اسوالد ايگر، برنده جايزه «گئورگ بوشنر»

اسوالد ايگر، نويسنده آلماني‌زبان، جايزه گئورگ بوشنر ۲۰۲۴ را كه معتبرترين جايزه ادبي آلمان و معادل نوبل ادبي آلمان است، دريافت كرد.
اشپيگل، آكادمي زبان و ادبيات آلمان ضمن اعلام اين خبر گزارش داد كه اين جايزه با يك چك ۵۰هزار يورويي در تاريخ ۲ نوامبر ۲۰۲۴ در دارمشتات به اين نويسنده اهدا مي‌شود.
آكادمي زبان و ادبيات آلمان در بيانيه‌اي درباره انتخاب خود چنين توضيح داد: با انتخاب اسوالد ايگر نويسنده‌اي را گرامي مي‌داريم كه از اولين كتابش در سال ۱۹۹۳ مرزهاي توليد ادبي را درنورديده و گسترش داده است. بافت، در قالب تصوير، در قالب اجرا در آثار وي موجب مي‌شود تا تغيير استفاده از زبان توسعه يابد و ادبيات شعرگونه وي به مثابه بافتي متني در برابر سريع خوانده شدن مقاومت مي‌كند و خواننده را به رمزگشايي و تداعي معاني فرامي‌خواند و سيستم‌هاي توضيحي را كه موجب مي‌شود ما فكر كنيم جهان ايگر را مي‌شناسيم، تضعيف مي‌كند. اسوالد ايگر با تكيه بر چندزبانه بودنش و استفاده از ريشه‌هاي زباني خود در تيرول جنوبي، در حوزه‌هاي واژه‌اي زبان آلماني و انواع آن حركت مي‌كند تا دنيايي در آثارش خلق كند كه به راحتي در دسترس نيستند و از اشكال طبيعي از سنگ تا ابر بهره مي‌گيرند.
اسوالد ايگر متولد ۷ مارس ۱۹۶۳ در لانا در تيرول جنوبي (شمال ايتاليا) است كه اكنون به عنوان نويسنده در وين زندگي و كار مي‌كند. او كه از سال ۲۰۱۱ استاد زبان و فرم در آكادمي هنرهاي زيباي كيل است، سال ۲۰۱۳ به عنوان استاد مدعو در دانشگاه بن و سال ۲۰۰۳ در دانشگاه كرنل نيويورك تدريس كرد.
ايگر در وين در رشته ادبيات و فلسفه تحصيل كرد. در دهه ۱۹۹۰ به انتشار ۲ مجله ادبي پرداخت و از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۵ سرپرستي «كولتور تاگه لانا» را بر عهده داشت. در سال ۱۹۹۳ وي اولين انتشاراتي مهم شعر مستقل را بنانهاد. تا به امروز، اسوالد ايگر مجموعه وسيعي از آثار را توليد كرده كه «هيچ، اين است» در سال ۲۰۰۱، «آلبوم نيهيليستي» در سال ۲۰۰۷ و «تداوم گسسته» در سال ۲۰۰۸ درباره تعامل بين رياضيات و شعر از جمله آنهاست. او در سال ۲۰۱۰ كتاب تقريبا ۸۰۰ صفحه‌اي«تمامي زمان» را منتشر كرد كه منتقدان آن را به عنوان يك اثر هنري كامل با متون منثور، رباعيات و نقاشي‌هايي درباره پديده زمان ستايش كرده‌اند. اين واقعيت كه نويسندگي و طراحي در آثار ايگر در هم تنيده شده‌اند در مجلدات «وال دي نون» (۲۰۱۷) و «يا من فقط سفر در امتداد مي‌سي‌سي‌پي را خواب ديدم، يا اكنون دارم رويا مي‌بينم» (۲۰۲۱) نيز خود را نشان داده است كه هر يك با نقاشي‌هاي آبرنگي همراه هستند. جديدترين جلد اين مجموعه با عنوان «محفظه‌هاي رنگي» سال ۲۰۲۳منتشر شده است.
كتاب‌هاي اين نويسنده به چندين زبان ترجمه شده و آثارش جوايز متعددي را دريافت كرده‌اند كه جايزه كلمنس برنتانو (۲۰۰۰)، جايزه اچ‌سي آرتمن (۲۰۰۶)، جايزه پيتر هوچل (۲۰۰۷)، جايزه اسكار پاسيور (۲۰۱۰) جايزه شعر گئورگ تراكل (۲۰۱۷)، جايزه ارنست جاندل براي شعر (۲۰۱۹) از جمله آنها هستند. وي عضو آكادمي علوم و هنر نورت دراين-‌ وستفالن و آكادمي زبان و ادبيات آلمان است.
آكادمي زبان و ادبيات آلمان از سال ۱۹۵۱ جايزه گئورگ بوشنر را به نويسندگان برجسته اهدا مي‌كند. اين جايزه توسط وزارت فرهنگ و رسانه دولت فدرال، وزارت علوم و تحقيقات، هنر و فرهنگ هسين و شهر دارمشتات تامين مي‌شود. ماكس فريش (۱۹۵۸)، گونتر گراس (۱۹۶۵) و هاينريش بُل (۱۹۶۷) از جمله نويسندگاني هستند كه اين جايزه به آنها تعلق گرفته است.