عباس مشهدی زاده
كجا به دنبال ايده مي‌گرديد؟
زرين: گرافيك در درون خود حاوي پيامي است كه بايد آن را به مخاطبش برساند. بنابراين ايده‌ها از موضوعاتي كه سفارش داده مي‌شوند پيدا مي‌شوند و چون بايد پيام خودشان را به افراد مختلف ـ شايد حتي افرادي كه داراي سواد هم نباشند ـ برسانند، بايد خيلي به‌درستي ساخته و پرداخته شوند. پس ايده‌ها از درون سفارش‌ها شكل مي‌گيرند.
عباس: به گمان من، اين سوال يكي از اساسي‌ترين پرسش‌هاي جامعه ماست. ايده بر اساس ضرورت‌هاي اجتماعي شكل مي‌گيرد و به وجود مي‌آيد. يكي از مهم‌ترين اركان هر جامعه‌اي «فرهنگ عمومي» آن جامعه است. زماني كه جامعه غرق در روزمره‌گي باشد، به موضوعات فرهنگي توجهي نمي‌كند و فرهنگ جامعه حالت رُفوزه‌گي پيدا مي‌كند. جامعه‌اي كه فرهنگ را گم مي‌كند، خودبه‌خود دچار مشكلات عديده‌اي مي‌شود. به‌عبارتي، ايده‌ها از درون «فرهنگ جامعه» به وجود مي‌آيند و «فقر فرهنگي» سبب مي‌شود تا شاهد رخدادهاي تاسف‌بار در جامعه امروز باشيم. از طرف ديگر، اين «فرهنگ» است كه سبب مي‌شود هر كسي كار خود را به‌درستي انجام دهد.
از نظر حرفه‌اي، چه شخصي بيشترين تاثير را بر شما گذاشته است؟
زرين: آقاي كامران كاتوزيان بيشترين تاثير را بر من گذاشتند، چون خيلي «گرافيكي» فكر مي‌كردند و همان را به ما هم انتقال مي‌دادند.
عباس: شايد نتوانم جواب كاملي به اين سوال بدهم، ولي يك شخصيت هنري به نام آقاي ابوالقاسم سعيدي را مي‌شناسم كه در پاريس زندگي مي‌كنند. ايشان شخصيت بسيار معتبر و محكمي هستند و به صورتي گسترده، نگاهي فرهنگي به جهان دارند. ايشان را خيلي دوست دارم و از شخصيت ايشان بيشترين تاثير را گرفته‌ام.
بزرگ‌ترين درس زندگي را از چه كسي گرفتيد؟
زرين: از خيلي از اشخاص به صورت «پازِل» درسي گرفته‌ام. بيشتر از همه، از علي‌اكبر صنعتي درس گرفته‌ام كه چگونه خوشبخت باشم و به‌عبارتي، چگونه از هرآنچه دارم احساس رضايت و خوشبختي كنم.
عباس: از مهرداد بهار كه پسر ملك‌الشعراي بهار بودند. با ايشان دوست شدم، با اينكه استاد من بودند. خيلي از ايشان درس گرفته‌ام كه مهم‌ترين آنها «ايران‌دوستي » است و دوست داشتن ايران را از ايشان ياد گرفته‌ام.
بزرگ‌ترين دستاورد شما در حرفه‌تان چيست؟
زرين: نگاهم. نگاهم كه باعث شده دقيق‌تر به همه‌چيز نگاه كنم. كارم را با دقت نگاه كنم و ببينم آيا پيامم را به درستي انتقال داده‌ام يا نه.
عباس: دقت در كارم كه بخشي از وجودم شده است، چون كارم را با دستگاه‌هاي سوييسي شروع كردم كه دقتي برابر با يك‌دهم ميليمتر داشتند.
بزرگ‌ترين دستاورد شما در زندگي چيست؟
زرين: دقت خيلي زيادم به نظم و درستي در حرفه‌ام به زندگيم هم دخالت كرده است. به‌عبارتي، دقت و نظمي كه در گرافيك دارم در زندگيم هم جاري شده است و زندگي من بايد داراي نظم باشد.
عباس: مي‌توانم كمي با فرهمندي ارتباط پيدا كنم و ارتباط با هنر و فرهنگ پيدا كنم و تدريس دوستانه‌ترين دستاوردي است كه برايم به دست آمده است.
فلسفه شما در حرفه‌تان چيست؟
زرين: اينكه بتوانم انرژي خوبي را از طريق اثرم به جامعه انتقال بدهم و از رنگ‌هاي شاد استفاده كنم تا مردم با ديدن اثرم از آن حالت افسردگي خارج شوند.
عباس: دوست‌داشتني‌تر و شيرين‌تر از شِكر براي من، « فرهنگ » است. اگر با جامعه كوچكي ارتباط برقرار كنم كه فرهمند و بافرهنگ باشند، لذت خواهم برد و دوست دارم همانجا بميرم.
فلسفه شما در مورد اوقات فراغت چيست؟
زرين:اوقات‌فراغت‌من‌بيشتر‌به«گالري‌گردي» مي‌گذرد تا شناخت بيشتري از هنر پيدا كنم. البته به تئاتر و سينما هم مي‌روم. گالري‌گردي خيلي به من انرژي مي‌دهد و با انسان‌ها ارتباط برقرار مي‌كنم. اينها برايم مهم هستند و به اينها احتياج دارم، چون همه به اينها و به ارتباط، ديدن، شنيدن و يادگرفتن احتياج دارند. در همه سني. اين يك الزام است.
عباس: الان بيشتر مي‌خوابم و چرت مي‌زنم، اما سال‌ها پيش كه بيشتر سرحال بودم، براي خودم تعريفي داشتم؛ اينكه انسان‌ها بايد در طول عمرشان سايه‌اي و اثري از خودشان به‌جا بگذارند. بنابراين در اوقات فرغت به دنبال اين مسائل بودم.
از كتاب يك فنجان قهوه با ...