آزادي بيان يا انتشار هجويات
محمد سلطانيفر
در روزهاي اخير پست اينستاگرامي امير مقصودلو معروف به تتلو و در ادامه نظرات دوستان و اطرافيانش درباره آن با واكنش برخي فعالان حوزه زنان و كودكان مواجه شد. بهطوري كه مديران شبكه اجتماعي اينستاگرام صفحه او را مسدود كردند. همين موضوع باعث شد برخي با توسل به مفهوم آزادي بيان عنوان كنند نبايد اينستاگرام صفحه مقصودلو را از دسترس خارج ميكرد و بهتر بود فضاي گفتماني در اين باره شكل بگيرد. در اين باره توضيحاتي لازم است، ارايه شود. اول اينكه آش اينقدر شور بود كه حتي خود آشپز هم صدايش درآمده است. داستان اين پست چنان افتضاحآور بود كه اينستاگرام، صفحه تتلو را مسدود كرد. معنا و مفهوم چنين اقدامي اين است كه نگارنده اين پست از تمام خطوطي كه اينستاگرام جزو پروتكلهاي خود آورده و كاربران ملزم به رعايت آن هستند، عبور كرده است. دوم اينكه گفتن هجويات هرگز به معناي آزادي بيان نيست، اتفاقا باز بودن فضا براي چنين مطالبي مغاير با اين مفهوم قلمداد ميشود، از اينرو كساني كه تصميم به بستن اين صفحه گرفتند، اقدام درستي انجام دادهاند. نبايد ما از فضاي بازي كه شبكههاي اجتماعي در اختيار ما ميگذارد، سوءاستفاده كنيم تا خدايي نكرده فضا چنان آلوده و كثيف شود كه برخي را گرفتار كند. كساني كه معتقدند مسدود شدن اين صفحه و از دسترس خارج شدن چنين مطالبي بستن عرصههاي گفتماني است بايد بدانند نياز نيست ما از حذف آنها نگران شويم. بالاخره كاربراني كه چنين رفتارهايي را از خود نشان ميدهند و چنين مطالبي را در يك جمع گسترده به اشتراك ميگذارند، بايد متوجه شوند اشتباهاتي داشتهاند كه نبايد تكرار شود. خوشبختانه مردم از روندي كه اتفاق افتاد و اين صفحه از دسترس خارج شد، راضي هستند و همين موضوع نشان ميدهد چنين حساسيتهايي به چه ميزان در جامعه ما جدي است.