مجازات قاچاق انسان در قانون مجازات
جرم قاچاق انسان، يعني خارج يا وارد ساختن يا ترانزيت مجاز يا غيرمجاز فرد يا افراد از مرزهاي كشور، با اجبار و اكراه، تهديد و نيرنگ، سوءاستفاده از قدرت يا موقعيت خود يا سوءاستفاده از وضعيت ديگري به قصد فحشاء يا برداشت اعضا و جوارح، بردگي و ازدواج. مجازات اين جرم، حسب مورد، مواردي چون، حبس و جزاي نقدي است. جرم قاچاق انسان، ازجمله جرايم رايج در سطح دنياست كه با اهدافي نظير تامين نيروي كار اجباري، استفاده از اعضاي بدن افراد يا سوءاستفاده جنسي انجام ميشود و سالانه، افراد بيشماري به واسطه اين جرم، جان خود را از دست ميدهند. از جمله موارد مورد تاكيد و مورد توجه در نظام كيفري ايران، امنيت و سلامت شهروندان و حفاظت از جان، مال، آبرو و كرامت انساني آنهاست و از اين رو، قانونگذار، قاچاق انسان را جرمانگاري كرده و براي مرتكبان اين جرم، مجازاتهاي قانوني سنگيني را درنظر گرفته است. مستفاد از بند« الف» ماده 1 قانون مبارزه با قاچاق انسان، هرگاه فرد يا افرادي، با اجبار و اكراه يا تهديد يا خدعه و نيرنگ يا با سوءاستفاده از قدرت يا موقعيت خود يا سوءاستفاده از وضعيت فرد يا افراد، به قصد فحشاء يا برداشت اعضا و جوارح، بردگي و ازدواج، اقدام به خارج يا وارد ساختن يا ترانزيت مجاز يا غيرمجاز فرد يا افراد، از مرزهاي كشور كنند، جرم قاچاق انسان تحقق مييابد. همچنين مستفاد از بند «ب» ماده 1 قانون مبارزه با قاچاق انسان در صورتي كه شخص يا اشخاصي، با مقاصدي چون فحشاء يا برداشت اعضا و جوارح، بردگي و ازدواج، مرتكب اعمالي نظير تحويل گرفتن يا انتقال دادن يا مخفي نمودن يا فراهم ساختن موجبات اخفاء افراد قاچاق شده، شوند نيز جرم قاچاق انسان محقق ميشود. مستفاد از ماده 2 قانون مبارزه با قاچاق انسان و بندهاي آن، تشكيل يا اداره دسته يا گروه، عبور دادن (خارج يا وارد ساختن يا ترانزيت)، حمل يا انتقال مجاز يا غيرمجاز فرد يا افراد به طور سازمان يافته (حتي با رضايت افراد)، با مقاصدي چون فحشاء يا برداشت اعضا و جوارح، بردگي و ازدواج و عبور دادن (خارج يا وارد ساختن يا ترانزيت)، حمل يا انتقال غيرمجاز افراد به قصد فحشاء (حتي با رضايت آنها)، در حكم قاچاق انسان است. حالا مجازات و حكم قانون در جرم قاچاق انسان چيست؟ طبق ماده 3 قانون مبارزه با قاچاق انسان، چنانچه عمل مرتكب قاچاق انسان، از مصاديق مندرج در قانون مجازات اسلامي باشد، مجازات قاچاق انسان در قانون مجازات اسلامي خواهد شد و در غير اين صورت، مجازات مرتكب، موارد پيشبيني شده در قانون مبارزه با قاچاق انسان است. براساس ماده 3 و ساير مواد قانون مبارزه با قاچاق انسان، مجازات اين جرم، به شرح زير است: حبس از دو تا ده سال و جزاي نقدي، معادل دو برابر وجوه يا اموال حاصل از بزه يا وجوه و اموالي كه از طرف بزه ديده يا شخص ثالث، وعده پرداخت آن به مرتكب، داده شده است. علاه بر مجازاتهاي مندرج در ماده 3 قانون مبارزه با قاچاق انسان، مواردي چون ابطال پروانه يا مجوز فعاليت و تعطيلي موسسه، درخصوص موسسات و شركتهاي خصوصياي كه به نحوي از انحا، مرتكب جرايم پيشبيني شده در اين قانون گردند، اعمال ميشود. براساس ماده 8 قانون مبارزه با قاچاق انسان، تمامي اشيا، اسباب و وسائط نقليهاي كه عالما و عامدا، به امر «قاچاق انسان» اختصاص داده شدهاند، به نفع دولت ضبط خواهد شد و در صورتي كه فردي، اقدام به معاونت در جرم قاچاق انسان كند يا عمل او از مصاديق شروع به جرم قاچاق انسان باشد، به ترتيب، مجازاتهاي زير، درخصوص او، اعمال ميشود؛ مجازات معاونت در جرم قاچاق انسان، دو تا پنج سال حبس و جزاي نقدي، معادل وجوه يا اموال حاصل از بزه يا وجوه و اموالي كه از طرف بزه ديده يا شخص ثالث وعده پرداخت آن به مرتكب داده شده است، خواهد بود و مجازات شروع به جرم قاچاق انسان، شش ماه تا دو سال حبس است. مستفاد از ماده 47 قانون مجازات، صدور حكم و اجراي مجازات در مورد جرم قاچاق انسان يا شروع به اين جرم، قابل تعويق و تعليق نيست و براساس مواد 281 و 282 قانون مجازات اسلامي قاچاقچياني كه دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنيت مردم و راهها، شوند محاربند و حد محاربه، يعني، يكي از موارد اعدام، صلب، قطع دست راست و پاي چپ و نفي بلد، درخصوص آنها، اعمال ميشود.