.
حميد بعيدينژاد، مدير كل سياسي و بينالمللي وزارت امور خارجه كه عضو تيم مذاكرهكننده هستهاي ايران است اولين كسي بود كه در صفحه اينستاگرام خود اين خبر را منتشر كرد و نوشت: يكي از اولين مصوبات اولين روز كنفرانس انپيتي تصويب عضويت فلسطين به عنوان يك «كشور» و به عنوان عضو جديد انپيتي بود كه اهميت بسيار زياد سياسي دارد. با هماهنگيهاي انجام شده و با استقبال و حمايت جنبش عدم تعهد به رياست ايران كه دكتر ظريف آن را رسما اعلام كرد، عضويت فلسطين به عنوان كشور به تصويب كل كنفرانس درآمد. وي در ادامه افزود: همانطور كه ميدانيد بعد از شكست مذاكرات فلسطين و رژيم اسراييل، فلسطينيها عنوان كردند كه فرآيند حقوقي و بينالمللي اعلام رسمي «كشور فلسطين» را شروع خواهند كرد و بر همين اساس هر جا كه امكان اين كار باشد موضوع را پيگيري ميكنند.
يوسف مولايي، استاد حقوق بينالملل دانشگاه تهران درباره عضويت فلسطين در معاهده عدم گسترش سلاحهاي هستهاي به عنوان صد و نود و يكمين كشور و تاثيري كه ميتواند بر روند عضويت دايم اين كشور در سازمان ملل داشته باشد به «اعتماد» ميگويد: روند عضويت كشوري در سازمان ملل به اين شكل است كه بايد اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل با درخواست آن كشور موافقت كنند تا به عنوان يك كشور عضو در سازمان ملل شناخته شود. البته مجمع عمومي سازمان ملل ميتواند با عضويت كشوري در اين سازمان موافقت كند ولي تصميم گير نهايي در اين رابطه سازمان ملل است.
وي با اشاره به تلاش دولت خودگردان فلسطين در نهادي موازي نظير يونسكو و NPT اظهار داشت: عضويت در سازمانهايي اينچنيني ميتواند به اعتبار آن كشور و عضويتش در سازمان ملل سرعت ببخشد ولي عضويت در آنها معناي عضويت در سازمان ملل متحد را ندارد.
اين استاد حقوق بينالملل درباره وضعيت كنوني فلسطين در سازمان ملل تصريح كرد: فلسطين هم اكنون عضو ناظر و غيردايم در سازمان ملل محسوب ميشود كه نميتواند از مزاياي عضويت در آن استفاده كند، ولي در آنجا دفتر داشته و در اجلاس سازمان ملل شركت ميكند؛ هر چند كه در سال ۲۰۱۳، ۱۳۴ عضو سازمان ملل متحد در مجمع عمومي، دولت فلسطين را به رسميت شناختند ولي برخي كشورهاي شوراي امنيت به دليل فشارهاي اسراييل هنوز با عضويت اين كشور در سازمان ملل موافقت نكردهاند.
مولايي با يادآوري فشار برخي كشورها براي عدم عضويت فلسطين درسازمان ملل خاطرنشان كرد: متاسفانه مشكلي كه در نهادي بينالمللي نظير سازمان ملل وجود دارد، اين است كه خواست چند كشور بر خواست و نظر بسياري از كشورها ارجحيت دارد كه اين نشاندهنده فاصله ميان قانوني بودن و مسووليت پذيري است.
وي درباره تلاشهاي وزير امور خارجه كشورمان براي عضويت فلسطين در معاهده عدم گسترش سلاحهاي هستهاي ابراز داشت: اقدامي كه از سوي جمهوري اسلامي ايران براي عضويت فلسطين در اين معاهده شد، به عنوان رياست جنبش عدم تعهد صورت گرفت كه ميتواند به ارتقاي اعتبار كشورمان در عرصه بينالمللي نيز كمك كند ولي اين اقدام، اقدامي نمادين است و موجب عضويت دايم در سازمان ملل نميشود، ولي در مجموع تسريع بخش عضويت فلسطين در سازمان ملل ميتواند باشد.