نقدي بر طرح تشويقي مجلس براي زاد و ولد
به دنبال انتشار خبري از نماينده مردم ملكان درباره طرح جديد مجلس مبني بر اختصاص سهام شركتهاي معتبر دولتي از جمله پالايشگاهها و پتروشيميها به فرزندان سوم و چهارم در راستاي تشويق خانوارها به زاد و ولد، شهلا كاظميپور؛ جمعيتشناس، موفقيت اين طرح در شرايط اقتصادي فعلي را مورد ترديد قرار داد .
كاظميپور گفت: «در ساير كشورها هم كمك هزينههايي براي فرزندان يا اهداي شيرخشك و پوشك رايگان و... براي فرزندان در نظر ميگيرند. ما هم بايد سياستهايي را با توجه به شرايط اجتماعي و اقتصادي جامعه اتخاذ كنيم و اين سياستها نبايد زودگذر باشند، چراكه با سياستگذاريهاي زودگذر تنها زمان از دست ميرود. در سياستگذاريها تنها مباحث اقتصادي مطرح نيست، بلكه بحث اعتمادسازي، ثبات اقتصادي و امنيت اقتصادي نيز مطرح است. همچنين ثبات اقتصادي بسيار گسترده است و تنها به معناي قرار دادن پول در اختيار مردم نيست. همچنين اعتمادسازي در جوامع هنگامي ايجاد ميشود كه عملكرد دولت براي مردم شفاف باشد و دولت به وعدههاي خود عمل كند، در غير اين صورت اعتماد مردم كاهش مييابد. تا زماني هم كه طرحي اجرا نشود، نميتوان از نتيجه مثبت يا منفي آن اطمينان حاصل كرد اما طرح اختصاص سهام به فرزندان سوم و چهارم به بعد براي من تداعيكننده طرحي بود كه در زمان دولت آقاي احمدينژاد در جهت تشويق مواليد ارايه شد كه طي آن دولت يك ميليون تومان اندوخته براي فرزندان زير ۱۸ سال پسانداز ميكرد. اين طرح حدود ۵ ماه اجرا شد و در نهايت نه تنها موفق نبود، بلكه باعث كاهش اعتماد مردم نسبت به دولت شد. حالا هم بورس، طرح موفقي در ايران نيست به خصوص در اين يك ماه اخير كه با شكست مواجه شده است، بنابراين به شخصه فكر نميكنم بتواند در راستاي فرزندآوري موفق عمل كند. اولين گام براي ارايه طرحهاي تشويقي، اعتمادسازي و اجراي دقيق و شفاف طرحهاست و اين نكته را بايد در نظر گرفت كه تمام مردم تحصيلكرده نيستند و همگي دانش مربوط به بورس و سهام را ندارند كه تشخيص دهند سهام چه ميزان ارزش افزوده برايشان دارد. اختصاص سهام براي آينده فرزندان با فرض اينكه ۱۰۰ درصد نتيجه مثبت داشته باشد، ميتواند موثر باشد اما چقدر كمك احوال خانواده او خواهد بود؟ خانوادهها به علت مشكلات مالي در زندگي، بچهدار نميشوند.» كاظميپور با تاييد كاهش باروري در كشور، بحراني بودن شرايط را تاييد نكرد و گفت: «باروري در كشور رو به كاهش است و در اين زمينه نياز به برنامهريزي و سياستگذاري داريم اما نميتوان گفت با بحران مواجهيم. در واقع جمعيت در معرض ازدواج كاهش يافته و بنابراين، باروري هم از دهه ۷۰ به بعد با كاهش روبهرو شده و تعداد افرادي كه به سن ازدواج رسيدهاند نيز كاهش يافته و بالطبع آن ازدواج نيز كاهش يافته است. »