دنياي توهم براندازان
سيد عطاءالله مهاجراني
گفته مي‌شود ترامپ همان روز اول اپوزيسيون برانداز نظام جمهوري اسلامي ايران را نوميد و بلكه ويران كرد. اعلام كرده است كه دولت امريكا ديگر به «فاند بگيران» مواجب نمي‌دهد. البته اسراييل مثل هميشه استثناي منقطع است و بيرون از ماجرا. اما حدود ۶۰ ميليون دلاري كه به براندازان مدعي پروژه تغيير نظام در ايران داده مي‌شد، داده نمي‌شود. آن سبو بشكست و آن پيمانه ريخت و به قول معجزه هزاره لولو برد! چند نكته:
۱- براي بسياري آشكار بود كه براندازان با بودجه و مواجب امريكا و نيز اسراييل اداره مي‌شوند. تصريح ترامپ و فرمان اجرايي او مبني بر قطع چنين بودجه‌هايي پيداست كه براندازان را در پريشاني و مخمصه انداخته است. ادعاي مستقل و ملي بودن داشتند. روشن شد كه نه مستقلند و نه ملي.
۲- اين واژه مستقل هم براي گروه‌ها يا افراد يا رسانه‌هايي كه از دولت امريكا مواجب (فاند!) مي‌گرفتند، از طنزهاي روزگار است. برخي از اين رسانه‌ها كه براي خود رسالت علمي تعريف كرده بودند، به صراحت در اساسنامه‌شان نوشته بودند: «از وزارت خارجه امريكا مواجب مي‌گيرند.» اين پول‌ها هم بركت نمي‌كرد. بين زن و شوهرها جدايي انداخت. بخش عمده بودجه گاه تا بيش از 50درصد بودجه را براي خودشان برمي‌داشتند. اينها كه حدشان سالي ۲۰ تا ۳۰ هزار دلار حقوق هم نبود و نيست تا سالي ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار دلار براي خودشان در بودجه‌شان حقوق سالانه نوشته بودند و مدعي بودند كه مستقلند.
۳- ترامپ دنياي واهمه زده براندازان را ويران كرد. اينها گمان مي‌كردند كه با آمدن ترامپ و اتحاد ترامپ-نتانياهو ديگر كار جمهوري اسلامي تمام است. رضا پهلوي هم كه هر چه تخم‌مرغ شانسي و تخم اردك داشت توي سبد نتانياهو انداخته بود. ديد كه نتانياهو در ماجراي غزه و جنوب لبنان به اهدافش نرسيد. ترامپ هم به بي‌بي روي خوش نشان نداد و اين فاصله با عدم شركت نتانياهو در اجلاس آغاز رياست‌جمهوري ترامپ معناي روشن‌تري يافت. كساني هم كه به براندازان اميد مي‌دادند، مثل جان بولتون كه قرار بود شش سال پيش در تهران باشد يا پمپئو كه در آشوب ۱۳۹۸ دفترش به عنوان وزير خارجه امريكا تبديل به دفتر هماهنگي و مديريت براندازان شده بود، توييت فارسي مي‌زد و مي‌گفت براي اين دفتر از آشوب يا اعتراض عكس و فيلم بفرستيد. با فاندي كه از سازمان مجاهدين خلق گرفت تازگي ديداري از پاريس داشت، اما پيداست ترامپ از اين جماعت فاصله معناداري گرفته است. پنس و پمپئو و بولتون كه هر سه فاند بگيرند، از نظر ترامپ تا به اينجاي كار و دولت دوم ترامپ محذوفند. ترامپ حتي از جان بولتون به عنوان «احمق جنگ‌افروز» انتقاد كرد. آيا تمامي اين نشانه‌ها موجب مي‌شود كه براندازان با قطع مواجب براي خود فكري كنند؟!
گمان نمي‌كنم. اگر اهل فكر بودند، سرنوشت و سرانجام‌شان به اين نقطه نمي‌رسيد. گفته‌اند فكر:
«حركه من المبادي و من المبادي الي المرادي!» فكر حركت از مبدا تا مراد است. سرآغاز و سرانجام روشن و تبيين شده‌اي دارد. اپوزيسيون نه مبدا خود را مي‌شناسد و نه تصوير روشني از مراد دارد. توهم تبديل به سبك زندگي شده است. روش مبارزه سياسي و دل بستن به سراب امريكا و اسراييل. ناگاه ترامپ بساط را بر هم مي‌زند و امكان چنان زندگي‌هايي را منتفي مي‌كند. واقعيت با توهم به زبان ديگري سخن مي‌گويد. وقتي فاند نرسيد؟ رسانه تعطيل مي‌شود.