۱۴۰۰؛ شايد فرصت سوخته!
علي صارميان
اصولگرايان فاتح مجلس با شعارهاي معيشتي كه دادند و آنچه در پيش گرفتند، احتمالا خبط بزرگي كرده‌اند. در راس ساختار نظام يك اعتقاد راسخ وجود داشته كه انتخابات پرشور، خطرات از كشور را كم مي‌كند ولي در دي ماه گذشته نوشته بودم كه شايد اين اعتقاد به شكل‌گيري مجلس آينده ختم نشود. با شاخص زير 50 درصد هم مجلس تشكيل مي‌شود ولي سبد مشروعيت نظام را سنگين نمي‌كند. در ۱۴۰۰ چطور؟ آيا اين سبد به همين كم‌وزني ادامه خواهد داد يا يك انتخابات پرشور آن را به كليد باز كردن قفل‌هاي فشار بر ابران تبديل خواهد كرد؟ اخيرا آقاي فياض زاهد يادداشتي نوشت كه اصلاح‌طلبان دو دسته‌اند و يكي‌شان ممكن است وارد رقابت ۱۴۰۰ رياست‌جمهوري شود به نظرم صورت مساله طور ديگري است. اين فكر شاذ كه ما نظام را قبول نداريم ولي مي‌خواهيم ريس جمهور بر آن تحميل كنيم، درك ضعيفي از سياست است. از طرفي ميزان كارآمدي دولت حسن روحاني مي‌توانست با چراغ سبز نظام و ورود دو طيف اصلاح‌طلبان و اصولگرايان رقابتي پرهيجان براي ۱۴۰۰ بسازد و اصلاح‌طلبان حتي با كانديداي اصلي‌شان شكست بخورند و گمانم اين رقابت محتمل بيفتد. اما يك جاي كار اصولگرايان بازي را باخته‌اند. حائل بين راي منفي به دولت حسن روحاني و پيروزي اصولگرايان، مجلس تشكيل شده فعلي است كه دست و پا بسته براي تحقق شعارهايش است. از آن بدتر آنچه تصوير پيروزي اصولگرايان در مجلس در يك ماهه اخير و عزل و نصب‌‌ها و مصوباتش منعكس كرده، آنچنان تلخ است كه در يك‌سال آينده تمام انرژي و پتانسيل راي‌آوري اصولگرايان را خواهد سوخت. مجلس فعلي بايد چراغ خاموش، عامل سختي‌ها و گرانجاني‌هاي ملت را حسن روحاني و دولتش معرفي مي‌كرد.
حال آنكه خود در مصوبات قير و نصب رييس ديوان محاسبات و چالش‌هاي ديگر، چهره‌اش را رونمايي كرد.
يكي از احتمالات قوي اين است كه مجلس فعلي، علت پيروزي اصلاح‌طلبان شود.
به شرطي كه:
الف- اصلاح‌طلبان برنامه و اراده و فرد مقبول فاقد پيشينه خود را معرفي كنند.
ب- يك جبهه واحد تشكيل دهند و احزاب كوچولوي‌شان را مهار كنند
ج- يك ايده و برنامه قابل اجرا و باورپذير براي مردم ارايه كنند.
اين فرمول ساختن دوم خرداد است با اين تفاوت كه راي دوم خرداد سلبي و در نفي اصولگرايان بود و راي ۱۴۰۰ ايجابي و اقناعي است.
اما علت آنكه شانس اصولگرايان (ولو ضرغامي يا هركس ديگر با وعده معاون اولي احمدي‌نژاد) هر روز كمتر مي‌شود آن است كه يك سال قبل از انتخابات، نتيجه پيروزي اصولگرايان مشخص شد.
نه پالس بازار به دلار ديري پاييد و نه معيشت مردم فرقي كرد. پس ۱۴۰۰ احتمالا فرصت سوخته اصولگرايان خواهد بود و تكيه بر حمله به دولت مستقر براي راي‌آوري، مستعمل شد و بلامصرف خواهد بود