پيرو اظهارنظر هنرمندان تئاتر و در پي تعطيلي‌هاي گسترده
صداي ورشكستگي مي‌آيد
بابك احمدي
گروه‌هاي نمايشي و سالن‌هاي تئاتري به ورطه زياندهي افتاده‌اند. مساله‌اي كه در اظهارات چند نفر از فعالان اين حوزه مورد اشاره قرار گرفته و لازم است چاره‌اي بينديشيم. در شماره روز گذشته «اعتماد» اشاره كرديم كه هنرمندان انتظار زيادي از مسوولان ندارند و اين يك واقعيت است. حالا با در نظر گرفتن صحبت‌هاي اخير مصطفي كوشكي، كارگردان تئاتر و مدير مجموعه فرهنگي «تئاتر مستقل تهران» و افسانه ماهيان، بازيگر و كارگردان بايد متوجه شويم كار دارد به جاهاي باريك مي‌كشد. ماهيان در گفت‌وگو با ايسنا به زيان مالي گروه‌هاي نمايشي نيز اشاره مي‌كند: «به هر حال چاره‌اي جز تعطيلي نبود ولي مساله اينجاست كه اين تعطيلي براي گروه‌هاي نمايشي ضررهاي جبران‌ناپذيري به همراه دارد، آن هم در سالن‌هاي دولتي با بهاي بليتي كه مرسوم اين سالن‌هاست و به ويژه در سالني مانند چهارسو كه گنجايش چنداني هم ندارد، اين تعطيلي تبعات مالي بسياري خواهد داشت.» اشاره اين كارگردان به قيمت معمول بليت نمايش‌ها در سالن‌هاي دولتي است كه به واسطه دريافت سوبسيدهاي دولتي، در مقايسه با سالن‌هاي غيردولتي تفاوت دارد. مدير سالن «تئاتر مستقل تهران» كه به عنوان يك مجموعه غيردولتي و بدون دريافت سوبسيد فعاليت دارد نيز در گفت‌وگو با مهر به وضعيت پيش آمده واكنش نشان داده است. كوشكي هشدار مي‌دهد: «شرايط پيش آمده براي سالن‌هاي خصوصي و گروه‌هاي تئاتر منجر به ورشكستگي اقتصادي خواهد شد. تعطيلي پيش آمده براي جلوگيري از شيوع ويروس كرونا اجتناب‌ناپذير بود و براي حفظ سلامت مردم ضروري، اما در عين حال به همين دليل تمامي سالن‌ها و گروه‌هاي تئاتر وارد چرخه ضرردهي مالي شده‌اند كه البته مبالغ هر يك متفاوت است.» كوشكي در ادامه به اين نكته اشاره كرده كه «تئاتر مستقل تهران طي ۲ ماه گذشته ۲۰۰ ميليون تومان» ضرر مالي داشته است. مبلغي كه در سايه سكوت وزارت ارشاد و دولت مشخص نيست چطور بايد تامين شود. داود نامور يكي ديگر از مديران سالن‌هاي غيردولتي با تاكيد بر مشكل‌و ضررهاي مالي چند ماه اخير گفته است: «فكر نمي‌كنم تا فروردين ماه دوام بياورم. به احتمال خيلي زياد بايد اعلام كنيم اين سالن به زودي تعطيل مي‌شود، چون حضور ما براي دولت و مسوولان مهم نيست. ما به تئاتر كمك و جاي كمبودها را پر كرديم. اگر يك بار ديگر سالن‌هاي تئاتر را تعطيل كنند من ديگر نيستم و ديگر با خودم شوخي ندارم! زندگي و آبروي خودم را بيشتر از تئاتر دوست دارم. من هيچ حمايتي از دولت نديدم و هيچ دلگرمي نداشتم. در جشنواره تئاتر فجر خيلي به دولت كمك كرديم ولي آنان هيچ اهميتي به ما نمي‌دهند.»
نامور نيز به رقمي مشابه اشاره مي‌كند: «با جرات به شما مي‌گويم كه مجموعه فرهنگي و هنري نوفل لوشاتو چيزي بين ۲۰۰ تا ۳۰۰ ميليون تومان ضرر كرده است. ما نه تنها درآمدي نداشتيم، بلكه از جيب پول گذاشته‌ايم تا سالن سر پا بماند! ما در چند ماه اخير فقط ضرر كرديم.»به‌طور حتم طي روزهاي آينده به تعداد اين اظهارنظرها افزوده خواهد شد. پيشنهاد مي‌كنم مديركل هنرهاي نمايشي، معاون امور هنري وزير ارشاد و شخص وزير (اگر فرصت دارند!) مراتب را جهت تامين منابع حمايتي با رييس سازمان برنامه و بودجه كل كشور در ميان بگذارند.