بررسي ابعاد سفر رييس‌جمهور به مصر
اينجا نگراني‌ها در ميان كشورهایي مثل عربستان و امارات نيز ظهور پيدا خواهد كرد و اين كشورها را نسبت به آينده تحولات منطقه يا تغيير توازن به ضرر آنها با ابهام بيشتري مواجه مي‌سازد. اگر به ليبي نگريسته شود، عربستان و امارات از جنبه‌هاي متفاوت از تركيه حمايت مي‌كنند و در نتيجه، احتمالا مبناي مشتركي در خصوص سياست‌هاي منطقه‌اي تركيه، ظهور و بروز پيدا مي‌كند. در مثالي ديگر، اگر به روابط عربستان با ارمنستان نيز توجه شود دو كشور در سال 2023، روابط ديپلماتيك خود را آغاز كردند كه فارغ از تلاش عربستان براي توسعه روابط با كشورهاي مختلف، احتمالا نگراني از توسعه و گسترش نفوذ منطقه‌اي تركيه نيز به عنوان يكي از محرك‌ها، نقش‌آفرين بوده است.
با توجه به توضيحات فوق، فعال‌تر كردن بال منطقه‌اي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و اهميت توسعه روابط با مصر بيشتر معنا پيدا مي‌كند. يعني مصالحه و تنش‌زدايي با كشورهاي منطقه‌اي كه از اين منظر نگراني مشتركي ميان آنها وجود دارد به يك ضرورت تبديل مي‌شود، هر چند نوع همكاري بايد با ذهنيتي متفاوت از گذشته در ميان تصميم‌گيران كشور شكل بگيرد، چرا كه هر يك از اين كشورها نگراني‌ها خاص خود را دارند. اما اين بال منطقه‌اي زماني مي‌تواند نتايج مطلوبي در شرايطي خطير داشته باشد كه با بال بين‌المللي همراه شود كه به معناي توجه به مقوله ديپلماسي با ايالات متحده و دولت دوم دونالد ترامپ است كه مي‌تواند بر روندهاي منطقه‌اي نيز تأثيري جدي و تعيين‌كننده داشته باشد. طبيعي است هر كنشگري كه بتواند روايت مطلوب خود را از وضعيت كنوني در منطقه براي تصميم‌گيران جديد امريكا از جمله شخص دونالد ترامپ غالب سازد بر مسير تحولات آتي نيز تأثير بيشتري خواهد داشت، آن هم در شرايطي كه تصميم‌گيران كشور بايد همه گزينه‌ها را محتمل بدانند.
كارشناس ارشد مسائل بين‌الملل