ظريف جزو معدود ساختارشناسان قدرت در امريكاست
گروه ديپلماسي| سخنان فواد ايزدي عضو هيات علمي دانشگاه تهران در همايش ديپلماسي هسته‌يي در خصوص امكان‌سنجي لغو تحريم‌ها بعد از رسيدن به توافق جامع با واكنش محمد كاظم سجادپور، تحليلگر مسائل بين‌المللي و رييس انجمن علوم سياسي ايران روبه رو شد. فواد ايزدي در بخش‌هايي از سخنراني خود گفت: براي مذاكره بايد طرف مقابل را آن‌گونه كه هست بشناسيم نه آن‌گونه كه دوست داريم. اگر كنگره براي ما تحريم وضع كرده نبايد انتظار داشته باشيم دولت امريكا آن را حل كند. اگر مذاكره شكست بخورد براي كشور هزينه دارد. ما هم دعا مي‌كنيم مذاكره موفق باشد ولي روش درست آن نيست كه هفته قبل از مذاكره بگوييم خزانه‌هاي‌مان خالي است. آنها هم مي‌گويند شما كه پول نداريد انرژي هسته‌يي
مي‌خواهيد چه كنيد.
عضو هيات علمي دانشگاه تهران افزود: گره زدن معيشت مردم با مذاكرات به نفع مذاكره‌كنندگان نيست. نهادهاي مختلفي در ايران در حوزه امريكا كار مي‌كنند اما چندتاي‌شان با دقت كار مي‌كنند؟ كار به جايي رسيده كه شرمن مي‌گويد «ايراني‌ها تا شب آخر سروصداي زيادي مي‌كنند ولي شب آخر كوتاه مي‌آيند». ما بايد خود را آن‌گونه كه هستيم به دنيا نشان دهيم. لبخند مي‌زنيم ولي تصور درستي از سياست امريكا نداريم.
دكتر محمدكاظم سجادپور در پاسخ به اين اظهارات فواد ايزدي، ظريف را «جزو انگشت شمار متخصصان ساختار قدرت امريكا» توصيف كرد و گفت: اگر ما در تئوري از كنگره حرف مي‌زنيم او سفير بوده و با نمايندگان كنگره از نزديك صحبت كرده است. ظريف به عنوان سفير و با مجوز‌هاي نظام با بسياري از نمايندگان كنگره امريكا صحبت كرده و جايگاه دولت و كنگره در ساختار قدرت امريكا را به خوبي مي‌داند.
سجادپور در ادامه به ايستادگي رييس‌جمهور امريكا مقابل كنگره درجريان قانون مهاجرت اشاره كرد و گفت: نه اينكه بخواهيم قدرت كنگره را ناديده بگيريم اما اين‌گونه نيست كه دست‌اندركاران نسبت به اين امر آگاهي نداشته باشند. برخي دست‌اندركاران امريكا مي‌گويند ميزان آگاهي كه ايرانيان از سيستم ما دارند بسيار بيشتر از ميزان
آگاهي ما از سيستم شما است.
وي تفاوت در ديدگاه ميان افراد را طبيعي خواند ولي گفت: ظريف هم درس اين كار را خوانده، هم مسووليت داشته و هم از نزديك ساختار قدرت امريكا را ديده است. كنگره امريكا مهم است اما همه قدرت در امريكا «كنگره» نيست.
سجادپور اضافه كرد: وقتي كه مي‌خواهند با امريكا مذاكره كنند، طرف مذاكره‌شان كنگره نيست، بلكه دولت امريكا است. قدرت سياسي در امريكا به دو بخش مثبت و منفي تقسيم شده است. قدرت مثبت دست دولت است كه تصميم مي‌گيرد و قدرت منفي در اختيار كنگره است كه جلوي تصميم را مي‌تواند بگيرد.