داربست و بقيه چيزها
نيوشا طبيبي
۱-استفاده از دانش روز و وسايل مدرن در بعضي امور توسط مديران دولتي گويي ذنب لايغفر است. وقتي رويه‌اي در امري جا مي‌افتد ديگر عوض كردن آن كار بزرگ و گاه غيرممكني است كه به سادگي واقع نمي‌شود. امر تشريفات دولتي و برپا كردن سبد گل‌هاي عظيم و غالبا نه چندان زيبا كه در كادر تصوير به صورت عنصري مزاحم و زشت جلوه مي‌كنند از اين قبيل هستند. پرينت‌هاي كاغذي و چسباندن آن به در و ديوار و شيشه‌هاي اماكن دولتي براي اطلاع‌رساني به مراجعان نيز صورت ديگري از اين رويه‌هاي بي‌ترتيب هستند. بنر هم از راه‌حل‌هاي فوري مديران دولتي است. براي اطلاع‌رساني فورا بنرهاي زشت و بد رنگ و لعاب روي موادي كه مضر به حال طبيعت هستند، چاپ مي‌شوند و با نوار چسب‌هاي بزرگ به ديوار الصاق يا روي ارزان‌ترين و لاجرم لاغرترين و نامرغوب‌ترين پايه‌ها نصب مي‌شوند تا رسالت هدايت و اطلاع‌رساني به ارباب رجوع توسط روابط عمومي و مدير مربوطه انجام شده باشد. اين اتفاقات به وقت تسليت گفتن ادارات به مردم يا مناسبت‌هاي ديگر هم تكرار مي‌شوند. بنرهاي بزرگ گاه با اغلاط فاحش املايي و انشايي روي بدنه ديوار بيروني اداره نصب مي‌شود تا مراتب تبريك يا تسليت واقعه‌اي را به نظر مردم و مخاطبان ديگر برساند. تبريك و تسليتي كه نه خوانده مي‌شود و نه كسي زحمت نگاه كردن به آن را به خود مي‌دهد و فقط و فقط جهت از سر باز كني و نمايش فعاليت بخش مربوطه در وزارتخانه يا اداره يا نهاد به نمايش در آمده‌اند. البته كه چاپ اين بنرها براي عده‌اي سود هم دارد. گفت: «اگر براي ما آبي نداشت براي عده‌اي نان دارد!»
۲- ما در كشور عزيزمان مناسبت‌ها و جشن‌ها و بهانه‌هاي متعدد ديني و ملي براي دور هم جمع شدن داريم. اين آيين‌ها معمولا با گردهما‌يي جمع كثيري از مردم بر پا مي‌شوند. اما واقعيت اين است، كيفيت برگزاري اين مراسم معمولا از حد برگزاري مراسم دهه فجر مدارس در دهه ۶۰ بالاتر نرفته است. مديران تبليغات و روابط عمومي‌ها هنوز براي ابراز شادماني بيشتر از چسباندن كاغذ رنگي و چراغاني و براي عرض تسليت جز پارچه‌نويسي و چاپ بنر و نصب پارچه سياه كار ديگري بلد نيستند. در برگزاري مراسم وضعيت از اين هم بدتر است. كار برگزاري مراسم، كاري تخصصي و لازمه‌اش نظم و ترتيب دقيق و پيش‌بيني همه جوانب و به كارگيري ابزار و وسايل ويژه است. دولت و دستگاه‌هاي مربوطه كه لاجرم برگزاركننده بسياري از مراسم ملي و ديني هستند، خوب است به ابزار جديد كار و دانش مديريت آن هم مجهز شوند.
۳- نظم و ترتيب در اجراي مراسم به كارگيري نيروهاي اجرايي آشنا به مديريت برگزاري آيين‌ها و در نظر گرفتن كوچك‌ترين احتمالات، بي‌ترديد از بار هزينه‌هاي انساني و مالي به نحو چشمگيري مي‌كاهد. اما دريغ كه در برپايي مراسم مسوولان محترم ستادهاي برگزاري بلافاصله با پيمانكار نصب داربست تماس مي‌گيرند. اين داربست‌ها به راستي بلاي جان ملت هستند. هم در وجه كارگاهي و آنجا كه در ساختمان‌سازي استفاده مي‌شوند و چه آنجا كه به عنوان متريال و وسيله اصلي برگزاري مراسم توسط مسوولان به صحنه مي‌آيند. اين لوله‌هاي طويل و سنگين توسط كارگران مظلوم و با عملياتي محيرالعقول نصب مي‌شوند. كارگر بي‌دفاع در ارتفاع و در حالي كه روي لوله ديگري راه مي‌رود، لوله جديد را نصب مي‌كند و بالا و بالاتر مي‌رود. گاه اين لوله‌ها به همراه كارگر سقوط مي‌كنند و فاجعه مي‌آفرينند. گاه خود اين سازه ول و بي‌حفاظ به صورت كامل واژگون مي‌شود و خسارت جاني و مالي به بار مي‌آورد.داربست‌ها در مراسم هم نماد جدايي طبقات مختلف، به ويژه مسوولان و نخبگان از ما مردم عادي هستند. در نمازجمعه‌ها و ديدارهاي استاني ما مردم معمولي كه ميز و پست و مقام نداريم بايد در پشت دومين و سومين محدوده جدا شده توسط داربست‌ها بنشينيم و نخبگان و سياسيون و معاريف شهر و استان در جايگاهي جدا و رديف اول جلوي داربست‌ها بنشينند. در آيين‌هاي عظيم ملي باز هم اين داربست‌هاي بي‌حفاظ كه توسط پيمانكاران ساختماني برپا مي‌شوند، مسيرهاي عبور مردم، طاق نصرت‌ها، چادرها و خيمه‌هاي خدمات‌رساني را شكل مي‌دهند و مي‌سازند. اين سازه‌هاي نامطمئن در مقابل خيل جمعيت يا باد و توفان و عوامل ديگر خود به خود به وسيله‌اي براي قتل دسته‌جمعي تبديل مي‌شوند. در حادثه اخير و تاسف‌بار كرمان، در جريان بدرقه پيكر مطهر سپهبد شهيد قاسم سليماني، گويا اين داربست‌ها بي‌تقصير نبوده‌اند. حتي اگر اين بار داربست‌ها نقشي نداشته‌اند، به دفعات در گذشته فاجعه آفريده‌اند. تصور مي‌كنم وقت آن رسيده كه دولت براي برگزاري مراسم و آيين‌هاي ملي و ديني از ابزار و وسايل خاص و متخصصاني جز مسوولان روابط عمومي ادارات و استانداري‌ها استفاده كند تا هزينه‌هاي عظيم جاني و مالي و حيثيتي به كشور بيش از اين وارد نشود.