ضربه كرونا بر تئاتر
ايرج راد
هنرمندان تئاتر در ايران همواره با مشكلات و چالش‌هاي جدي دست و پنجه نرم مي‌كردند و حالا كرونا هم به آنها اضافه شده است. در حالي كه نمايش‌ها از صحنه پايين آمده و گروه‌هاي مختلف متضرر شده‌اند، متاسفانه تاكنون دولت كمك‌هاي لازم را انجام نداده و شاهد شوراي حمايتي براي اين گروه نيستيم. پيش از كرونا سالن‌هاي دولتي 20درصد از فروش گيشه را برمي‌داشتند و علاوه بر آن بايد 9درصد ماليات ارزش افزوده
مي‌پرداختند.
كم شدن 16.7درصد براي كساني كه بيمه نبودند باز هم از منابع درآمدي تئاتري‌ها كم مي‌كرد و موجب مي‌شد در وضعيت مناسب مالي نباشند. آنهايي هم كه مي‌خواستند از سالن‌هاي خصوصي استفاده كنند بايد هزينه‌هاي بالايي براي اجاره اين سالن‌ها مي‌پرداختند.
اين شرايط باعث شده براي بسياري از هنرمندان تئاتر اين حوزه منبع معيشتي اصلي نباشد و كارهاي ديگري در كنار حرفه خود انجام دهند تا بتوانند هزينه‌هاي‌شان را تامين كنند. با اين توضيحات مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه اين قشر پيش از كرونا هم يا ضرر داده و در بهترين حالت از سود خود مي‌گذشتند تا اين هنر پا برجا بماند. در اين ميان بايد بگذريم از چند كاري كه به شكل لاكچري آن هم گاهي روي صحنه آمدند و از سلبريتي‌هاي خاصي استفاده كردند كه بليت‌هاي آنها هم با قيمت بالا به فروش رسيد.
با بروز كرونا و تعطيلي تئاتر به واسطه اين بيماري و پايين آمدن نمايش‌ها از صحنه، ضربه ديگري به هنر تئاتر در ايران زده شد و گروه‌هاي زيادي دچار ضرر و خسران شدند، به‌ويژه گروه‌هايي كه در نوبت اجرا بودند و با كرونا كارهاي‌شان تعليق شد. در اين شرايط تئاتر در ركودي خاص فرو رفته و زندگي و درآمد حداقلي تئاتري‌ها به صفر رسيده است. البته براي جبران يا حداقل بهتر كردن شرايط در خانه تئاتر صحبت‌هايي در حال انجام است و سعي داريم كمك‌هايي را به اين قشر داشته باشيم تا اندكي از وضعيت بغرنج آنها بكاهيم. هر چند انتظار مي‌رود مسوولان درباره تئاتر در اين دوران و پس از كرونا برنامه‌ريزي دقيقي داشته باشند تا بار ديگر شاهد قوت گرفتن اين هنر باشيم.