بايد به حرفه‌اي شدن جشنواره كمك كنيم
كيوان كثيريان*/ جداسازي‌اي كه امسال در جشنواره فيلم صورت گرفت باعث شد تمركزي كه در بخش بين‌الملل نياز و لازم بود و در سال‌هاي گذشته اتفاق نيفتاده بود، اتفاق بيفتد. در اين سال‌ها هيچگاه فرصتي پيش نمي‌آمد كه بتوانيم اين‌گونه به بخش بين‌الملل برسيم، ورك‌شاپ داشته باشيم، جلسه نقد و نظر داشته باشيم و بتوانيم با مهمان‌هاي بخش بين‌الملل همراه باشيم. نقدهاي زيادي به نحوه اجراي اين دوره از بخش بين‌الملل وارد است ولي اتفاق‌هاي بسيار خوبي هم در اين دوره رخ داد.
وقتي آقاي زانوسي مي‌آيد و ورك‌شاپ مي‌گذارد، يا از اين دست برنامه‌ها برگزار مي‌شود جزو اتفاق‌هاي خوب محسوب مي‌شود. در بخش داوران نيز افراد مهم و سرشناسي حضور داشتند، فيلم‌هاي خوبي به جشنواره آمده بود و با كمترين جرح و تعديل به نمايش درآمد. نكته ديگر اينكه امسال مهمان‌هاي خوبي در جشنواره حضور داشتند؛ در حوزه كاري ما چندين منتقد معتبر امسال در جشنواره حضور داشتند و ما سعي كرديم از تجربيات‌شان با جلساتي كه داشتيم براي نقد ايران استفاده ببريم. اين‌گونه ارتباطات به سينماي ايران بسيار كمك مي‌كند. زماني كه بخش ملي با بين‌الملل همزمان بود عملا هيچ كدام از اين اتفاقات نمي‌افتاد. با اين جداسازي از اين منظر موافقم كه تازه حتي خود مهمانان خارجي هم متوجه شدند كه واقعا اينجا جشنواره‌اي با رويكرد بين‌المللي برگزار مي‌شود. نمي‌گويم جشنواره‌مان بين‌المللي است اما اين تنها جشنواره‌اي در ايران است كه دارد با رويكرد بين‌المللي برگزار مي‌شود.
اگر مديران جشنواره با اين موضوع درست برخورد كنند و اشكالات اجرايي و فرمي را رفع كنند من مطمئن هستم كه بسيار اتفاق خوبي مي‌تواند باشد. رويكرد درست مديران مي‌تواند سبب شود كه اين جشنواره تبديل به جشنواره خوبي در منطقه شود. با توجه به تمام اين نكات و تجربه‌اي كه بعد از سال‌ها برگزاري جشنواره بين‌المللي امسال رخ داد مي‌تواند همان جشنواره بين‌المللي‌مان باشد. جشنواره فجر در بهمن‌ماه مي‌تواند بخش ملي و ويترين‌مان باشد ولي آن بخش حرفه‌اي ماجرا مي‌تواند همين جشنواره بين‌الملل باشد. مي‌تواند اين بخش، همان جشنواره‌اي باشد كه فيلمسازان خارجي بيايند و تعامل و معاشرت بين سينماي ما و آنها رخ بدهد. بخش ملي جشنواره در طول اين سال‌ها هميشه بر بخش بين‌الملل سايه انداخته بود و تازه امسال ما توانستيم درك كنيم كه جشنواره بين‌المللي هم داريم. به دليل اينكه در اين سال‌ها ذايقه ما تربيت نشده كه بنشينيم و فيلم غيرايراني ببينيم، هميشه در بهمن ماه ديدن فيلم‌هاي بخش ملي را به بين‌الملل ترجيح داده‌ايم.
همين امسال هم وقتي فيلم ايراني به نمايش در‌مي‌آمد سالن‌ها شلوغ‌تر بود. خب ما بايد به ديدن فيلم‌هاي غيرايراني در سينماي‌مان هم عادت كنيم و اين مجال فرصت مناسبي براي همه اين موضوعات فراهم مي‌كند. البته اگر بخواهم درباره نقاط ضعف بخش بين‌الملل صحبت كنم، مصداق فراوان است اما نبايد عقب كشيد و با تمام نقدهاي وارده به اجراي اين ايده، بايد هركدام به سهم خود كمك كنيم كه اين تجربه به تكامل برسد و از حالت آماتوري به شكل يك جشنواره حرفه‌اي دربيايد.
*منتقد سينما