ادامه از صفحه اول
براي تحليل سانحه صبركنيم
در ميان مسافران پرواز نام دانشجوياني به چشم مي‌خورد كه براي تحصيل عازم خارج از كشور بودند و همزمان با اين موضوع برخي مطرح كرده‌اند كه قيمت مناسب‌تر اين خط هوايي شايد نشان از كيفيت پايين هواپيما باشد. بايد بگويم كه اين دو موضوع يعني قيمت و استاندارد هواپيما ارتباطي با هم ندارند. شركت‌هاي هواپيمايي كه جزو شركت‌هاي كم‌هزينه به شمار مي‌روند هم در بخش ايمني ملزم به رعايت استانداردها هستند. آنچه هزينه را پايين مي‌آورد با بخش بازرگاني و كيترينگ و امثال اينها در ارتباط است، مديريت در بخش كاهش هزينه در اين بخش‌هاست كه هزينه تمام شده براي مسافران را هم كنترل مي‌كند، هيچ يك از اينها موجب نمي‌شود كه شركت‌ها بخش استاندارد و ايمني پرواز را زير پا بگذارند. به صورت خاص در مورد هواپيمايي كه در خاك كشورمان سقوط كرد بايد توجه داشته باشيم كه اين هواپيما نو و توليد سال 2016 بود و نمي‌توان مساله قدمت و كهنگي آن را هم مطرح كرد. نبايد هزينه بليت را نشاني براي متخلف دانستن شركت هواپيمايي در بخش ايمني دانست.
چند گمانه درباره سقوط
بايد در اين باره بگويم كه پيش از پرواز، تمام موارد فني هواپيما توسط خلبان و كادر فني حاضر در فرودگاه چك و كنترل مي‌شود. از طرف ديگر، هواپيما اصولا پس از مرحله «تيك‌آف» به بالاترين سطح قدرت خود مي‌رسد تا ارتفاع خود را افزايش دهد. اين فرآيند به داغ شدن موتورها منجر شده و يك اشكال كوچك در فيوزها احتمال حادثه را بالا مي‌برد. با توجه به اظهارات اوليه مسوولان صنعت هوانوردي ايران مبني بر آتش‌سوزي در موتور هواپيما پيش از سقوط، مي‌توان چنين احتمالي را نيز در نظر گرفت. اما باز هم بايد تاكيد كنم كه اينها همه حدسيات يك خلبان بر اساس تجربه كاري و ساعات پروازي است. بنابراين بهتر است تا زمان بررسي‌ها و آناليزهاي كارشناسي با استفاده از اطلاعات هر دو جعبه سياه موجود در هواپيما، از ارايه اطلاعات نادرست خودداري كرد.