دليل به نتيجه نرسيدن مذاكرات وين، توافق شتابزده ژنو بود
گروه ديپلماسي|: دكتر ابراهيم متقي، استاد دانشگاه تهران روز سه‌شنبه در سخناني در همايش ديپلماسي هسته‌يي در دانشگاه علامه طباطبايي به انتقاد از رويكرد تيم مذاكره‌كننده هسته‌يي ايران در يك سال گذشته پرداخت و گفت: اي كاش اين همايش قبل از مذاكرات وين برگزار مي‌شد تا شايد برخي صحبت‌هاي ما به گوش مذاكره‌كنندگان مي‌رسيد. به گزارش ايسنا، اين استاد دانشگاه گفت: دليل به نتيجه نرسيدن مذاكرات وين در نوامبر را بايد در توافق ژنو جست‌وجو كرد كه بسيار شتابزده و بدون رعايت توازن اقدامات و تعهدات دو طرف شكل گرفت. ما در شرايطي مذاكرات را آغاز كرديم كه با تعجيل 100 روزه از سوي مقامات رسمي و اجرايي كشور روبه‌رو بوديم. بر اين اساس كه بايد در 100 روز ثبات اقتصادي ايجاد مي‌شد و دولت اين ثبات را صرفا از طريق مذاكرات هسته‌يي دنبال مي‌كرد. مذاكراتي كه براي برطرف كردن تحريم‌ها بود و اين اعتقاد دنبال مي‌شود كه اگر مشكلات اقتصادي ناشي از برداشت تحريم‌ها برداشته شود امكان ترميم مشكلات اقتصادي كشور وجود دارد.
وي ادامه داد: اين ذهنيت دولت به طور طبيعي ناشي از فضاي فرسايشي و ضعفي بود كه در سال 1391 در ساختار اقتصادي ايران با ورود تحريم‌ها به بخش‌هاي بانكي و نفتي كشور ايجاد شد. متقي گفت: معتقدم تحريم بخشي از ديپلماسي اجبار است و مذاكراتي كه امروز نيز جريان دارد ادامه همان ديپلماسي اجبار است. او با بيان اينكه امريكايي‌ها پس از مذاكرات مسقط و پيش از آغاز كار دولت يازدهم مذاكرات را معلق كردند چرا كه تحليل‌شان اين بود كه ايران در وضعيت تغيير قرار دارد، افزود: آنها مذاكره را پيش از دولت جديد متوقف كردند تا در فضاي كاملا متفاوت كار را ادامه دهند. متقي مذاكرات و ديپلماسي در دولت احمدي‌نژاد را بيشتر بيان اعلاميه و مواضع دانست و گفت: مذاكرات در هشت سال گذشته شبيه مذاكرات امريكا و روسيه در دوران جنگ سرد بود كه گفته مي‌شود ديپلماسي در آن مقطع «ديپلماسي كرها» بوده است. به شكلي كه هيچ يك از طرف‌ها حرف يكديگر را نمي‌شنوند و فقط سخن خود را مي‌گويند. وي در ادامه با طرح اين پرسش كه چرا مذاكرات در دولت يازدهم و در ماه‌هاي نوامبر و اوت به نتيجه نرسيد؟ اظهار كرد: ريشه نرسيدن به يك نتيجه در اين مذاكرات را بايد در قالب برنامه اقدام مشترك دانست. معتقدم توافق ژنو خيلي شتابزده تهيه شد و اين توافق بدون توجه به معادله‌هاي بين‌المللي، حقوق بين‌الملل و كنوانسيون‌ها و بدون توجه به واقعيت‌ها و قابليت‌هاي هسته‌يي ايران صورت گرفت.
متقي تصريح كرد: نتيجه توافق ژنو تهي شدن ظرفيت راهبردي هسته‌يي ما شد و اين تهي شدن با تبديل ذخاير اورانيوم 20 درصدي به اكسيد و به كار نگرفتن سانتريفيوژهاي جديد و اكسيد ذخاير جديد پنج درصدي ما انجام شد. در مقابل نه تحريمي برداشته شد و نه قرار است برداشته شود. در حالي كه بايد بين كاهش و برطرف كردن تحريم‌ها و بازگرداندن دارايي‌هاي بلوكه شده و روند تبديل اورانيوم 20 درصدي و 5 درصدي توازن ايجاد مي‌شد.