خودكشي نوجوانان را دريابيد
فرامرز معتمددزفولي
خودكشي گونه‌اي آسيب اجتماعي است كه به شكلي عجيب در تمامي گروه‌هاي سني چه مرد و چه زن شيوع و حضور دارد، اما دردنا‌كانه‌ترين گروه و حسرت‌آورترين آن نوجوانان هستند؛ نوجواناني كه چون دست به عمل مي‌زنند و موفق مي‌شوند، بهت و تعجب دردآور محققين را رقم مي‌زنند. كودكاني ده، يازده، دوازده، ...پانزده، دختر و پسر فرقي ندارد.
هنگامي براي پژوهش اجتماعي خود بر جسم بي‌جان نوجواني ايستاده بودم. هنگامي كه برادر كوچكش كارتون مي‌ديد و مادر خانه نبود، خود را با بند شلوار حلق‌آويز كرده بود. ديگر بر بالاي سر او نمي‌انديشيدم. فرداي آن در آموزش و پرورش شهرستان بخشي از بحث و جدل و فرياد با مسوولان مربوطه بر سر كتمان و انكار بود و بي‌عملي بخش مشاوره دانش‌آموزي. اما چه حاصل نوجوانان و دانش‌آموزان بعدي نيز در راه بودند! نه غربالگري و نه مشاوره منظم و نه آموزش درستي كه در اين لحظات بحراني توسط خط قرمز Hot line با كه بايد تماس گرفت و كمك خواست!
آنچه در اخبار آمده و به نقل از فرماندار رامهرمز، خودكشي ششمين نوجوان، خبر از بي‌عملي و بي‌توجهي بالاي آموزش و پرورش و مسوولان آن شهر مي‌دهد؛ نوجواناني كه به افسوس اكنون ميز و صندلي خالي و خيالي‌شان حفره‌هايي در كلاس و مدرسه مجازي آن شهر شده است و گويي چون گردابي هم‌كلاسي‌هاي خود را تهديد مي‌كنند.
شرايط بحراني كرونا بي‌ترديد همه كس را به خود مشغول داشته و همه چشم نگران آي‌سي‌يو‌ها هستند اما آسيب‌هاي اجتماعي در حال فعال شدن هستند. از گروه‌هاي آسيب‌پذير به دليل شكنندگي‌شان در شرايط اپيدمي كودكان و نوجوانانند، پس خودكشي نوجوانان را دريابيد.