نگاهي به فيلم بازي را بكش اثر محمد ابراهيم عزيزي
هميشه مافيا قوي‌تره!
فرزانه متين
«هر جا كه پول باشه، فساد هم بيشتره كه فوتبال يكي از مصداق‌هاي آن است.» ديالوگ پاياني فيلم بازي را بُكش از دهان عادل فردوسي‌پور به همراه نمايش صحنه دلخراش نشان دادن جسد بي‌جان موسي در كنار سنگريزه‌هاي رودخانه سپس تيتراژ پاياني، نقطه عطفي در سينماي ورزشي و اجتماعي ايران محسوب مي‌شود كه كمتر كارگرداني اين جسارت را به خرج داده تا اين درام ورزشي را روي پرده نقره‌اي به نمايش درآورد و نشان دهد كه مافياي هر چيزي به ذات قوي‌تر از بروكراسي‌هاي قانوني است.
فيلم بازي را بُكش كه پيش از اين به نام «تو تو» شناخته مي‌شد در چهل و سومين جشنواره فجر به نمايش در آمد. اين فيلم به كارگرداني محمدابراهيم يزدي و تهيه‌كنندگي مصطفي كيايي است. كيايي اين‌بار نه در مقام كارگردان سوژه‌هاي اجتماعي بلكه به عنوان تهيه‌كننده در جشنواره حضور دارد.
فيلم بازي را بُكش دست روي يكي از جنجالي‌ترين و مهم‌ترين موضوعات فوتبال گذاشته كه پيش از اين به غير از كارشناسان فوتبال در تلويزيون به آن اشاره‌اي نكرده بودند اما عزيزي به عمق لايه‌هاي فساد، تباني و شرط و شرط‌بندي در فوتبال دسته پايين ايران رفته است و هر آنچه پيش از اين مخاطب تنها آن را شنيده بود به صورت عريان به نمايش در آورده است. داستان از آنجا شروع مي‌شود كه موسي، پيشكسوت فوتبال، پس از مرگ برادرش در ميدان فوتبال بر اثر سانحه ورزشي، به جست‌وجوي دلايل اين حادثه مي‌پردازد و در اين مسير با حقايقي تلخ و تكان‌دهنده روبه رو مي‌شود كه پرده از واقعيت‌هاي ناخوشايند پنهاني فوتبال برمي‌بردارد.
محسن كيايي، هدي زين‌العابدين، محمد بحراني، متين حيدري‌نيا، حديث بيابانگرد، مهرداد بخشي و سودابه جعفرزاده در اين اثر به ايفاي نقش پرداخته‌اند.
عزيزي به عنوان كارگردان اولي توانست با ساخت بازي را بُكش، سربلند از سينما بيرون بيايد. اين فيلم كه براساس يك داستان واقعي ساخته شده است به خوبي نشان داد چگونه دست‌هاي آلوده پشت پرده فوتبال و رد و بدل شدن پولهاي كثيف نه تنها ميان بازيكنان بلكه مديران باشگاه‌ها تا متصدي رختكن، مي‌تواند زندگي افراد را تغيير دهد تا جايي كه براي مسكوت ماندن اين قضيه حتي حاضر مي‌شوند دست به قتل و جنايت بزنند. در اين اثر عزيزي با ساخت درامي ورزشي توانست نگاه خاصي به يكي از محبوب‌ترين تفريحات ايران داشته باشد.
محسن كيايي كه در نقش‌هاي كمدي و اجتماعي هميشه يك نوع بازي معمولي از خود ارايه مي‌دهد و چنگي به دل نمي‌زند در اين فيلم، بازي تاثير‌گذاري داشت و اين‌بار توانست چهره‌اي سمپاتيك از خود ارايه دهد و به فضاي داستاني كمك بسياري كرد در مقابل بازي هدي زين‌العابدين، بسيار خنثي بود در صحنه‌هايي مانند دادسرا يا حتي سر مزار نتوانست آن حجم از انبوه و غم را به خوبي نشان دهد.
از زمان آغاز توليد، فيلم بازي را بكش با حواشي فراواني همراه بوده است.حتي نام اوليه فيلم، «توتو»، به دليل حساسيت‌هاي موجود تغيير كرد. با وجود اين چالش‌ها، تيم توليد تصميم گرفت داستاني واقعي را به تصوير بكشاند. مصطفي كيايي در مصاحبه‌اي عنوان كرده است كه تهديدها و مخالفت‌هاي شديدي از سوي گروه‌هايي كه از افشاي اين حقايق ناراضي بودند، توليد اين اثر را با مشكلات جدي مواجه كرده است. با اين حال، تيم توليد توانسته با اراده‌اي محكم، اين فيلم را به مرحله اجرا برساند. همچنين كيايي گفته است: «اتفاق‌‌هاي عجيبي كه در پشت صحنه ورزش به خصوص فوتبال مي‌افتد و فضاي مسموم و پر از تباني و رد و بدل شدن پولهاي كثيف، دليل اصلي ساخته شدن اين فيلم بود.»
مطمئنا تماشاگر پس از تماشاي فيلم تامل خواهد كرد چرا كه هضم برخي از فضاها و حرف‌هاي ناگفته در فوتبال برايش سنگين است اما اين حقيقت فوتبال ايران است.
فيلم بازي را بُكش دست روي يكي از جنجالي‌ترين و مهم‌ترين موضوعات فوتبال گذاشته كه پيش از اين به غير از كارشناسان فوتبال در تلويزيون به آن اشاره‌اي نكرده بودند اما عزيزي به عمق لايه‌هاي فساد، تباني و شرط و شرط‌بندي در فوتبال دسته پايين ايران رفته است و هر آنچه پيش از اين مخاطب تنها آن را شنيده بود به صورت عريان به نمايش در آورده است. داستان از آنجا شروع مي‌شود كه موسي، پيشكسوت فوتبال، پس از مرگ برادرش در ميدان فوتبال بر اثر سانحه ورزشي، به جست‌وجوي دلايل اين حادثه مي‌پردازد و در اين مسير با حقايقي تلخ و تكان‌دهنده روبه‌رو مي‌شود كه پرده از واقعيت‌هاي ناخوشايند پنهاني فوتبال برمي‌بردارد.
محسن كيايي كه در نقش‌هاي كمدي و اجتماعي هميشه يك نوع بازي معمولي از خود ارايه مي‌دهد و چنگي به دل نمي‌زند در اين فيلم، بازي تاثير‌گذاري داشت و اين‌بار توانست چهره‌اي سمپاتيك از خود ارايه دهد و به فضاي داستاني كمك بسياري كرد در مقابل بازي هدي زين‌العابدين، بسيار خنثي بود در صحنه‌هايي مانند دادسرا يا حتي سر مزار نتوانست آن حجم از انبوه و غم را به خوبي نشان دهد.