براي محسن چاوشي و مشي متفاوتش
در قياس با سلبريتيها
ايستاده در غبار
ميعاد نيك
مدتهاست كه رويه هميشگياش را تغيير داده تا بيتوجه به ملعبههاي مجازي و لعبتكهاي اينستاگرامي در كنج عزلتش فرو برود، اما هنوز هم غمِ مردم دارد. محسن چاوشي كه همهمان ميدانيم چقدر با غار تنهايي خود و اجتماعگريزيهاي دايمياش انس ناگزيري گرفته، نتوانسته روح بلندآوازهاش را آرام كند و با اين ناآراميهاي دروني هنوز هم ميخواند و مينويسد و وجود دارد. درست در روزهايي كه فضاي مجازي تبديل به افيوني ميشود تا تودهها را براي دلارهاي اغواكننده بيشتر به خود جذب كند، يك نفر به تنهايي مقابل تمام غبار اين ناهنجاريها ايستاده تا رسالت هميشگي يك هنرمند، همان «طرف مردم بودن» را اجرا كند. با اينكه اكثريت سلبريتيها امروزه عقايد مذهبي خود را پنهان ميكنند تا مدرنتر به نظر برسند، چاوشي در خلوت خود در مدح اميرالمومنين (ع) ميخواند و از تاجگذاري صاحبالزمان(عج) ميسرايد، اما به احدي اجازه نميدهد كه صدايش و اشعارش را مصادره به مطلوب كند و از چشمه هنرش انتفاع بجويد. چاوشي با صداي خشدارش از حسين(ع) و عباس (ع) خواند اما نگذاشت تا ترانههايش را به شكل مشكوكي زمزمه كنند، او انتخاب كرد سمت مردم محرومش بماند تا صداي آنها بشود. محسن چاوشي پايگاه مردمي هوادارانش را خوب شناخته و تمام آبرويي را هم كه طي اين سالها از همين مردم به دست آورده، در راه رضايتشان خرج ميكند. چاوشي هر قدر كه اهل درآمدزايي از آلبومها و كنسرت نيست، تجارت سودمندي را فراگرفته و قوانين آن را خوب ميداند؛ او فهميده كه آبرو را هر چه بيشتر خرج كني، عزيزتر و والاتر ميشوي و در اين قمار زيبا هيچكس بازنده نخواهد شد. درست در روزهايي كه لسآنجلسيها براي چند اسكناس دلار بيشتر زير ادعاهاي پوچ خود ميزنند و سايت شرطبندي تشكيل ميدهند، يك نفر با تمام محدوديتهاي موجود، كوچه پسكوچههاي تهران را با وانت شخصياش دور ميزند تا مايحتاج زندگي خانوادههاي فقير و آبرومند هموطنش را به شكلي ناشناس تامين كند. كسي كه امور عامالمنفعهاش را با رهايي اعداميان قتل غيرعمد و آزادي زندانيان جرايم مالي آغاز كرد، حالا گامهاي استوارش را از اين هم فراتر نهاده و با دستهايي به مراتب خاليتر از گردانندگان سايتهاي قمار، مسلك مرادش علي(ع) را زنده ميكند. خواننده «قمارباز» حالا راه و رسم عاشقي را بلد شده و مانند «ابراهيم» در پي شكست تابوها و بتهاي ضدانساني است. حتي اگر اين رفتارهاي محسن چاوشي را بخواهند ريا تلقي كنند، چه ريايي بهتر از اينكه در نهايت چند نفر از ته دل بخندند و شاد باشند؟ با اين اوصاف هر روز بايد منتظر سورپرايز جديدي از سمت چاوشي باشيم، هيچ بعيد نيست در ايام رونمايي از نخستين كتاب شعرش با يك حركت محيرالعقول همهمان را مات كند تا به سحر و جادويش آفرين بگوييم. صداي خاص پاپ ايران ديگر خودش را چيزي فراتر از خواننده معرفي كرده و ميرود تا به الگويي براي همصنفهايش تبديل شود، البته اگر جلويش را نگيرند و نامش را خدشهدار نكنند.